Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
En ik moet Anne meenemen dat is Effie's Fransche kindermeid, weet gij, een ware schat. Ik ga in een groot huis logeeren, en mijn ondervinding van groote huizen is dat men niet bediend wordt als men geen eigen kamenier heeft. Ik weet niet hoe ge het met het kind zult maken, Geoffrey; zij vereischt zoo ontzaglijk veel zorg."
De jonge lieden staarden den ruiter na; zagen nog eenmaal naar het balkon, en Anne, die in de schoone dame hare meesteres herkend had, verloor zich, toen de trein geheel was voorbijgetrokken, arm in arm met haar Maarten in de dringende volksmenigte die, naarmate de stoet al meer en meer de plaats zijner bestemming naderde, ook steeds grooter en grooter werd.
Toen hij Effie niet zag, vroeg hij Lady Honoria waar zij was, en vernam dat Anne, de Fransche bonne, gezegd had dat het kind niet wel was en haar in bed had gehouden. "Ge wilt toch niet zeggen dat ge niet naar boven zijt gegaan om te zien wat haar scheelt?" vroeg Geoffrey. "Neen, nog niet," antwoordde zijn vrouw.
"Och, neem het mij niet kwalijk, liefste freule Adelgonde," ging Anne voort, ongeneigd aan het bevel harer gebiedster te gehoorzamen: "Neem het mij toch niet kwalijk, maar ik ben zoo recht verheugd dat gij eindelijk in mijn gild zijt gekomen. Geloof mij, ik ken die zaken goed, en kan u zeer veel van dienst zijn.
James Gazette, als ge 't lezen wilt." "Goede Hemel, Geoffrey! Hoe kunt ge verwachten dat ik al dat gezeur zal lezen terwijl ik mij kleed?" "Dat verwacht ik ook niet van u, Honoria, alleen, zooals ik zeg, heb ik de zaak gewonnen en nu zal ik werk in overvloed krijgen." "Zoo? Dat hoor ik met genoegen. Misschien kunnen we dan wel van die nare eerste verdieping afgaan. Zie je wel, Anne!
"Ja!" zeide Adelgonde, licht blozende: "hij moet dien persoonlijk aan den jongen graaf Spinola overhandigen." Anne nam den brief aan, verborg dien in haar keursje, en weldra verscheen Burgman, om op de ziekenkamer de tafel voor het middagmaal in gereedheid te brengen.
Gelukkig is Edgware Road, waar Geoffrey woonde, niet ver van het Paddington-station, en na persoonlijk den cab-voerman het adres opgegeven te hebben, liet hij de zorg voor Effie en de bagage aan Anne over, en ging met een gerust hart langs den spoorweg door den Tunnel naar de Inns of Court.
Ik wil niet gaan gissen, of hij bij zijn wandelingen buiten veel naar de boerenmeisjes gekeken, of hij met haar op den dorschvloer of op het veld veel gedanst heeft; maar zeker is het, dat hij er één te diep in de oogen heeft gekeken, Anne Hathaway, waarschijnlijk de dochter van een landbouwer, Richard Hathaway te Shottery, een dorpje op zeer korten afstand van Stratford.
Het kwam hem voor dat haar gestalte veel overeenkomst had met die van Anne, de Fransche bonne. "Ik heb gehoord dat het met de jongejuffrouw heel goed gaat," antwoordde de knecht. Geoffrey haalde ruimer adem. "Waar is mevrouw?" vroeg hij. "In de kamer van de jongejuffrouw Effie?" "Neen, mijnheer," was het antwoord, "mevrouw is naar een bal gegaan.
Niemand van mijn familie weet het, behalve Anne, en ik zou het u nooit hebben verteld, als ik niet zóó zeker was geweest, dat ik mij op uw stilzwijgen kon verlaten; ik vond alleen, dat mijn vele vragen naar Mevrouw Ferrars zulk een vreemden indruk op u moesten maken, en het was noodig dat ik u mijn gedrag verklaarde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek