Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 29 juli 2025


Juffrouw Anne werd het minst van streek gebracht door hun bijzijn, en het stond in hun macht, haar geheel ermee te verzoenen.

Adelgonde zag dadelijk dat het opschrift aan haar gericht en door Alonzo Spinola geschreven was; een licht blosje verspreidde zich over haar gelaat, en terwijl zij, niet zonder eenige verwarring, de dierbare letteren uit de hand van Anne overnam, om die met gretige aandacht te doorlezen, sprong de bescheidene kamenier vlug van hare zitplaats op, en ging een schoonen gelen vlinder najagen, die van bloem tot bloem, nu eens her- en dan weder derwaarts in verschillende richtingen rondfladderde.

"Is het reeds lang geleden dat uw minnaar hier was?" vroeg Adelgonde, door de woorden van Anne op andere gedachten gebracht. "Nog gisteravond," antwoordde het meisje: "maar drommels en drommels! wat ben ik toch schrikkelijk dom en stoffelachtig!" vervolgde zij, zich eensklaps bezinnende: "Nu hebt gij reden om mij dapper te beknorren. Hij heeft mij iets voor u meegebracht!"

"Kijk nu weer," zei Juffrouw Steele, gemaakt lachend, "iedereen plaagt mij zoo met dien dokter, en ik begrijp niet waarom. Mijn nichtjes zeggen, dat ik bepaald een verovering heb gemaakt; maar ik denk in 't geheel niet aan hem. "Anne, daar komt je vriend aan," zei mijn nichtje laatst, toen ze hem de straat zag oversteken naar ons huis. "Vriend!

Geen mensch, die er iets van vermoedde; zelfs Anne niet, die arme ziel, die den volgenden dag schreiende bij mij kwam, doodsbang voor Mevrouw Ferrars en omdat ze niet wist, hoe naar Plymouth te komen; want het blijkt, dat Lucy eer ze wegging om te trouwen, al Anne's geld had geleend; zeker om er vertooning mee te maken, en die arme Anne had geen zeven shillings in haar beurs; ik gaf haar met pleizier vijf guineas, om naar Exeter te reizen, waar ze een week of drie vier bij Mevrouw Burgess dacht te logeeren, natuurlijk in de hoop, zooals ik haar al zei, den dokter daar weer te ontmoeten.

"Gij zult wél doen, Anne, een trap hooger te klimmen, als gij over al die hoofden wilt heen zien," sprak Maarten halfluid tot het meisje, hetwelk, op zijn arm leunende en zich al meermalen op de teenen verheffende, getracht had haar hoofd boven de menigte te doen uitkomen.

Uw broer en zuster zullen u wel te logeeren vragen." "Toch zal ik hun uitnoodiging niet kunnen aannemen, wanneer ze dat doen." "Wat is dat nu jammer! Ik had er vast op gerekend, u daar weer te zien. Anne en ik gaan in 't laatst van Januari logeeren bij familie van ons, die al jaren er op aandringt dat we hen eens moeten bezoeken. Maar ik ga alleen om Edward te ontmoeten.

Want twijfelaars atheïsten of geloovigen, zijn wij niet allen in ons hart fatalisten? Hoofdstuk XII. De letters in het zand. Geoffrey kon zich in zijn commensaalsleven in de pastorie zeer goed schikken, en Effie vond het er "heel prettig." Beatrice zorgde voor haar, bracht haar 's avonds naar bed, hielp haar 's morgens aankleeden, en beviel haar vrij wat beter dan Anne.

Ik vertrouw die Anne niet. Ik zou toch wel een ziekenverpleegster willen nemen." "Als ge dat doet, zal zij buitenshuis moeten slapen. "Nu ja, dat is alles goed en wel," hernam Geoffrey, "en het zal, hoop ik, ook niet noodig zijn, maar als Effie erger wordt, zult ge er voor moeten zorgen dat er plaats gemaakt wordt." Doch Effie werd niet erger. Zij bleef zoo al hetzelfde.

"Ik zal mij heden niet kleeden, Anne!" zeide Adelgonde: "De graaf is naar de stad, komt eerst laat te huis, en wie zou heden nog een bezoek op den Oldenburgh komen afleggen?" "O!" hervatte Anne met een glimlachje: "er zijn zoovele vreemdelingen in Den Haag gekomen, die zullen de naburen toch wel eens komen opzoeken. Wie weet welke bezoeken ons nog te wachten staan!"

Woord Van De Dag

galoppeer

Anderen Op Zoek