Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Laat mij zonder taal of teeken Schoonheid, nimmer van U zijn; Laat mijn lied ten einde klinken, Kan 't in vreugde, als 't moet in pijn; Laat de beker nimmer breken, Andren menschen lang doen drinken Teugen van mijn levenswijn. Mijn lief is blij, zij lacht en zingt En schittert in de zonneschijn; Als zij zóó héél mijn leven zingt Kan nooit mijn leven lijden zijn.
Want het verhaal der ouden verbaast de menschen zeer, Dat Sigmund zoo was geschapen onder alle vorsten op aard. Dat hij adders kon hanteeren en wat andren sterven baart, En drinken vergif zonder letsel, maar zoo was Sinfiotli's bouw, Dat een beet van kruipende dieren in 't geheel hem niet deren zou. De weerwolven.
Hij zweeg en werkte, en om hen henen werkten de andren, in het ruischende stooten werden zij niet gehoord, zij gingen in het licht en schaduw, even snel gezien. Maria zweeg, en hare liefde werd in haar grooter, de verontwaardiging liefde vlamde, het bloed van haar hart sloeg in den bloesem van haar lijf uit, terwijl ze zacht keek en met hare handen werkte.
God, en de Keizer door het Hoofd der Kerk gekroond, Ziedaar alleen 't gezag, de Heeren die ze erkennen, En nimmer zal een Fries aan andren zich gewennen; Hij lijdt geen schijn van dwang, aan lichaam noch aan ziel; Geen keten waar' zoo licht, die hem verdraaglijk viel.
De meester teekent den leerknaap met het duivelsteeken op de linkerheup. Uit uzelven schep, maar steel het eerst van andren. De kunst is klein, lang het lustige leven. Geen wet of regel gelde u meer. Wees vrij! Dan volgt het practisch onderwijs.
Achter de tree van de koets liepen zij aan, de vader, de dragers en Eli de dragers geschut onder druipende schermen, de andren stroef in den regen. Zwak was het menschen-beweeg. Er haastigde een harige hond met vacht diep van water doordonsd en een agent geschurkt in z'n jas stond op den hoek van de gracht. In de Brééstraat was meerder geloop.
Gij, beste Puck, neem dezen vreemden kop Nu af van 't hoofd van dien Atheenschen knaap, Opdat hij, evenals die andren ginds, Bij zijn ontwaken naar Athene keer', En al die avonturen van deez' nacht Hun zijn als 't nijdig plagen van een droom. Doch eerst bevrijd ik de elfenkoningin.
O, dat een vrouw, door éénen man versmaad, Dies van een andren krenking ondergaat! LYSANDER. Haar blik viel niet op Hermia. Slaap gij, En kom Lysander nimmermeer nabij!
Dit zwervend volk, van andren afgezonderd, Stoft op zijn dieper kennis der natuur; De zeeën, wouden, velden, waar zij toeven, Zien hen bekend met hun verborgen schatten: Geringe kruiden, bloemen, bloesems spreiden, Door hen verzameld, ongekende krachten. De Jood.
Maar 't lot kwam mij den overmoed ontstelen, Dien 'k zelf ontnam aan Liefde's schoonen schat; En zòò arm bleef ik, dat Ik zelfs den moed mis 't andren mee te deelen En als uit schaamt' 't gebrek dat hij bezat, Zoo menigeen der wereld wou verhelen Des blijden rol blijf spelen, Terwijl mijn hart smelt in der tranen nat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek