Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Gij zijt mijn leven komen storen...." "Onwillekeurig", zeide ik. "Hoe, onwillekeurig?" vroeg de onbekende met verheffing van stem. "Is het onwillekeurig dat de Abraham Lincoln mij in alle zeeën heeft opgezocht? Is het onwillekeurig dat gij aan boord van dat fregat gekomen zijt? Is het onwillekeurig dat de kanonkogels afgestuit zijn op den romp van mijn vaartuig?
Dit maakte echter de Israëlieten oorspronkelijk niet zoozeer tot een afzonderlijk volk, veel meer slechts tot eene godsdienstige secte onder de Arabieren. Was Abraham, evenals Mohamed, heldhaftig en overwinnend uitgetrokken, en had hij met woord en zwaard ook de andere heidenvolken van zijn vaderland bekeerd, dan zouden wij geen eigendommelijk afgezonderd Israëlitisch volk gekregen hebben.
"En u vindt niet, dat de school in die richting werkt?" "Neen, daar is 't ver heel ver vandaan! Zie nu b.v. mijn Abraham eens... Maar waar is de jongen toch?" De professor, die juist was binnengekomen vertelde, dat hij Abraham naar bed gezonden had; "Hij vroeg of je hem goeden nacht kwam zeggen." "Ja, ik kom dadelijk. Arme jongen! Ik heb hem heelemaal vergeten!
Abraham had in den slaap gemerkt, dat de kachel in zijn kamer was aangelegd, en daarom had hij den indruk, dat het tijd werd om naar school te gaan. Toen hij nu door zijn vader gewekt werd, ging hij met een ruk overeind zitten en meende, dat hij zich verslapen had. "Is het al acht uur!" "Neen mijn jongen! 't is nog pas zes uur; maar ik maak je wakker, omdat ik iets heel treurigs te zeggen heb.
"Inschrijven?...... bij Sparre?...... wat in de wereld zeg je toch?" Mevrouw Wenche keerde zich haastig op haar stoel om; zij zat voor den spiegel haar lang haar op te maken. "Voor 't aannemen, kind." "Je denkt er zeker niet aan, dat we aldoor afgesproken hebben, dat Abraham niet aangenomen zal worden." "Afgesproken? Neen Wenche, dat hebben we nooit."
Niemand behoefde voor haar op te blijven. Abraham was bij Broch en speelde kaart; ze had hem wel graag willen zien; maar 't was misschien het beste, dat ze niet meer in de war gebracht werd. Ze deed haar bonten mantel aan, trok den kap over haar hoofd en ging naar buiten op straat.
De professor was zoo heftig geworden, dat hij zich bijna versproken had; maar Abraham reikte hem beide handen, en zei: "Ik kies U, Vader!" Dat zei hij ernstig en met overtuiging. Zijn onrustige stemming van dien morgen was nu geheel overwonnen.
Deze kronijk is herdrukt in quarto, en te Leeuwarden uitgegeven bij Abraham Ferwerda in 1742.
Maar de professor merkte, dat Abraham niet best gehumeurd was, en hij had al geleerd kleine scènes tusschen hen te voorkomen. "Laat ons dat nu niet vragen, Clara! Er zitten zooveel geheimen en verrassingen in de lucht; je kunt er wel zeker van zijn, dat Abraham er ook een heeft." "'t Is dus waar, wat men vertelt, dat er een arbeidersfeest op Fortuna wordt voorbereid?" vroeg Abraham.
"De heldendaden van onze dappere voorvaderen?" antwoordde Mevrouw Wenche strijdvaardig. "Helden bah! Sluipmoordenaars, roovers, moordenaars en brandstichters dat waren ze! Neen, dan wil ik liever hooren van den rappen Achilles of van Hector, die de zware lans zwaait. Niet waar, jongens?" "Ja," riep Abraham, en Marius deed meê.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek