Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Het was verschrikkelijk donker; ik zag nog even een zwarte massa, welke zich naar het oosten verwijderde, en welker lichten langzamerhand verdwenen; het was het fregat, ik voelde dat ik verloren was. "Help! help!" riep ik, terwijl ik een wanhopige poging aanwendde, om naar de Abraham Lincoln te zwemmen.
Abraham zag haar terug met bruine vlammen in het gezicht en met een treurig figuur. Zijn droomenpaleis stortte ineen.
Abraham ging naar huis met zijn vader. Professor Lövdahl was bewogen. Terwijl ze naast elkaar liepen; zei hij tot hem: "Je bent flink geweest Abraham! En ik zie daarin, dat je je best doet weer in orde te maken, wat je verkeerd gedaan hebt. En nu spreken we daar niet meer over. Ik zal er ook met den rector een woordje over spreken, dat hij die zaak niet meer aanroert."
Steffensen zag haar aan en zei: "Als je nu toch eens teleurgesteld werd, Greta." "Ja, dan moest ik maar sterven," zei ze zacht. Maar Abraham liep met stormpas de stad in. Nu zou hij met allen afrekenen. De directie moest bijeenkomen. Hij was niet bang. Hij wilde vrijuit spreken.
't Gezicht van den professor straalde, terwijl hij het mooie jonge paar aanzag, de elegante kamers, al die weelde en al dat geluk, wat hij geschapen had voor die twee menschen, die hem zoo lief waren. "Ja ik zou ook wel eens willen weten, waar je al dien tijd geweest ben, Abraham?" begon Clara nu.
Je hebt den heelen middag gewerkt; laten we nu uitscheiden voor vandaag; 't is bij negenen." "Maar Moeder, u lijkt wel dwaas! U weet toch wel, dat ik werken moet?" "Ja maar wat heb je dan den heelen avond bij Abraham gedaan?" "We hebben alle andere lessen geleerd, alleen het Latijn " "Leer jelui dan je Latijnsche les ook niet samen?"
Mevrouw Lövdahl ging tusschen de jongens in zitten en begon aan een appel. "Wat is dat nu voor gedoe, wat jelui voor morgen leeren moet?" Abraham telde 't op: "Grieksch, Latijn, Wiskunde......" "Bah!" zei Mevrouw Lövdahl, "Grieksch! dat is zeker wat akeligs."
Maar de vele oogen, die op Abraham gericht waren, werden toch zachter hierna. Het deed hun allen goed uit den mond van den proost te hooren, dat er nog hoop was dezen zoon van de verloren moeder te redden. Zelf wist hij niet hoe hij zich houden moest. Waarom moest hij geprezen worden boven alle anderen? Dit kon nooit goed gaan! De proost veegde zijn voorhoofd af en ging verder langs de rijen.
Maar vraag b.v. mijn Abraham, die toch anders een knappe jongen is, wat een arrondissements-rechtbank is. Hij heeft er geen flauw begrip van." "Maar vraag hem naar curules, aediles, tribuni plebis en zulke dingen, dan kent hij ze op zijn duim," zei Mordtmann. "Ja, ziet u, zulke ouderwetsche onzin, daar heeft hij zijn hoofd vol van, de stakker.
Weer na een stilte voegde Abraham er mat en met een klanklooze stem bij. "Met Erichsen, den telegrafist." "Met hem!" riep Marius uit. "Hij heeft twee keer toelatingsexamen voor de universiteit gedaan, maar zakte allebei de keeren met glans!" "Is dat waar? Marius?" "Zoo waar als ik hier zit. Moeder heeft het me zelf verteld. Zij kent hem." Abraham glimlachte honend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek