Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Zooals boven gezegd, waren ze het laatst gezien in het Peary-kanaal, waar Mylius Erichsen en Koch elkaar vaarwel zeiden op 28 Mei 1907. Uit het dagboek van Brönlund, dat op zijn lijk werd gevonden, weten we nu, dat ze een grooten fjord, den Hagenfjord genaamd, waren binnengegaan.
De onderneming was georganiseerd en werd geleid door Mylius Erichsen, die in de jaren van 1902 tot 1904 in gezelschap van graaf Harald Moltke en Knud Rasmussen een mooi stuk ethnologisch en aardrijkskundig werk had volbracht aan Groenlands westkust.
Elken morgen moet het hun eenige wensch zijn geweest, om te mogen rusten, en toch kropen ze uit hun oude slaapzakken, omdat ze wilden voortgaan tot een plek, waar er eenige waarschijnlijkheid was, dat wij hun lijken en Hagen's mooie kaartschetsen zouden vinden. Tien mijlen van het dépôt op Lambertland stierven Mylius Erichsen en Hagen. Brönlund alleen bereikte het dépôt.
De deensche onderzoekingsreiziger Mikkelsen, die zoo groote plannen had voor Nieuw-Guinea, die al in den Haag onze taal had geleerd in het vorig najaar en het Sneeuwgebergte als ideaal voor oogen had, waartoe hij zich voorstelde, zich bij de Lorentz-expeditie aan te sluiten, schijnt wel beslist van dat plan terug te zijn gekomen, want nu wordt bericht, dat Mikkelsen een poolexpeditie op het oog heeft en dat hij hoopt mee te werken aan de ontdekking van de lijken van zijn landgenooten Mylius Erichsen en luitenant Hagen, wier tochtgenooten zonder hen moesten terugkeeren.
Een paar persoonlijke herinneringen geeft de schrijver, eenige voorbeelden van grootsche heldendaden van ontdekkers, en Brönlund wordt daarbij niet vergeten, de dappere Eskimo, die bij Mylius Erichsen was en tot zijn laatste oogenblik den plicht voor oogen hield, om de wereld te doen weten, wat er van de anderen was geworden.
Er was geen land te zien, alleen sneeuw en ijs, waar ze het oog wendden. Ze zaten hun pijp te rooken met een kop warme koffie vóór zich, maar er werd weinig gesproken het waren mannen, die een besluit hadden genomen. Al verder naar het Noorden gingen ze. Mylius Erichsen en Koch, de leiders der twee slede-expedities, bespraken den stand van zaken.
Sedert de beide groepen gescheiden waren, had Mylius Erichsen den laatsten fjord in kaart gebracht, een wijde, diepe golf met mooie, bergachtige oevers; maar hij wilde niet terugkeeren, zonder de ongeveer twintig mijlen onbekende kust te hebben onderzocht, die naar het Westen zich uitstrekte tusschen kaap Rigsdagen en het Peary-dépôt aan de IJskaap.
Weer na een stilte voegde Abraham er mat en met een klanklooze stem bij. "Met Erichsen, den telegrafist." "Met hem!" riep Marius uit. "Hij heeft twee keer toelatingsexamen voor de universiteit gedaan, maar zakte allebei de keeren met glans!" "Is dat waar? Marius?" "Zoo waar als ik hier zit. Moeder heeft het me zelf verteld. Zij kent hem." Abraham glimlachte honend.
Het was te verwachten, dat Denemarken de groote resultaten van de Denmark-expeditie, die echter ten deele door den dood van den leider Mylius Erichsen verloren gegaan zijn, niet in den steek zou laten, en nu worden er dan ook toebereidselen getroffen, om in den zomer van 1909 een nieuwe expeditie uit te zenden, die een poging zal wagen, om zoowel de lijken van Erichsen en zijn beide metgezellen alsook de wetenschappelijke resultaten, dagboeken, opnemingen, verzamelingen, kaarten, die aan den fjord achtergelaten moesten worden bij de poging, over het inlandsche ijs naar de oostkust van Groenland terug te keeren, te vinden en thuis te brengen.
"Aan mij," zegt luitenant Trolle, "was het bevel over de Danmark toevertrouwd, en na den dood van Mylius Erichsen moest ik zijn plaats als leider van de expeditie innemen. In 1906 was er bijzonder veel ijs in de zee bij Groenland. De zware massa's, die langs de oostkust zuidwaarts drijven met den Poolstroom, blokkeerden meer dan ooit den toegang tot het land.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek