Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 19 juli 2025


Elken morgen moet het hun eenige wensch zijn geweest, om te mogen rusten, en toch kropen ze uit hun oude slaapzakken, omdat ze wilden voortgaan tot een plek, waar er eenige waarschijnlijkheid was, dat wij hun lijken en Hagen's mooie kaartschetsen zouden vinden. Tien mijlen van het dépôt op Lambertland stierven Mylius Erichsen en Hagen. Brönlund alleen bereikte het dépôt.

Gedurende den zomer maakten wij jacht op zeehonden en walrussen, en zoodra het ijs sterk genoeg was, werd een slede-expeditie uitgezonden, om naar Mylius en zijn beide metgezellen onderzoek te doen. Deze tocht over het ijs was misschien de moeilijkste gang van alle sledereizen, die we maakten.

De onderneming was georganiseerd en werd geleid door Mylius Erichsen, die in de jaren van 1902 tot 1904 in gezelschap van graaf Harald Moltke en Knud Rasmussen een mooi stuk ethnologisch en aardrijkskundig werk had volbracht aan Groenlands westkust.

Toen vertrok plotseling een van hen den mond tot een breeden grijns en bracht uit: "Mylius!" En daarmee ging ons een licht op. Nu rieden wij, wat hij meende. De zoogenaamde Deensche litteraire Groenlandexpeditie onder Mylius Erichsen moest in de buurt wezen. Naar wat we van hen wisten, hadden wij gedacht, dat ze onder de Eskimo's bij kaap York werkten.

Aan zulk een moord in massa is waarschijnlijk het verongelukken van Dr. Mylius Erichsen en zijn beide tochtgenooten toe te schrijven, toen ze in Oost-Groenland waren, daar in die buurt door engelsche en amerikaansche jachtgezelschappen in de laatste jaren de walrussen en de muskusossen zoo sterk verminderd zijn, dat de Deensche expeditie onmogelijk genoeg hondenvoer kon krijgen.

Manniche, onze ornitholoog en beste schutter, had een mooie gelegenheid, zijn bekwaamheid aan den dag te leggen en schoot verscheiden vogels, die naar ons lagen te kijken met groote, verwonderde oogen, want het was stellig hun eerste ontmoeting met den heer der schepping en zijn vuurwapens. Mylius Erichsen en enkele anderen namen een walvischboot en roeiden naar Koldewey-eiland.

Ten laatste werd een haven gevonden op een plaats, die zoo ver naar het Noorden lag, als we mochten hopen te bereiken. Eenigen van ons bleven bij het schip, om huizen te bouwen en ons proviand aan den wal te brengen, en anderen gingen er met Mylius op uit, om walrussen te schieten voor hondenvoer, terwijl weer anderen het land gingen opmeten.

En in dit geval was het werkelijk zeer gelukkig voor het kleine gezelschap, dat Petersen weer voor den dag was gekomen, want zonder hem zouden ze nooit het schip weer hebben kunnen bereiken. De terugreis werd voortgezet, en den 28sten Mei ontmoetten ze heel toevallig Mylius Erichsen en zijn beide metgezellen bij kaap Rigsdagen aan den ingang van den Denmarkjord.

De heer Mylius Erichsen gaf mij een brief van de heeren Milne en Adams, waarin ze ons geluk op de reis wenschten. Ik kan hun niet genoeg danken voor de zorgvuldigheid, waarmee ze alles hadden beschikt. De voorraad lag tusschen groote steenen op een vlak weidje en was aan alle zijden met prikkeldraad omgeven.

Zooals boven gezegd, waren ze het laatst gezien in het Peary-kanaal, waar Mylius Erichsen en Koch elkaar vaarwel zeiden op 28 Mei 1907. Uit het dagboek van Brönlund, dat op zijn lijk werd gevonden, weten we nu, dat ze een grooten fjord, den Hagenfjord genaamd, waren binnengegaan.

Woord Van De Dag

estes

Anderen Op Zoek