Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
De eerwaardige Izaäk is in handen van iemand, die hem alles afpersen zal, wat hem dierbaar is, zonder mijn bijstand of uw smeeken er bij noodig te hebben. Uw losgeld moet betaald worden door liefde en schoonheid, en ik zal geene andere munt aannemen." "Gij zijt geen roover," hernam Rebekka, in dezelfde taal, waarin hij haar aansprak; "geen roover zou zulke aanbiedingen van de hand gewezen hebben!
"Werkelijk, het zou mij beleedigen als ge niet blijft." "Breng de thee in het salon," gebood zij den wachtenden dienaar, daarbij, zooals zij gewoonlijk deed, als zij deze lieden aansprak, de oogen half toeknijpend. Toen nam zij van hem Wronsky's brief in ontvangst en las hem.
Toen Pauls jeugdige gade dit antwoord had vernomen, Begaf zij zich naar het paard in de weide, Bracht het een doodelijke wonde toe, en spoedde Zich naar haar echtgenoot, dien zij aldus aansprak: "Uw zuster, die gij liefhebt, is die liefde onwaardig, Uw gaven zijn aan deze onwaardige slechts verspild; Uw ros, dat in de weide liep, heeft zij doorstoken."
Wij gingen niet naar binnen maar eerst op het buitenterrein, om een oppervlakkig gezicht te hebben. Juist willen wij, naar de Diamanten tentoonstelling gaan, toen een heer Nadaniël aansprak ik, geloof 't was een franschman: hij zei iets van "pres of pers". En Nadaniël zei ook pers "en pavieljon. En toen schudden ze allebei 't hoofd. "Gepaste weetgierigheid strekt iedereen tot eer."
Hij, die naar eenig ambt dong, begaf zich geregeld naar het forum, om zijne candidatuur aan te bevelen, en daar de beleefdheid vorderde, dat men de burgers bij hun naam aansprak, moest de nomenclator zijn meester de namen influisteren. In huis moest hij de bezoekers aandienen. Een andere Nomentanus wordt door den dichter om zijne wijsheid geprezen.
De duivel draait aan z'n snor. En dan in eens wordt ze bang. Als i haar eens aansprak? Wat moest ze doen? "Kom Bobi, maak voort, wacht, zal ik je helpen?" En op de punt van 't vorkje steekt ze haar 't halve taartje in 't mondje, 't is of de dikke dame naast haar draait. 't Kindje heeft 't toetje vol slagroom. "Bah, wat een vies kindje." "Mammi, dat doe je zelf." Daar is Pa.
"Ha!" zei Jean Valjean, "zijt gij 't? ja, nu herken ik u." "'t Is wel gelukkig," zei de oude man op verwijtenden toon. "En wat doet ge hier?" hernam Jean Valjean. "Wel, ik dek mijn meloenen." De oude Fauchelevent had werkelijk, toen Jean Valjean hem aansprak, het eind van een stroomat in de hand, welke hij bezig was over het meloenbed te spreiden.
"Nu? zijt ge van avond een der onzen, dat wil zeggen bij de Tscherbatzky's?" vroeg hij, terwijl hij de ledige oesterschalen van zich schoof en de kaas aansprak. Daarbij knipte hij veelbeteekenend met de oogen. "Ja, ik zal daar stellig zijn," zeide Lewin blozend, "ofschoon het mij toescheen, dat de uitnoodiging van de vorstin niet recht hartelijk gemeend was." "Onzin! Hoe kom je daaraan!
Abram Iljitch is hier echter nog maar zes jaar.... Wat, tien? Bijna zestien!.... riep Trossenko uit. Zeg eens, Bolchoff laat ons wat te drinken brengen. Wat is het vochtig! Brr!.... Hé? voegde hij er glimlachend bij, moeten wij niet wat drinken, majoor? Maar de majoor toonde zich reeds de eerste maal, dat de oude kapitein hem aansprak, geërgerd.
Hij was al dien tijd klaar wakker geweest, maar toen Jarro hem aansprak, gaapte hij, lei zijn lange snuit op de voorpooten, en sliep vast in een oogenblik. De kat zag op Caesar neer met een sluwen lach. "Ik geloof, dat Caesar je liever niet antwoorden wil," zei ze tegen Jarro. "'t Gaat met hem als met alle honden. Ze willen nooit erkennen, dat de menschen iets verkeerds kunnen doen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek