United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΧΑΡΜΙΟΝ. Έλα πες και στην Ειρά την ιδική της. ΑΛΕΞΑΣ. Όλοι θα μάθωμεν την τύχην μας. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Η ιδική μου και πολλών άλλων θα είνε ότι απόψε θα πλαγιάσωμεν μεθυσμένοι. ΕΙΡΑΣ. Να μια παλάμη η οποία προμηνύει εγκράτειαν αν όχι τίποτε άλλο. ΧΑΡΜΙΟΝ. Απαράλλακτα όπως η πλήμμυρα του Νείλου προμηνύει σιτοδείαν. ΕΙΡΑΣ. Σώπα, τρελλή συντρόφισσα του κρεββατιού, δεν μπορείς συ να μαντεύσης.
Έλθετε μετ' εμού εις την σκηνήν όπου θα ίδετε μετά πόσης αποστροφής παρεσύρθην εις τον πόλεμον τούτον, και πόσην μετριοπάθειαν και πραότητα μετεχειρίσθην εις τας επιστολάς. Έλθετε να ίδετε τας αποδείξεις των όσων σας λέγω. Αλεξάνδρεια, Δωμάτιον εν τω τάφω. Εισέρχονται η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ, η ΧΑΡΜΙΟΝ και η ΕΙΡΑΣ. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Η θλίψις μου αρχίζει να διασκεδάζεται. Είναι ευτελές να είναι τις Καίσαρ.
Φάγε λοιπόν και κοιμήσου. Τοιαύτη είναι η περί σου μέριμνα ημών και συμπάθεια, ώστε θα είμεθα πάντοτε φίλοι σου. Χαίρε. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Κύριέ μου, δέσποτα! ΚΑΙΣΑΡ. Όχι τοιούτον τίτλον. Χαίρε. ΕΙΡΑΣ. Ετελείωσαν όλα, κυρία. Επέρασεν η λαμπρά ημέρα και μας έρχεται σκότος. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Πήγαινε ταχέως· έδωκα ήδη διαταγάς, και όλα είναι έτοιμα· πήγαινε να είπης να σπεύσουν. ΧΑΡΜΙΟΝ. Πηγαίνω, κυρία.
ΧΑΡΜΙΟΝ. Εννοεί βέβαια εις το δέρμα. ΕΙΡΑΣ. Όχι, θα φκιασιδώνεσαι όταν γεράσης. ΧΑΡΜΙΟΝ. Α, θεός φυλάξοι από ζαρωματιές! ΑΛΕΞΑΣ. Μη ταράττης την μαντείαν του· πρόσεχε. ΧΑΡΜΙΟΝ. Σιωπή. ΜΑΝΤΙΣ. Περισσότερον θα αγαπήσης παρά θ' αγαπηθής. ΧΑΡΜΙΟΝ. Καλλίτερα είχα να ζεστάνω το σηκότι μου με πιοτό. ΑΛΕΞΑΣ. Ε, άκουσέ τον λοιπόν. ΧΑΡΜΙΟΝ. Έλα καλέ μου, πες μου μια μεγάλη τύχη!
ΧΑΡΜΙΟΝ. Εάν ένα χέρι που ιδρώνει πολύ δεν είνε σημείον γονιμότητος, δεν 'ξεύρω τι μου γίνεται. Πες της, σε παρακαλώ, μια συνειθισμένη τύχη. ΜΑΝΤΙΣ. Αι μοίραι σας είνε όμοιαι. ΕΙΡΑΣ. Μα πώς, πώς; Πες μου λεπτομερείας. ΜΑΝΤΙΣ. Ετελείωσα. ΕΙΡΑΣ. Η τύχη μου δεν είνε κανένα δάκτυλο καλλίτερη από την ιδική της;
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Καύσον, ήλιε, την μεγάλην σφαίραν, εντός της οποίας περιστρέφεσαι! σκότη, καλύψατε την άστατον παραλίαν του κόσμου! ω Αντώνιε! Αντώνιε! Αντώνιε! Βοήθησέ με Χάρμιον, βοήθησον Ειράς, βοηθήσατε και σεις φίλοι, διά να τον σύρωμεν. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Σιωπή. Δεν κατέβαλε τον Αντώνιον η ανδρεία του Καίσαρος, αλλ' ο Αντώνιος ενίκησεν εαυτόν.
Εγώ κατέφερα το τελευταίον τραύμα εις τον παράφορον Βρούτον, ενώ αυτός, ουδεμίαν έχων στρατιωτικήν εμπειρίαν, επολέμει μόνον διά των υπασπιστών αυτού. Και όμως τώρα... αλλά τι με τούτο; ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Απομακρυνθήτε. ΕΡΩΣ. Η βασίλισσα, στρατηγέ, η βασίλισσα. ΕΙΡΑΣ. Πήγαινε και μίλησέ του, κυρία· τάχασε από την εντροπήν του. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Καλά λοιπόν. — Βοηθήσατέ με. — Ω!
Ακολουθήσατε ό,τι σας συμβουλεύει η απελπισία μου· εγκαταλείψατε εκείνον όστις εγκαταλείπει εαυτόν· πηγαίνετε κατ' ευθείαν εις την παραλίαν· θα σας δώσω το πλοίον εκείνο και τους θησαυρούς. ΕΡΩΣ. Πήγαινε, καλή μου κυρία, και παρηγόρησέ τον. ΕΙΡΑΣ. Παρηγόρησέ τον, αγαπητή βασίλισσα. ΧΑΡΜΙΟΝ. Και τι άλλο ημπορείς να κάμης; ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Αφήσατέ με να καθήσω. Ω Ήρα! ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Όχι, όχι, όχι, όχι, όχι.
ΧΑΡΜΙΟΝ. Ε, καλά, αν η τύχη σου ήτον ένα δάκτυλο καλλίτερη από την ιδική μου, σε ποιο μέρος θα ήθελες να είνε; ΕΙΡΑΣ. Όχι βέβαια 'στή μύτη του ανδρός μου. ΧΑΡΜΙΟΝ. Ο θεός να διορθώση τους κακούς μας στοχασμούς! Έλα, Αλεξά, — πες του κι' αυτού την τύχη του. Σε παρακαλώ, ω γλυκεία μου Ίσις, δος του μια γυναίκα που να μη μπορή να περιπατήση, να του αποθάνη και να πάρη μια χειρότερη!
Φέρετε τα ωραιότερά μου ενδύματα. — Θα μεταβώ και πάλιν εις τον Κύδνον προς συνάντησιν του Αντωνίου. — Έλα, πήγαινε, Ειράς. — Τώρα πρέπει να τελειώσωμεν πλέον, γενναία μου Χάρμιον· αφού δε μου προσφέρης και την υπηρεσίαν ταύτην, θα σε αφήσω ελευθέραν να διασκεδάσης μέχρι συντελείας του κόσμου. Φέρετε το στέμμα, τα πάντα. ΦΥΛΑΞ. Ένας χωρικός επιμένει να παρουσιασθή ενώπιον της Μεγαλειότητός σου.
Λέξη Της Ημέρας