Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 25 Μαΐου 2025
Πρόσταξε όμως φεύγοντας και σκότωσαν το Χιλδερίχο, μέτρο δηλαδή που άλλο δεν έκαμε παρά να δώση αφορμή στους Βυζαντινούς να μείνουνε στον τόπο. Τότες ήρθε στην Καρχηδόνα ο Βελισάριος και βρήκε την πόλη φωτολουσμένη και τους κατοίκους που πανηγύριζαν την εορτή του Άγιου τους Κυπριανού και το ξολοθρεμό τω Βαντάλων.
Την νύκτα εκείνην με το αμυδρόν φως, τω εφάνη ως τις παρακοιμώμενος εις τους βυζαντινούς εκείνους θόλους. Εκεί πλέον διήρχετο τας ώρας του ο Καπετάνιος, αγρυπνών ιδίως όλην την νύκτα της Αναστάσεως, αναγινώσκων την συλλογήν των Προρρήσεων κ' ερμηνεύων εις τον απλοϊκόν κυρ-Μιχάλην τα θαυμαστά, τα οποία θ' αξιωθώσι να ίδωσι μίαν ημέραν οι πιστεύοντες εις τον Άγιον Βασιλέα.
Ώστε όποιος διαβάζοντας τους βυζαντινούς χρονογράφους θαρρέψη πως θα παρακολουθήση και την ιστορία της καθαυτό γλώσσας, κάμνει μεγάλο λάθος.
Σκύλοι κοιμούνται στους δρόμους, σκύλους βλέπω στα πόδια μου μπροστά, και είναι μερικοί άσπροι και οι περισσότεροι κιτρινωποί. Και κάθε τόσο παραμερίζω για να τους αφήσω να κοιμηθούν. Οι Τούρκοι νοιώθουν τα ερείπια και τη σχέση τους με τη ζωή. Στους τοίχους τους αρχαίους, τους βυζαντινούς, ακουμπούν τα σπίτια τους, κι απάνω στους πύργους αφήνουν να φυτρώνουν δέντρα και χαμόκλαδα.
Δεκαπέντε χρόνους κατόπι βρίσκουμε το Βυζάντιο λεύτερο από Πέρσους και στα χέρια του Ιστιαίου, τυράννου που σοφίστηκε να βάλη βαριούς φόρους στα εμπορικά που ανεβοκατεβαίνανε. Ακόμα πιο ύστερα, βρίσκουμε τους Βυζαντινούς πιασμένους σε πόλεμο δυο φορές με τους Αθηναίους. Τη μια φορά στα 439· παραδόθηκαν τότες. Την άλλη φορά στα 408, που με προδοσία τους κυρίεψαν οι Αθηναίοι.
Αυτό έγινε στα παλιά, έγινε και ξανάγινε κατόπι με τους Βυζαντινούς, το βλέπουμε λίγο και στην εποχή που ιστορούμε. Είταν τότες η Καισάρεια και μεγάλη και πλούσια. Κατοίκους είχε ως τετρακόσες χιλιάδες. Μέσα λοιπό στους κατοίκους εκείνους βρίσκετ' ένας, Δημοστένης τόνομά του, που μαζεύει άξαφνα τους συμπατριώτες του, και βγαίνει να δείξη στήθος του Πέρσου.
Γυρίζω τα μεσημέρια στους δρόμους και δεν ξέρω τις ώρες. Από έναν ανηφορικό δρόμο, που έχει αριστερά πύργους αραδιασμένους βυζαντινούς, κ' έχουν χτισμένα σπίτια, αναμεταξύ, διαφόρων χρωμάτων, ανεβαίνω προς την Άγια Σοφιά. Μόλις μπήκα, ― δεν κοίταζε ούτε ο Εβραίος που θέλησε κ' έγινε οδηγός μου, ούτε ο Χότζας Τούρκος, ― κ' έκαμα, χωρίς να θέλω, το σταυρό μου.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν