United States or Papua New Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ωιμέ! του φόνου τούτου ποιος θα δώση λόγον; 'Σ εμάς θ' αποδοθή, διότ' η πρόνοιά μας έπρεπε να 'χη ευθύς περιορίση τούτον τον τρελλόν νέον και απ' ανθρώπων κοινωνίαν μακράν καθόλου να τον κλείση· αλλ' ήταν τόση η αγάπη μας οπού το πρέπον αμελήθη. Ωμοιάσαμεν ανθρώπου, 'πώχει αισχρήν αρρώστιαν, και, όπως μη γνωρισθή, να τρώγη την αφίνει ως εις την ρίζαν της ζωής. Πού πήγε τώρα;

Άλα, παιδιά κ' εφθάσαμε· ολόχαρος εφώναξα. Και πηδώ στην πλώρη ν' αγναντέψω καλά το λιμάνι, να ιδώ την αμμουδιά που θα δεχθή ακλόνητο βάθρο το λαμπρό μου κατόρθωμα. Ανάλαφρα το καΐκι επίταξε μέσα, εγλύστρησε στα νερά, δυο χάλαρα επήδησε, άρραξεν απάνω στον άμμο. Τρέχω στην πρύμη και αδράζω τη γούμενα. Ωιμέ το πλάνο τ' όνειρο! Σχοινί κομματιασμένο κρατώ μόνον στα χέρια μου!

Ο πληγωμένος αητός δεν θα ξαναπετάξηΈνα συνεχές ούρλισμα είν' η ζωή μου Και όλα των νυκτών μου τα όνειρα Πηγαίνουν εκεί, προς την βαθειά λάμψι των ματιών σου, Εκεί που τα πόδια σου αντανακλώνται, Μέσα σ' ένα αιθέριο χορό Σ' ένα Ιταλικό ποτάμι. Ωιμέ!

Πού μ’ εγκρέμισες, μοίρα, κακή μου μοίρα! ΧΟΡΟΣ Σε φοβερόν ανάκουστο κακό σε ρίχνει η μοίρα σου° δεν το είδανε ανθρώπου μάτια. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ω μαύρο νέφος, που ο κακός άνεμος σε φέρνει, νέφος ακαταδάμαστο. Ωιμέ. Ωιμέ κι αλλοίμονο, ποιους πόνους απ’ τις πληγές μου δέχομαι! Και ποιών κακών ανάμνησι... ΧΟΡΟΣ Βέβαια δεν είν’ άπορο για τέτοιους πόνους ότι διπλά πενθείς κι ότι διπλά υποφέρεις.

ΜΙΡ. Ωιμέ, τι φροντίδα θα ήμουνα τότε για σε! ΠΡΟΣΠ. Ω! ήσουν ένα Χερουβείμ, εσύ μ' εφύλαξες! Χαμογελούσες εσύ, γιομάτη θάρρος από τον ουρανόενώ εγώ έχυνα στο πέλαο δάκρυα πικρά, και αποκάτου εις το βάρος μου εβογγούσα, εκείνο ανάστησε μέσα μου την ανδραγαθία, έτοιμη να υπομείνη ό,τι μπορούσε ν' ακολουθήση. ΜΙΡ. Πώς αράξαμε; ΠΡΟΣΠ. Με του θεού το χέρι.