Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Μαΐου 2025
Διότι εγώ όλους τους φιλοσόφους τους ονομάζω θείους. Σωκράτης. Πολύ καλά κάμνεις, φίλε μου. Αλλά δεν είναι τόσον πολύ εύκολον να διακρίνη κανείς αυτό το γένος από τους θεούς, εάν ημπορώ να εκφρασθώ ούτω πως.
Λέγεις την αλήθειαν. Τουλάχιστον αισχρώς τους απέκρουσαν, φίλε μου Κλεινεία.
Βλέπω το θάνατό σας μπροστά μου την ίδια ώρα με τον δικό μου. Αλλοίμονο! φίλε, δε θα ικανοποιηθή ο πόθος μου: ήτανε να πεθάνω μέσα στα χέρια σας, να με θάψουν στον ίδιο τάφο με σας. Αλλά θα πεθάνω μόνη, και δίχως εσάς θα χαθώ στη θάλασσα. Ίσως δε θα μάθετε το θάνατό μου, θα ζήστε ακόμη, περιμένοντας ολοένα να έρθω. Αν μάλιστα το θέλη ο Θεός, ίσως και να γιατρευτήτε.
Και πραγματικώς, φίλε μου, ο πατήρ του ήτο καθώς συ μου παρέστησες τούτον, και κατά τα άλλα άνθρωπος καθώς πρέπει, και ο οποίος, σημείωσε, άφησε πολύ μεγάλην περιουσίαν. Όμως το όνομα του νέου αυτού δεν το γνωρίζω. Θεόδωρος. Το όνομά του, Σωκράτη μου, είναι Θεαίτητος. Αλλά την περιουσίαν νομίζω ότι την κατέστρεψαν κάποιοι επίτροποι. Είναι όμως και εις την ελευθεριότητα διά το χρήμα αξιοθαύμαστος.
Τέτοιος &ηρωίσμός&, φίλε μου, μπορεί να μας γεννήση κι άλλους ηρωισμούς. Γυναίκα που μπορεί να πνίξη στα στήθια της τη μεγαλήτερη τη λαχτάρα, που κληρονόμησε από την Εύα, μπορεί κι άλλες θυσίες να κάμη. Μπορεί να διδάξη του παιδιού της και την αγάπη που δεν ξέρει ντροπή, την τιμή που δε μαραίνεται, τον ηρωισμό που δοξάζει πατρίδες.
Αναχωρήσαντες έπειτα από το δικαστήριον, επήγαμεν εις το κολαστήριον. Εκεί, φίλε μου, δεν δύνασαι να φαντασθής πόσον λυπηρά πράγματα ηκούσαμεν και είδαμεν. Ηκούοντο συγχρόνως κτύποι ραβδισμών και κραυγαί των ψηνομένων εις την φωτιάν, και ελειτούργουν παντοία βασανιστήρια, στρέβλαι και κύφωνες και τροχοί, και η Χίμαιρα εσπάρασσε σάρκας, ο δε Κέρβερος κατεβρόχθιζε.
Σωκράτης Ω, υπερβολικά φαντάζεται ότι τέχνην τινά μυστηριώδη ανεύρεν ο Τισίας ή άλλος οστισδήποτε και αν είναι και από οιανδήποτε πατρίδα και αν ονομάζεται χαίρων. Αλλά, φίλε μου, εις τούτον ημείς τι εκ των δύο να λέγωμεν παρά τούτο; Φαίδρος Το ποίον;
Νέος Σωκράτης. Αυτό δεν είναι διόλου παράδοξον. Ξένος. Αλλά τόρα, φίλε μου, πώς θα ήτο δυνατόν αν αρχίσωμεν από ψευδή κρίσιν να φθάσωμεν έστω και εις μικρόν μέρος της αληθείας και να αποκτήσωμεν γνώσιν; Νέος Σωκράτης. Σχεδόν με κανένα τρόπον. Ξένος.
Ε, δεν είναι έτσι; Ευθύφρων. Μάλιστα. Σωκράτης Έλα λοιπόν, φίλε μου Ευθύφρον, εξήγησον αυτό και εις εμένα και δίδαξόν με, διά να γείνω πλέον σοφός από ό,τι είμαι, ποία είναι η απόδειξίς σου ότι όλοι οι θεοί πιστεύουν ότι αδίκως εφονεύθη εκείνος ο δούλος σας, ο οποίος, ενώ εδούλευε με το ημερομίσθιον εις τα κτήματά σας, διέπραξε φόνον και έπειτα ερρίφθη σιδηροδέσμιος εις τον λάκκον από τον αυθέντην του φονευθέντος, τον πατέρα σου, και απέθανε, πριν προφθάση εκείνος που τον έβαλεν εις τα σίδερα, ο πατέρας σου, να λάβη από τας Αθήνας την περιμενομένην απάντησιν από τους εξηγητάς τι έπρεπε να πράξη διά τον φονέα.
Τότε ο κύριος Δε-Κοκ εχαιρέτησε τον εαυτόν του, εφίλησε το ίδιόν του χέρι πομπωδώς και συνέκρουσε το ποτήρι του με το της κυρίας. — Επιτρέψατε, φίλε μου, είπεν ο κ. Μαγιάρ απευθυνόμενος προς εμέ, επιτρέψατε να σας στείλω ολίγο μοσχαράκι και περιμένω την κρίσιν σας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν