Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 21 Ιουλίου 2025


Και πραγματικώς εκείνος που βαστούσε τα μισά τα χρήματα, τάβγαλε από τον κόρφο του και τάδωσε στον άλλο, που τα ζητούσε, λέγοντας: — Πάρ'τα, αδερφέ! Κι' εκείνος που τα ζητούσε του απολογήθηκε: — Όχι, αδερφέ, όλα! Βάστα τα βρετικά σου. Κράτα όσα θέλεις, κράτα τα κι' όλα... — Όχι! όχι, είναι δικό σου βιοείπε εκείνος, που τα είχε βρη. — Μακρυά από εμένα το άδικο!

Αλλά δέξου με αφού είμαι γυμνός. ΕΡΜ. Δεν είσαι γυμνός, φίλε μου, αφού φορείς τόσα κρέατα. Λοιπόν να ταποβάλης, διότι μόνον το έν σου πόδι εάν πατήσης εις το πλοίον θα το βυθίσης. Αλλά και τους στεφάνους τούτους να ρίψης και τα κηρύγματα . ΔΑΜ. Ιδού, είμαι γυμνός, ως βλέπεις, πραγματικώς και ισοβαρής με τους άλλους νεκρούς. ΕΡΜ. Έτσι ελαφρός είσαι όπως πρέπει, ώστε έμβαινε.

Πραγματικώς, καλέ Σωκράτη, καθώς είπες, και εφρόντισα έως τόρα δι' αυτά και ίσως να σε κάμω μαθητήν μου. Όμως φοβούμαι μήπως συμβαίνει όλως το αντίθετον από αυτό, διότι κάπως έρχεται εις τον νουν μου να σου ειπώ εκείνο το οποίον λέγει ο Αχιλλεύς προς τον Αίαντα εις τα I της Ίλιάδος. Λέγει δε: «Αίαντα Τελαμώνιε μεγάλε στρατηλάτη, »εγλύκαναν το στήθος μου τα λόγια σου, σπολλάτη».

Αυτό είναι εκείνο το οποίον κάμνει ένα άνθρωπον πραγματικώς θαυμάσιον, και πάλιν ουτιδανόν και άνανδρον. Διότι η μεν γνώσις αυτού είναι αληθινή σοφία και αρετή, η δε άγνοια είναι φανερά αμάθεια και κακία. Αι άλλαι όμως φαινομενικαί ικανότητες και σοφίαι εις μεν την διαχείρισιν των πολιτικών είναι βάρος εις τους άλλους, εις δε τας τέχνας είναι χονδροειδία.

Τον οποίον ο μεν ευτυχής πρώτον με θαυμάζει, έπειτα δε επιθυμεί να σπουδάση όσα είναι δυνατά εις την ανθρωπίνην φύσιν, διότι φρονεί ότι ούτω πως θα ζήση άριστα και ευτυχέστατα όσον ζη, και όταν αποθάνη θα έλθη εις τόπους αρμοδίους διά τους εναρέτους και πραγματικώς μεμυημένος, αποκτήσας φρόνησιν όσην ουδείς άλλος, και εις τον υπόλοιπον χρόνον του εμβαθύνων εις τα ωραιότερα, από όσα υποπίπτουν εις την όρασίν μας.

ΔΙΟΓ. Εννοώ• αντί του εαυτού του παρέδωκε σε εις τον Πλούτωνα και επομένως συ είσαι νεκρός αντί εκείνου. ΗΡ. Κάτι τοιούτον. ΔΙΟΓ. Αλλά δεν μου λες πώς ο Αιακός, ο οποίος είνε αυστηρός, δεν σε διέκρινε, αλλ' εδέχθη ένα ψεύτικον Ηρακλή; ΗΡ. Διότι η ομοιότης ήτο τελεία. ΔΙΟΓ. Πραγματικώς τόσον τελεία, ώστε είσαι ο ίδιος.

Διότι πραγματικώς το όνομα του Διός ομοιάζει ως να είναι ακέραιος λόγος. Και μοιράζοντες αυτό εις δύο άλλοι μεν μεταχειριζόμεθα το έν, άλλοι δε το άλλο. Δηλαδή άλλοι μεν Ζήνα, άλλοι δε Δία τον ονομάζουν. Εάν όμως ενωθούν εις έν εξηγούν την φύσιν αυτού του θεού, καθώς είπαμεν ότι πρέπει να έχει την ικανότητα να κάμνη παν όνομα.

Εκείνο όμως που τα κάμνει να είναι πραγματικώς ωραία, καθώς έλεγα προ ολίγου, είτε φαίνονται είτε όχι, πρέπει τόρα να προσπαθήσωμεν να το ειπούμεν τι είναι. Διότι αυτό ζητούμεν να εύρωμεν, αφού ζητούμεν το ωραίον. Ιππίας. Ναι, αλλά το πρέπον, Σωκράτη μου, όταν παρευρίσκεται, τα κάμνει και να είναι και να φαίνωνται ωραία. Σωκράτης.

Αλλ' όμως πρέπει λοιπόν από τας αισθήσεις βεβαίως να σχηματίση κανείς την ιδέαν ταύτην, ότι όλα τα εξαρτώμενα από τας αισθήσεις επιθυμούν εκείνο, το οποίον είναι πραγματικώς η ισότης, και ότι είναι ελλιπέστερα από αυτό· ή πώς το λέγετε σεις: Έτσι το λέγομεν, είπεν ο Σιμμίας. Από όσα προείπομεν, ω Σώκρατες, πείθομαι ότι χωρίς άλλο έτσι είναι.

Κι' οπόταν άνδρας βλέπω εμπρός μου Βουληφόρους να παραβαίνουν πάντας τους ανθρωπίνους όρους και να κλωτσούν αγρίως και με τα δυο ποδάρια πώς να μην 'πώ πως είναι τουλάχιστον μουλάρια; Αυτά για κολοκύθια ως σήμερα θαρρούσα, μα τώρα ποίος κόσμος πραγματικώς εξαίσιος... φαντάζομαι πως είναι σαρανταποδαρούσα ο Περικλής, ο Κόδρος, ο Νεύτων, ο Καρτέσιος.

Λέξη Της Ημέρας

συμπάθα·

Άλλοι Ψάχνουν