United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Πρωί πρωί, με το καλόν, την ερχομένην πέμπτην ένας γαμβρός ευγενικός και ζηλευτός, ο Πάρης, θα σ' οδηγήση απ' εδώ εις του Αγίου Πέτρου την εκκλησίαν, κόρη μου, καμαρωμένην νύμφην. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Α! Μα την εκκλησίαν του και μα τον Άγιον Πέτρον, εκεί εμένα βέβαια καμαρωμένην νύμφην ο Πάρης δεν με οδηγεί!

Ω καλότυχε Σιμμία, παρατήρησε, μήπως αυτός δεν είναι ο ίσος δρόμος, ο οποίος οδηγεί εις την αρετήν, το ν' ανταλλάσσωμεν δηλαδή ηδονάς με ηδονάς και λύπας με λύπας και φόβον με φόβον και μεγαλύτερα με μικρότερα, καθώς ανταλλάσσομεν νομίσματα· αλλά μήπως εκείνο μόνον είναι το σωστόν νόμισμα, η ορθή γνώσις, και μήπως πραγματικώς όλα αγοράζονται και πωλούνται με αυτό και μαζί με αυτό, και η ανδρεία δηλαδή και η εγκράτεια και η δικαιοσύνη, και μήπως με ένα λόγον η αληθινή αρετή είναι μαζί με την ορθήν γνώσιν, και όταν ακόμη και αι ευχαριστήσεις και οι φόβοι και όλα τα άλλα τα όμοια με αυτά και τα αποκτώμεν και τα χάνομεν.

Η αλλαγή προς το κακόν απ' τα καλά θα έλθη, ενώ απ' τα χειρότερα ξανάρχονται τα γέλια. Λοιπόν, καλώς τον άυλον αέρα π' αγκαλιάζω! Καμμίαν χάριν δεν χρωστά, αέρα, 'ς την πνοήν σου ο δυστυχής, που τον φυσάςτης συμφοράς τα βάθη!... Ποιος είναι; Ο πατέρας μου!... Ωσάν πτωχόν ζητιάνον άλλος πτωχός τον οδηγεί!... Ω κόσμε, κόσμε, κόσμε!

Κι αφού δειχτή, ότι για τον άνθρωπο είναι σημαντικώτερη η φρόνηση, ως κάτι πεπερασμένο και αντιληπτό συμπεραίνεται ότι ο συνδυασμός φρονήσεως και αρετής οδηγεί στο αγαθό. Μετάφραση Κ. Ζάμπα. Πρωταγόρας : Ύστερα από ωραία και ειρωνική περιγραφή των επιδειχτικών και φαντασμένων τρόπων των σοφιστών, γίνεται συζήτηση, ανάμεσα στον Σωκράτη και τον Πρωταγόρα, περί αρετής.

Εάν όμως μεταφέρεται εξωφρενικώς και ατάκτως, τότε θα ειπούμεν ότι την οδηγεί η κακή ψυχή. Και αυτό είναι ορθόν. Ποία λοιπόν είναι η φύσις της κινήσεως του νου; Αυτό τόρα είναι δύσκολον ζήτημα, φίλοι μου, διά να δώσωμεν φρόνιμον απάντησιν. Διά τούτο είναι δίκαιον και εγώ να λάβω μέρος εις την απάντησίν σας. Πολύ καλά ομιλείς.

Εάν μεν, αξιοθαύμαστε φίλε, θα του ειπούμεν, ολοκλήρου του ουρανού η κίνησις και περιστροφή και όλων των ουρανίων σωμάτων έχη ομοίαν φύσιν με την κίνησιν του νου και με τους υπολογισμούς, και ομοίως μεταφέρεται, τότε είναι προφανές ότι πρέπει να δεχθώμεν ότι η καλλιτέρα ψυχή φροντίζει διά τον κόσμον όλον και αυτή τον οδηγεί εις αυτόν τον δρόμον της. Πολύ ορθά.

Εκείνο, καλέ Σωκράτη, το οποίον εδοκιμάσαμεν προηγουμένως, διότι εγώ δεν γνωρίζω κανέν άλλο όνομα. Σωκράτης. Ποίον δηλαδή; Θεαίτητος. Ότι η αληθής κρίσις είναι επιστήμη. Διότι βεβαίως η αληθής κρίσις είναι αλάνθαστος, και όσα πηγάζουν από αυτήν όλα γίνονται καλά και αγαθά. Σωκράτης. Όστις οδηγεί εις την διάβασιν του ποταμού, φίλε Θεαίτητε, ορθώς λέγει ότι μόνος του θα δείξη τι πρέπει να γίνη.

Εν τούτοις είχεν ακολουθήσει την Λιμενίαν οδόν, ήτις οδηγεί κατ' ευθείαν εις την Τρανστιβέρην. Η Τρανστιβέρη ήτο πλήρης καπνού και πλήθους, εν μέσω του οποίου ήτο δυσκολώτατον να διανοιχθή δίοδος, διότι έχοντες περισσότερον χρόνον εις την διάθεσίν των οι άνθρωποι απήγαγον και έσωζον περισσότερα πράγματα. Οι πραιτωριανοί, οίτινες ηκολούθουν τον Βινίκιον, είχον μείνει όπισθεν.