United States or Haiti ? Vote for the TOP Country of the Week !


Όποιος δε περάση τους άλλους χωρίς λάθος, θα γίνη βασιλεύς εις ημάς και θα διατάξη να του αποκριθούμεν ό,τι ζητήση. Διατί σιωπάτε; Μήπως, καλέ Θεόδωρε, από την λογομανίαν μου γίνομαι αγενής, επειδή έχω ζήλον να σας παρακινήσω να συζητήτε και να γίνετε μεταξύ σας φίλοι και να ομιλήσθε; Θεόδωρος.

Με την εξαίρεσιν βέβαια, καλέ Θεόδωρε, ότι εγώ δεν είπα και ούτω πως και όχι ούτω πως. Ούτε πάλιν πρέπει να λέγωμεν: όχι ούτω πως, διότι και αυτό δεν θα εκινείτο. Θεόδωρος. Πραγματικώς αυτή η γλώσσα είναι η αρμοδιωτέρα δι' αυτούς. Σωκράτης.

Δύνασαι να αναβής εις τον ίππον μου, αν είσαι κουρασμένη. — Όχι, είπεν η Αϊμά. — Θεόδωρε! έκραξεν ο ξένος προς τον σύντροφόν του. — Τι διατάττει ο άρχων; απήντησεν ο Θεόδωρος. — Θα αναβιβάσης αυτήν την κόρην εις τον ίππον. Ημείς περιπατούμεν πεζοί. — Ορισμός σας, άρχων! — Είνε λοιπόν άρχων; είπε καθ' εαυτήν η Αϊμά. Αλλ' εκείνος τότε, ο ιδικός μου, εφαίνετο επαίτης. Δεν θα είνε αυτός.

Διότι τόρα, που έλαβαν τέλος αυτά, πρέπει και εγώ κατά την συμφωνίαν μας να απαλλαχθώ από το να απαντώ εις εσέ, αφού πλέον έλαβε τέλος η συζήτησίς μας διά τον λόγον του Πρωταγόρου. Θεαίτητος. Μη, σας παρακαλώ, καλέ Θεόδωρε, πριν τόρα πάλιν ο Σωκράτης και συ ερωτήσετε εκείνους, οι οποίοι λέγουν ότι το παν μένει ακίνητον, καθώς προ ολίγου είχατε σκοπόν. Θεόδωρος.

Άραγε, καλέ Θεόδωρε, και όταν υπάγης εις την Λακεδαίμονα και επισκεφθής τας παλαίστρας, θα έχης την αξίωσιν να βλέπης άλλους γυμνούς, μερικούς με ελεεινά σώματα, και συ δεν θα ξεγυμνωθής διά να δείξης το σώμα σου; Θεόδωρος.

Το είξευρα ήδη, είπεν ησύχως ο άρχων. — Έχω και μίαν επιστολήν διά τον άρχοντα, είπεν ο Θεόδωρος. — Επιστολήν δι' εμέ; Και ποίος την έφερεν; — Άνθρωπος με καλογερικά φορέματα, όστις μένει εις την Σπάρτην και περιμένει. — Τι περιμένει; — Περιμένει να του επιτρέψη ο άρχων να παρουσιασθή εις το Πληθώνειον. — Όταν επανέλθωμεν οίκαδε, θα σε πέμψω να τον οδηγήσης προς εμέ, Θεόδωρε.

Τότε λοιπόν; φίλε Θεόδωρε, και από τον επιστήθιον σου φίλον είμεθα απηλλαγμένοι, και πλέον δεν δεχόμεθα τον λόγον του, ότι δηλαδή πας άνθρωπος είναι πήχυς όλων των πραγμάτων, εκτός εάν είναι κανείς φρόνιμος. Και την επιστήμην δεν την παραδεχόμεθα ως αίσθησιν διά της μεθόδου της κινήσεως των πάντων, εκτός εάν μας ειπή άλλο τίποτε ο Θεαίτητος απ' εδώ. Θεόδωρος. Έξοχα το είπες, Σωκράτη μου.

Και λάβε υπ' όψιν σου, καλέ Θεόδωρε, ότι πιθανόν να θελήση κανείς από τους οπαδούς του Πρωταγόρα ή συ ο ίδιος ακόμη να αντιλέξης, ότι διόλου δεν νομίζει ο ένας τον άλλον ότι είναι αμαθής και έχει ψευδή γνώμην. Θεόδωρος. Ναι αλλά αυτό κανείς δεν θα το παραδεχθή, καλέ Σωκράτη. Σωκράτης.

Θα σου γνωρίζωμεν όμως χάριν, εάν τον βοηθήσης. Σωκράτης. Το παραδέχομαι, καλέ Θεόδωρε. Πρόσεξε λοιπόν να ιδής ποίου είδους είναι η βοήθειά μου. Διότι χειρότερα ακόμη από τα προηγούμενα είναι δυνατόν να παραδεχθή κανείς, εάν δεν προσέχη εις τας λέξεις με τας οποίας συνήθως λέγομεν, ότι μένομεν ή δεν μένομεν σύμφωνοι. Θέλεις εις εσέ να ειπώ το πώς, ή εις τον Θεαίτητον; Θεόδωρος.

Μη τυχόν άραγε, καλέ Θεόδωρε, χωρίς να το καταλάβης έφερες μαζί σου όχι φίλον, αλλά κανένα θεόν, καθώς λέγει ο Όμηρος; Ο οποίος λέγει ότι και όλοι οι άλλοι θεοί και προ πάντων ο ξένιος Ζευς συνοδεύει ανθρώπους ευσεβείς και δικαίους διά να επιβλέπη τας αδικίας και τας ευνομίας των ανθρώπων.