Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Ιουνίου 2025
Σωκράτης. Όχι όμως και από εσέ καλλίτερα, καλέ Θεόδωρε.
Εάν αυτό, αγαπητέ μου Θεόδωρε, είναι αρεστόν εις εσέ, τότε και εις εμέ δεν είναι μισητόν, διά να το ειπούμεν ωσάν παροιμίαν. Ώστε πάλιν πρέπει να αποταθώ εις τον σοφόν Θεαίτητον.
Διόλου δεν έκαμες άσχημα, Ευκλείδη μου. Ευκλείδης. Εμπρός, παιδί, πάρε το βιβλίον στο χέρι και λέγε. Σωκράτης. Εάν ενδιεφερόμην περισσότερον δι' όσα συμβαίνουν εις την Κυρήνην, καλέ Θεόδωρε, θα ερωτούσα διά τα εκεί και διά τους κατοίκους της, εάν υπάρχουν εκεί μερικοί νέοι καταγινόμενοι εις την γεωμετρίαν ή εις την άλλην φιλοσοφίαν.
Αυτά, καλέ Θεόδωρε, είχα να είπω πρώτος εγώ κατά τας δυνάμεις μου προς βοήθειαν του φίλου σου, και είναι ολίγα από τα ολίγα που γνωρίζω. Αν όμως έζη ο ίδιος θα υπερασπίζετο τους λόγους του με περισσότερον μεγαλείον. Θεόδωρος. Αστειεύεσαι, Σωκράτη μου, διότι με πολλήν ανδρείαν υπερήσπισες αυτόν τον άνθρωπον. Σωκράτης.
Τι κυρίως έχεις περιέργειαν να μάθης περί αυτών και εσκέφθης να ερωτήσης; Σωκράτης. Το εξής. Άραγε όλα αυτά έν τα θεωρούν, ή δύο, ή καθώς είναι τρία τα ονόματα, ομοίως και αυτοί τα διαιρούν εις τρία και χωριστά αποδίδουν το καθέν γένος εις ένα έκαστον; Θεόδωρος. Δεν πιστεύω να δυσκολεύεται ο ίδιος να μας το ειπή. Δεν είναι έτσι, φίλε, ή τι θέλεις να απαντήσωμεν; Ξένος. Έτσι είναι, φίλε Θεόδωρε.
Ίσως, φίλε μου Θεόδωρε, αυτούς τους ανθρώπους τους είδες μόνον την ώραν που πολεμούν, και δεν τους επέτυχες όταν έχουν ειρήνην, διότι δεν είναι φίλοι σου. Εγώ όμως νομίζω ότι αυτά τα λέγουν εις τους μαθητάς των, την ώραν του σχολείου, τους οποίους θέλουν να τους κάμουν ομοίους με τον εαυτόν των. Θεόδωρος.
— Τώρα ο Θεόδωρος φθάνει. Ιδού ακούω τα βήματα. Τω όντι δε βήματα ηκούσθησαν και τρεις άνδρες ενεφανίσθησαν αίφνης. Οι δύο ήσαν χωρικοί εκ των πέριξ μερών, και έφερον ξίφη και τόξα. Ο τρίτος ήτο ο γνωστός ημίν Λάκων, ον ο άρχων ωνόμαζε Θεόδωρον. — Ήλθες, Θεόδωρε! είπεν ο άρχων άμα ιδών αυτόν. — Ιδού εγώ, αυθέντα, απήντησεν ο Θεόδωρος. — Και ποίας ειδήσεις μοι κομίζεις; — Παντού ησυχία, άρχων μου.
Παρ' ολίγον όμως να λησμονήσω, φίλε μου Θεόδωρε, ότι άλλοι πάλιν είπαν το αντίθετον από αυτούς, παραδείγματος χάριν ότι μένει ακίνητον εκείνο το οποίον ονομάζεται ον, και τα άλλα όσα διισχυρίζονται οι Μέλισσοι και οι Παρμενίδαι αντιθέτως προς όλους αυτούς, ότι δηλαδή έν είναι τα πάντα και μένει ακίνητον εις την θέσιν του, διότι δεν υπάρχει χώρος εις τον οποίον να μετακινηθή.
Επομένως γίνονται εις το τέλος άνδρες από παιδιά χωρίς καμμίαν ψυχικήν υγείαν, και νομίζουν πλέον ότι έγιναν φοβεροί και σοφοί. Και αυτοί μεν, αγαπητέ Θεόδωρε, είναι τοιούτοι.
Ή πώς θέλεις να φρονούμεν, καλέ Θεόδωρε; Διότι, εάν πραγματικώς πρόκειται να είναι δι' έκαστον αληθής πάσα γνώμη την οποίαν σχηματίζει με τας αισθήσεις του, και όχι να κρίνη ο είς καλλίτερον το πάθημα του άλλου, ούτε να έχη περισσότερον κύρος εις το να κρίνη ο είς την γνώμην του άλλου, αν είναι ορθή η ψευδής, αλλά, καθώς επαναλάβαμεν πολλάκις, μόνος του ο καθείς θα έχη την ατομικήν του γνώμην, όλαι όμως αυταί αι γνώμαι θα είναι ορθαί και αληθιναί, τότε λοιπόν, καλέ μου φίλε, διά ποίον λόγον τάχα ο μεν Πρωταγόρας είναι σοφός, ώστε να κρίνεται άξιος να διδάσκη και άλλους με μεγάλους μισθούς, ημείς δε αμαθέστεροι και πρέπει να λαμβάνωμεν μαθήματα από εκείνον, αφού ο καθείς είναι ο ίδιος ο πήχυς της ιδικής του σοφίας; Πώς να μη υποθέσωμεν ότι τα λέγει αυτά ο Πρωταγόρας, διά να μας εμπαίζη; Αφίνω πλέον κατά μέρος το άτομόν μου και την ιδικήν μου τέχνην την μαιευτικήν, πόσον αποδεικνύεται γελοία, καθώς νομίζω, και όλη η ασχολία εις την συζήτησιν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν