Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 23 Μαΐου 2025


Και ενώ με αυτήν την πραοτέραν διάθεσιν σπεύδει προς την μητέρα του, έξαφνα του παρουσιάζεται ευκαιρία να τιμωρήση τον κακούργον· ο Κλαύδιος είναι αυτού γονατιστός, αφηρημένος εις την δέησιν, αφύλακτος· και ιδού ο Αμλέτος ήδη σύρει το ξίφος, είναι έτοιμος να διαπράξη δολοφονίαν αλλά νέα σκέψις του κρατεί το χέρι· ενθυμείται ότι ο πατέρας του πικρώς επαραπονέθη διότι ο αδελφός του τον έστειλεν εις τον άλλον κόσμον αδιόρθωτον, απροετοίμαστον· νομίζει ο Αμλέτος ότι η αληθινή εκδίκησις απαιτεί πλήρη την ανταπόδοσιν, και αυτή δεν κατορθώνεται εάν φονεύση τον αδελφοκτόνον εις την στιγμήν οπού προσευχόμενος εξαγνίζει την ψυχήν του· ο Αμλέτος θέλει όχι μόνον αίμα αντί αίματος αλλά και κόλασιν αντί κολάσεως.

Όταν δε τις ενεργή διά της μνήμης δεν είναι δυνατόν να μη το πιστεύη, αλλά να αγνοή ότι ενθυμείται, διότι τούτο είναι αυτή η μνήμη. Αλλ' εάν η κίνησις του πράγματος γίνηται άνευ της του χρόνου, ή η κίνησις του χρόνου άνευ της του πράγματος, τότε δεν μνημονεύομεν. Η κίνησις δε του χρόνου είναι δύο ειδών. Άλλοτε δε ενθυμείται και μετά μέτρου χρονικού.

Αλλά πάλιν η ορμή του αναχαιτίζεται· ο Αμλέτος ενθυμείται ότι θα υπάγη εις την μητέρα του, όπου διανοείται να εκπληρώση άλλο καθήκον· απομακρύνει τους φονικούς στοχασμούς, ως να εφοβείτο μήπως τον παρασύρουν έως την μητροκτονίαν!

Έχεις δίκαιον. Σωκράτης. Επομένως εκείνο εις το οποίον έγινε κανείς επιστήμων, ενώ ακόμη το ενθυμείται πρέπει να μην το γνωρίζη, επειδή δεν το βλέπει, αλλά τούτο εάν εγίνετο είπαμεν ότι θα ήτο τερατώδες. Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Σωκράτης. Επομένως φαίνεται ότι φθάνομεν εις το άτοπον, εάν παραδεχθώμεν ότι η επιστήμη και η αίσθησις είναι το ίδιον πράγμα. Θεαίτητος. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.

Μου λέγουν ότ' ηκούσθησαν εις τον αέρα θρήνοι, κραυγαί θανάτου φοβεραί, ωσάν να προμηνύουν ελεεινήν καταστροφήν κι' ανήκουστα συμβάντατην δυστυχή πατρίδα μας. Κ' η Γη, καθώς μου είπαν, είχε κι' αυτή παροξυσμόν και έτρεμε! ΜΑΚΒΕΘ Αλήθεια, ήτο αγρία η νυκτιά! ΛΕΝΩΞ Η νεαρά μου μνήμη δεν ενθυμείται 'σάν αυτήν να ξαναείδε άλλην. ΜΑΚΔΩΦ Ω! Φρίκη! Φρίκη!

Οι δύο κύριοι, ο Αουδράνος και κάποιος Ν. Ν. — ποιος ενθυμείται όλα τα ονόματα! — οι οποίοι ήσαν χορευταί της εξαδέλφης και της Καρολίνας, μας υπεδέχθησαν παρά την θύραν της αμάξης, επήραν τις ντάμες των και εγώ ωδήγησα την ιδικήν μου.

Και τότε κατ' αρχάς μου εφάνη πολύ παράξενος η απόκρισις, και ακόμη περισσότερον παράξενος μου εφάνη, αφ' ου εξήτασα αυτά τα πράγματα μαζί σας. Τον ηρώτησα λοιπόν εάν τους ανδρείους τους θεωρή ανθρώπους με θάρρος· εκείνος δε είπεν ότι τους θεωρεί και ορμητικούς. Ενθυμείσαι, είπον εγώ, Πρωταγόρα, ότι απεκρίθης αυτά; — Εβεβαίωσεν ότι το ενθυμείται.

Όταν δε έχη τις την επιστήμην και την αίσθησιν, ήτις δεν είναι εν ενεργεία , τότε ενθυμείται π, χ. ότι αι τρεις γωνίαι του τριγώνου είναι ίσαι προς δύο ορθάς, είτε διότι έμαθεν ή συνέλαβε τούτο, είτε διότι ήκουσεν ή είδεν αυτό, ή διότι εύρεν αυτό διά τοιούτου τινός τρόπου.

Λέξη Της Ημέρας

εδωροδοκήθη

Άλλοι Ψάχνουν