United States or Israel ? Vote for the TOP Country of the Week !


Επειδή και ήτον πολλά πεπαιδευμένος εις τες γνώμες του Αλκοράνου και τες αποφάσεις του Μωάμεθ επάνω εις τον προορισμόν, ήγουν γραπτόν που λέγουσιν οι Τούρκοι, και διά τούτο είχε πολλά ακίνητον σταθερότητα του πνεύματος εις το γραπτόν.

Δεν ημπορώ να σου διηγηθώ πόση εστάθη η θλίψις μου, που να μην προφθάσω μίαν ώραν εμπροσθήτερα διά να τον εύρω ζωντανόν· μα το γραπτόν έτσι ηθέλησε, και πρέπει υπομονή. Την άλλην ημέραν αφού και έκαμα να τον θάψουν με όλες τες τιμές που ήτον ανέβηκα εις τον θρόνον, και έβαλα όλην μου την σπουδήν διά να κυβερνήσω το βασίλειόν μου με ένα τρόπον που να είνε όλοι ευχαριστημένοι.

ΠΑΡΑΜΑΝΑ Με την ευχήν μου, κόρη μου, και την καλήν την ώραν, κ' αι νύκταις 'σαν ταις 'μέραις σου να ήν' ευτυχισμέναις! Οδός εις Βερώναν. ΡΩΜΑΙΟΣ Και πώς; Με μήνυμα γραπτόν την άδειαν ζητούμεν; Ή να πηγαίνωμεν εμπρός χωρίς απολογίαν; ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Δεν είναι πλέον του συρμού η τόση φλυαρία.

Ήδη, ότε το φάσμα του Βάγκου εμφανίζεται ενώπιόν του, την φρεναπάτην προξενούσιν ουχί αι τύψεις της συνειδήσεως, αλλ' αι αδημονίαι της εντρόμου φαντασίας του. Εν τη παραφροσύνη του νομίζει ότι ο Βάγκος ανεστήθη, διότι δεν εφονεύθη αρκούντως. Αφού δε, παρελθούσης της φρεναπάτης, επαναλαμβάνη τας αισθήσεις, οποίαι αι πρώται του Μάκβεθ λέξεις; Αίμα ζητεί! Είναι γραπτόν: το αίμα θέλει αίμα!

Φαίδρος Εντελώς μεν λοιπόν κατ' αυτόν τον τρόπον απεδείχθη τούτο. Σωκράτης Το δε πάλιν περί του αν είναι καλόν ή αισχρόν το να μεταχειρίζεται κανείς τον προφορικόν ή τον γραπτόν λόγον και περί του τρόπου καθ' ον τούτο γιγνόμενον θα ελέγετο ότι είναι άξιον ονειδισμού ή τουναντίον, αρά γε τα ολίγον ανωτέρω λεχθέντα δεν έχουσι φανερώσει; Φαίδρος Τα ποία;

Εις τον Θεόν σε απαρατώ, πηγαίνω να πληρώσω το γραπτόν μου, και να θυσιάσω τον εαυτόν μου δι' εσένα, ω ωραιοτάτη Δηλαρά· ζήσε εις ειρήνην και ενθυμήσου καμμίαν φοράν εκείνον που εθυσιάσθη δι' αγάπην σου.

Δεν εκαρτέρεσεν αυτή να της ειπή εκείνος την απόκρισιν του Καισάγια· αλλά επρόλαβε και του είπε· και έτσι, ω σεβάσμιε πάτερ, έχει ο ουρανός διωρθωμένον το γραπτόν μου, και σε έκαμε να γνωρίσης την υποταγήν μου; Ναι, ω θυγάτηρ μου, απεκρίθη, ο μέγας Καισάγιας μου ωμίλησεν ότι κάνει χρεία ετούτην την νύχτα να μισεύσωμεν, διά να σε φέρω ο ίδιος εις το βασιλόπουλο της Περσίας που σε αγαπά, να το στεφανωθής και να μείνης εκεί βασίλισσα· μου είπεν ακόμη να ζητήσω το θέλημα του πατρός σου και έτσι απόψε να μισεύσωμεν.

Αχ πατέρα μου, του είπε τι είναι αυτό που θέλεις να κάμης, εις τι απελπισίαν εδόθης; στοχάζεσαι με αυτό να φύγης το γραπτόν σου; δεν ηξεύρεις που με την υπομονήν όλα αποκτώνται, και εκείνο που εις τον Ουρανόν είνε γραμμένον, θέλει να πληρωθή; ποίος ηξεύρει ύστερα από τούτα τα βάσανα, τι καλό μας απαντυχαίνει; και μήπως και το κάνει αυτό ο ουρανός διά να δοκιμάση την υπομονήν μας.