United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΠΑΤΕΡ ΙΩΑΝΝΗΣ Δεν ήτο τρόπος να σταλθή. Ιδού· εδώ το έχω ούτε μου ήτο δυνατόν να σου το στείλω 'πίσω. Τόσος τους έπιασε πολύς επιδημίας φόβος. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Ω συμφορά! Το γράμμα μου ασήμαντον δεν ήτο, αλλ' είχε, μα το ράσον μου, μεγάλην σημασίαν, και ίσως η αναβολή κακόν μεγάλον φέρη. Πήγαινε τώρα, πήγαινε, ω πάτερ Ιωάννη, εύρε λοστόν, και φέρε τον αμέσως ‘ς το κελλί μου.

Η κωμικοτραγική μου διήγησις της παρελθούσης εβδομάδος τόσον εξετάθη, ως είδες, ώστε με εμπόδισε να εκκαθαρίσω μαζή σου τον εβδομαδιαίον μου λογαριασμόν, και μ' αφήκε μάλιστα υπό το βάρος καθυστερούντων, άτινα σπεύδω να πληρώσω σήμερον, μη θέλουσα να μιμηθώ κατά τούτο τους μάλλον φ ο ρ ο λ ο γ ο υ μ έ ν ο υ ς ευδαίμονός τινος χώρας, ων αι προς το δημόσιον ταμείον οφειλαί αναβαίνουσι μέχρι σήμερον εις το ασήμαντον ποσόν των εβδομήκοντα περίπου . . . εκατομμυρίων.

Αλλά δεν είναι δίκαιον να ονομάζης όμοια εκείνα που έχουν ασήμαντον ομοιότητα, ούτε να ονομάζης ανόμοια εκείνα που έχουν κάποιαν ανομοιότητα, και αν πολύ μικράν έχουν την ομοιότητα. — Και εγώ, επειδή μου εφάνη παράξενον τούτο, είπον εις αυτόν· Σωκράτης Πραγματικώς φρονείς ότι η δικαιοσύνη και η αγιότης έχουν τοιαύτην σχέσιν μεταξύ των, ώστε η μία με την άλλην να έχουν μόνον μίαν μικράν ομοιότητα;

Και εσκεπτόμην πόσον μικρόν και ασήμαντον πράγμα ήτο εκείνο διά το οποίον οι πλούσιοι εκείνοι υπερηφανεύοντο• διότι και ο έχων τας μεγαλειτέρας εκτάσεις γης εξ αυτών μου εφαίνετο ως να εκαλλιέργει μίαν εκ των ατόμων του Επικούρου.

Το Μεσολόγγιον όμως εσώθη τη θεία συνάρσει και έκτοτε το ασήμαντον και ανήκουστον όνομά του εγένετο περίδοξον και περιφανές εν Ανατολή και Δύσει. Σώσας δε το Μεσολόγγιον κατά την απαισίαν εκείνην νύκτα &ο Καλόγηρος της Κλεισούρας&, έσωσε την Ελλάδα ολόκληρον.

Ο οδοιπόρος εκάθισε και ήρχισεν ασήμαντον συνδιάλεξιν με τον γέροντα. — Πώς πάγουν η δουλειαίς; — Πώς θέλεις να πάγουν; — Πάγουν καλά; — Στραβά και ανάποδα, απήντησεν ο Γύφτος. Γμ.. — Δεν έχετε πολλή δουλειά; .. — Τίποτα. — Δεν κερδίζετε πολλά;... — Κεσσάτια, είπεν ο Γύφτος. — Το έχουν η χρονιαίς, φαίνεται. — Λόγια. Εγώ δεν θυμάμαι καμμία διαφορά από χρονιά εις χρονιά... — Όλο τα ίδια;

Ευχαριστούμεν τον κύριον διά την μεγάλην περί το συμβουλεύειν προθυμίαν του ταύτην, διότι ημείς εκδίδοντες το ασήμαντον τούτο των παιδικών μας χρόνων ποιημάτων δεν θηρεύομεν ούτε την Δόξαν ούτε τον στέφανον του Ελληνικού μας Παρνασσού· εκδίδομεν τούτο απλώς ίνα ευχαριστήσωμεν φίλους τινάς παρορμήσαντας ημάς εις το τόλμημα τούτο,

Όσοι ποτέ ευρέθησαν εις την αμήχανον θέσιν του Μιμίκου, θα εννοήσωσι βεβαίως και θα λυπηθώσι τον πτωχόνκυριολεκτικώςποιητήν. Συνησθάνετο, ότι καθήκον είχεν απαραίτητον να στείλη επ' ευκαιρία της πρώτης του έτους εις την εκλεκτήν της καρδίας του μικρόν τι δώρον, έστω πενιχρόν, ασήμαντον, αλλά δώρον όμως οιονδήποτε.

Ποία είναι; Είναι μία κατηγορία, ω Ευθύφρον, παρά πολύ γενναία, η οποία κατά την ιδικήν μου τουλάχιστον γνώμην τον φανερώνει αυτόν τον νέον ένα άνθρωπον όχι κοινόν. Διότι τόσον νέος αυτός όπου είναι, δεν είναι μικρόν και ασήμαντον πράγμα να έχη γνώσεις διά τόσον σπουδαίας υποθέσεις.

Όταν ο θόρυβος εφάνη ότι εκόπασε τελείως οι συνδαιτυμόνες ανέλαβον αμέσως και ήρχισαν την φλυαρίαν τους με ενδιαφέρον και με ανέκδοτα τόσον πλούσια, όσον και προηγουμένως. Διεκινδύνευσα τότε να ζητήσω την εξήγησιν του θορύβου αυτού. — Δεν είναι τίποτε. Όλως διόλου ασήμαντον πράγμα, είπεν ο κ. Μαγιάρ. Είμεθα συνειθισμένοι εις αυτόν και δεν δίδομεν σχεδόν καμμίαν προσοχήν.