United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Μια φορά μεσ' στης φευγάλας τον καιρό, όπως κ' η άλλες βγήκα, κ' έμεινα με τον άνδρα, μου εκεί κοντά στην Πνύκα• άκουα το λοιπόν εκεί παρλάτες κατά κόρον, κ' έτσι την έμαθα κ' εγώ την τέχνη των ρητόρων. Α’ ΓΥΝΗ Αφού λοιπόν, βρε αδελφή, αδίκως δεν εγίνηκες σπουδαία και σοφή, σ' εκλέγουμ' από σήμερα και στρατηγό μεγάλη, αν τα πιτύχης όλ' αυτά, που σου 'ρθαν στο κεφάλι.

Ευθύφρων. Ναι, αυτό βεβαίως που λέγεις, ω Σώκρατες, είναι αληθές, γενικώς όμως. Σωκράτης. Αλλά, ω Ευθύφρον, φρονώ ότι όσοι φιλονικούν, φιλονικούν χωριστά διά κάθε έν από εκείνα που επράχθησαν, είτε άνθρωποι είναι αυτοί, είτε θεοίαν βέβαια φιλονικούν και οι θεοίεπειδή φιλονικούν δηλαδή διά καμμίαν πράξιν, άλλοι μεν από αυτούς λέγουν ότι δικαίως αυτή έγεινεν, άλλοι δε ότι αδίκως.

Είναι νυξ, νυξ επακολουθούσα ημέραν ζοφεράν, καθ' ην ταυτοχρόνως έμαθε και της ευγενούς συζύγου του τον θάνατον και την προσέγγισιν του εχθρικού στρατού. Είναι περίλυπος, προς δε και δυσηρεστημένος καθ' εαυτού, διότι αδίκως ήρισε προς τον φίλον του Κάσιον. Αγρυπνών εν τη σκηνή του, εν μέσω της βαθείας πέριξ νυκτερινής σιγής, λαμβάνει βιβλίον εις χείρας, αλλά ματαίως προσπαθεί ν' αναγνώση.

Τότε ο Κτήσιππος, — Και εγώ, είπεν, είμαι πρόθυμος, Σωκράτη, να παραδώσω τον εαυτόν μου εις τους ξένους να με κάμουν ό,τι θέλουν, και να με γδάρουν ακόμη, και περισσότερον μάλιστα απ' ό,τι γδέρνουν συνήθως, φθάνει μόνον εις το τέλος το δέρμα μου να καταντήση όχι εις ασκόν, όπως του Μαρσύου, αλλά εις αρετήν· και όμως ο Διονυσόδωρος απ' εδώ, του πέρασε από την ιδέαν πως εθύμωσα και αγρίεψα μαζί του· δεν έχει όμως δίκαιον· εγώ δεν υβρίζω, αλλ' απλώς αντιλέγω και αποκρούω εκείνα που αδίκως μου απέδωσεν εις τους λόγους του.

— «Πλάνη, πλάνη», αντείπεν ο Σαδουχαίος Ιωνάθαν, «ενώπιον του νόμου οι γάμοι ούτοι θεωρούνται κολάσιμοι. Αδιάφορον αν δεν κατηργήθησαν καθ' ολοκληρίαν». — «Αδιάφορον! φέρονται πολύ αδίκως προς εμέ», έλεγεν ο Αντίπας, «διότι επί τέλους, ο Αβεσαλώμ είχε συνεύνους τας γυναίκας του πατρός του, ο Ιούδας την νύμφην του». Ο Αΰλος, ο οποίος προ ολίγου είχεν αποκοιμηθή ήλθεν πάλιν εις την ομήγυριν.

Δηλαδή όστις λαμβάνει και δικαίως και αδίκως, αλλά δεν εξοδεύει ούτε δικαίως ούτε αδίκως, είναι πλούσιος, όταν συγχρόνως είναι και φιλάργυρος. Ο δε πάγκακος συνήθως, επειδή είναι πολύ άσωτος, είναι υπερβολικά πτωχός. Όστις δε εξοδεύει εις καλά έργα και απολαμβάνει μόνον από δίκαια, ούτε υπέροχος εις τον πλούτον είναι δυνατόν να γίνη ευκόλως ούτε πάλιν πολύ πτωχός.

Εγώ θέλω παιδεύσει σκληρώς τον τύραννον Μωβαβάκ· θέλω του στείλει μεντζίλiα διά να του κηρύξωσι τον πόλεμον, αν δεν αφήση θεληματικώς τον θρόνον, που αδίκως σου άρπαξεν. Ευχαριστήσου το λοιπόν, μου είπε, να μου δώσης το χέρι σήμερον διά να μου γένης γυναίκα, και αύριον σου τάσσω να βάλω εις έργον τα όσα σου έταξα.

Σωκράτης Βεβαίως αυτό θα ήτο παράλογον, αγαθέ μου φίλε· για σκέψου και το εξής· η αρετή λέγεις είναι η ικανότης του άρχειν· αλλά δεν θα προσθέσωμεν ενταύθα και το δικαίως, και θα αποκλείσωμεν το αδίκως; Μένων Έτσι νομίζω, διότι η δικαιοσύνη, Σωκράτη, είναι αρετή. Σωκράτης Ποίον εκ των δύο, ω Μένων, αρετή ή κάποια αρετή; Μένων Τι θέλεις να ειπής;

Και τι να είπωμεν περί του Σωκράτους, όστις αδίκως κατηγορήθη προς τους Αθηναίους ως ασεβής και διαφθορεύς; είτε περί του Θεμιστοκλέους και του Μιλτιάδου, οίτινες μετά τόσας νίκας εθεωρήθησαν ύποπτοι προδοσίας; Τα παραδείγματα είνε άπειρα και τα περισσότερα γνωστά.

Έπειτα δε έπλασες τους ανθρώπους ζώα πανουργότατα, και μάλιστα τας γυναίκας• εκτός δε τούτου έκλεψες το πολυτιμότατον κτήμα των θεών, το πυρ και το παρέδωκες εις τους ανθρώπους. Και αφού τόσα κακά έπραξες, λέγεις ότι τιμωρείσαι αδίκως;