United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Die wig 'n es nie anders as de dreve van ou kasteel en niemand anders as gij hêt doar ienig belang bij dat hij begrint wordt! 't Barontje schokte toornig op en wrong zich zenuwachtig op zijn stoel. Maar reeds stak meneer François zijn hand in de hoogte en riep op zijn beurt: Menier den burgemiester, 'k vroag het woord! 't Woord es aan menier François, zei 't Barontje.
Rozeke's moeder die 't gesprek bijwoonde en de uitnoodiging hoorde, kwam, op eenigszins misnoegden toon, met een bezwaar in 't midden: "'n Vroag gij heur moar nie te veele, mevreiwe. Nen boer en 'n boerinne moên op ulder hof blijven; anders spelen knechten en meissens den boas!" Zij doelde op Smul, wiens misplaatst bazig optreden haar reeds vanaf 't eerste oogenblik geërgerd had.
'En oarig vroolijk mins; lachen dee ie net of 't m'n buur was, niks domeneisachtig; moatjes egoal. Moar geleerd, wies geleerd! nog boven de biebelse historie-vroagen uut." "En zou'j 'et boantje dan kriegen Jochem; en hoeveul zou 'et afschuuven, zeg?" "Loop! weet IK 'et! moar kriegen doe 'k 'et zeker. As ik één vroag buuten 't buukske moar beantwoorden kos.
't Was net, of Janboer 'en scheut deur z'n lief kreeg, toen ie alweer die vroag heurde, en zich vermannende wilde hij oprecht zijn vergrijp verhalen, toen Jozef met een zwakke stem zich liet hooren. "Mien eigen schuld," zeide hij: "'en zwoar stuk hout, is mien op 't heufd gekommen."
Doar 'n komt dus giene stienweg? vroeg dadelijk raak-scherp Plus-Que-Parfait. Es 't hier meschien vergoarijnge van de gemienteroad? kaatste meneer François nijdig terug. Ge'n antwoordt op mijn vroage niet, gilde Plus-Que-Parfait. 'k Vroag ou of dat er gesproken es van ne stienweg te leggen in de kastieldreve en of da g'er veur of tegen zijt?
Wa hèn ze gezeid? vroag ik ou," herhaalde hij schor, dreigend, kortaf, aamechtig hijgend. Da ge bedankt zijt! da ge wel duuzen kiers bedankt zijt!" jokte Jantje, met de leege beurs en 't lijstje naar den haard toestruikelend. Teum slaakte een vloek en zwaaide met zijn stok, om het ventje op een afstand te houden. Blijf van mij af! Ge zij zat? Ge zij ne zatlap!
"Woar is ie? woar zit de jong?" waren de vragen waarmee de bezorgde grijsaard het meisje ontving. "Dat vroag ik ou en iedereen," sprak Doortje, naar den adem hijgende: "'k Zie overal gewêst: oan't veer; bij Teunis; bij Janssen, tot oan de meulen toe, moar, geen mins weet 'm, geen mins zelfs het 'm gezien."
Hanneke staat te klappertanden en vader ziet haar aan en herhaalt met krachtige stem zijne vraag: wat er dan was, dat haar op dat late uur van 't domineeshuis naar moeder joeg. "Zie je dan niet Berend" zegt de moeder "dat ze hoast niet sprêken kan, zoo kolde ze is kom hier Hanneke; hier op de vuurploate. 'k Zeg, loat ze erst bekommen, eer ze proaten zal. God, kiend! oe hande zin as' steen.... Hier, goat er zitten; hier op mien stoel." Berend stelt zich in den weg. Hevig: "Ik vroag w
Want ik werd driftig op mijn manier: moâr zoo'n moesjanker deed krek alsof hij er zich niet oan stoorde: hij vouwde de armen over mekoâr en keek mij heel bedoârd an: "kom," zei hij zoo: "doe moâr gauw open, anders goâ ik Mijnheer den Baron roepen en vroâg hem, of hij jou hieten wil; want ik heb last van Mevrouw de Gravin: en ik moet oet." Hebje ooit zoo'n onbeschoâmden snotneus gezien?
"Hawél, joa joa, 't es goed, lijk of ge wilt," antwoordde zij als versuft, met hooge kleur en op 't punt in tranen uit te barsten. "Moar 'k en wil ik niets, zeg ik ou!" riep hij nijdig, "'k Vroag ou joa of nie of 't ou gedacht es. Keunt-e doar nou nie op antwoorden?" "Hawèl joa 't dan, joa 't, 't ès mijn gedacht!" stamelde zij, bleek en bevend.
Woord Van De Dag