United States or Vatican City ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nah! zeej'ik, en Nah! zeejen ze halle, late we de fingers niet brande, en late ze de wolf zelvres tam make. Lijpie het 'm later gesien en ie liep net as 'n mens, en was tam as 'n lam: het ie ewel gehoord, ze hadden em zóó besjchote en gejhaagd as ie soo magher as prood en soo gheel as shaffraan was tothaal in de khrimp! As ie ook van 't sjweete de khoors 't lijf het.

Elk ding van schoonheid, elke bloem en elke klank, kon dienst doen om den levensvorm der liefde op te bouwen. Het streven naar de styleering der liefde was meer dan een ijdel spel. Het was de geweldigheid van den hartstocht zelf, die aan deze felle samenleving der late Middeleeuwen gebood, het liefdeleven te verheffen tot een schoon spel van edele regels.

Allen schoten in den lach, met uitzondering van den Spartaan, die den smulpaap een blik vol toorn en verachting toewierp. »Weest allen gegroet!" riep plotseling eene ons nog onbekende zware stem door het open venster. »Wees gegroet!" antwoordde het geheele gezelschap als uit éen mond, vragende en gissende, wie toch deze late gast mocht zijn.

Niet alleen verlost gij ons van de akelige vrees; maar gij redt ons uit de ellende. Wees gezegend; in al mijne gebeden zal ik uwen naam en den naam uwer ouders mengen, opdat God u gelukkig late zijn in de maat uwer grootmoedigheid." Bavo scheen verstomd; er lichtte een vreemde glans in zijnen blik; hij rustte met de bevende hand op de tafel, als hadde hij eenen steun noodig gehad.

Er waren fijne reuken in het veld, en de geur van meloenen en appelen kwam uit het kamerken gewerkt. Een groote vrede overal, als na veel zwaren arbeid, en alsof nu een heilige rust gekomen was. Een late vogel lachte in de verre stilte. Op het dek lagen de twee mannen, zwijgend, hun pijp te smoren.

Mijn vrouw was al naar boven gegaan en het geluid van het sluiten der gangdeuren, een kwartiertje geleden, zeide mij, dat de dienstboden zich eveneens ter ruste hadden begeven. Ik was van mijn stoel opgestaan en had de asch uit mijn pijp geklopt, toen ik plotseling de deurschel hoorde overgaan. Ik keek op de klok. Het was kwartier voor twaalf. Dat kon geen bezoek wezen op dit late uur.

Cometen, behalvens soo veele andere Hemels tekenen ons vertoont, 'tgeen men niet bevindt oyt meer is gebeurdt: 't Schijndt ons toe datte selve hare uytwerckingen wel mochten doen in't wonderlijcke Iaer 1666. daer van over vele Iaren is voorseyt: Godt de Heere late ons alles tot zalicheyt ervaeren, op dat wy zyn heerlijcke Schepsels niet aende Lucht, maer inden Hemel eeuwig mogen aenschouwen.

Dus klopte zij tweemaal zacht op de deur van Jacques, die, een weinig verrast over dit late bezoek, open ging doen. Doch nauwelijks had zij een stap in de kamer gedaan, of de rook, die daarin hing, benam haar den adem en zij viel, voordat zij nog een woord had kunnen zeggen, bewusteloos op een stoel, waarbij zij haar sleutel en haar kaars uit haar hand liet vallen.

o Gij dikke, weltevreden, welgezinde snaartrompet, nooit en zag ik of en hoorde ik uwe vlerken, net lijk twee glazen ruitjes, daverende' 't zij late of vroeg, of 't was helder zomerweder, en de zonne loech!

Welejelachtbare heere président en rechters, wat doet uwe dan?" ""Beklaagde, staai 's op" zee de president "Dan gaan 'k 'n stappie of vijf opzij met me vrouw om mijn of mijn mevrouw niet te late besmette van dat beest." ""Welejelachtbare heere président en rechters! Zoo'n dito persoon staat sitôt voor de rechtbank.