United States or New Zealand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Je maakt me in de war!» Wat was ik blij, toen ook het tweede gezang ten einde was. Ik maakte alles gereed voor het derde en wendde mij daarna tot Bob, die doodbedaard op een stoel was gaan zitten. »Zoo,» zei ik zacht, maar daarom niet minder boos, »ben je daar toch?» »Zooals je ziet,» zei Bob. »En ik ga niet weg ook, al kijk je me nog zoo nijdig aan.»
Door dusdanige ranken brachten zij tweespalt over de staten, en tornden zij den band zoodanig van een, dat het volk van de eene staat nijdig was op het volk van de andere staat, en voor het allerminste als vreemdelingen beschouwde. Het gevolg daarvan is geweest, dat de Golen of Truwenden al ons land afgewonnen hebben tot aan de Schelde, en de Magy tot aan de Wesara.
McCoy en de stuurman probeerden het en voelden de lijn nijdig trillen en zoemen in den greep van den vloedstroom. "Een vier-knoops-strooming", zei mijnheer Konig. "En een oostelijke in plaats van een westelijke", zei kapitein Davenport, en staarde McCoy verwijtend aan, alsof hij hem de schuld wou geven.
Het sprookje van het blauwe bloempje, dat de dichter zocht aan de andere kant der oceaan, terwijl het bloeide in zijn tuintje. Zoo was het Rijksmuzeum mijn blauwe bloem en zoo zal ik mij moeten vergenoegen, als een ontevreden rijkaard, met mijne schatten in Vaticaan en Uffizi. Maar toch ben ik nièt zóo nijdig of ik deel ze gaarne met u.
.... Je moest, zei de senex nijdig hij kwam met de mannen zingende na liever den heiligen Johannes gelooven, die het je verzekerde omdat hij het in den geest gezien had dan Fabulla, die het maar met haar oogen zag. Ik zag het zèlf, in den geest! riep Cecilianus boos tot den senex. En ik gelóofde ook wel den Apostel. Hij is een lieve man, een lieve, heilige man, veel liever dan jij ooit worden zal!
Toen had haar nijdig hart rust, als er rust is voor een nijdig hart. De dwergjes vonden, toen zij 's avonds thuis kwamen Sneeuwwitje op den grond liggen, geen ademhaling bewoog meer, zij was dood. Zij namen haar op, zochten naar iets, dat vergiftigd was, regen haar keursje los, kamden het haar, wieschen haar met water en wijn, maar het hielp niet, het lieve kind was dood en bleef dood.
Hoe pijnlijk moest toch de onmacht en de wanhoop voor deze Vlaamse harten zijn! Hoe bitter en hoe nijdig vervloekten zij de naam der Fransen! Omtrent de middag renden een groot getal ruiters door de stad om de soldeniers weder te roepen; want Mijnheer De Chatillon had geoordeeld dat de Kroon van Frankrijk nu genoeg gewroken was.
Toen veranderde de jongen snel zijn plan, en bleef buiten staan. "Luister eens, kettinghond!" zei de jongen zacht, zoodra de mannen de deuren hadden gesloten. "Zou je me willen helpen om vannacht een vos te vangen?" De hond had slechte oogen, en was driftig en nijdig geworden, door dat hij zoo lang gebonden had gestaan: "Zou ik een vos moeten vangen," blafte hij boos.
Het nijdig woord van Disdir Vos was er noodig geweest om haar die geheimenis te veropenbaren: uit hare zusterlijke vriendschap voor Robrecht was een ander gevoel ontstaan!
Hoogmoedig en verwaand was de Vorstin; men kon op haar gelaat bemerken dat die zegepralende intrede haar hart met een nijdig genoegen streelde: zij smeet haar stijve blikken met hoogmoed en opgeblazenheid over het verwonnen volk, dat in de vensters, op de pompen, ja op de daken geklommen was om de stoet te kunnen aanschouwen. Aan de andere zijde des Konings reed Louis Hutin, zijn zoon.
Woord Van De Dag