United States or Tonga ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Naar de boerderij ga ik later. Eerst is het doel van mijn reis de Osage-nook." "Wien zoekt mijn beroemde broeder daar?" "Een blanke, die zich kornel Brinkley noemt, en zijn volgelingen, allen tramps." "Dan kan mijn broeder gerust met ons meerijden naar de boerderij, want de roodbaard is van plan die morgen te overvallen." "Hoe weet gij dat?" "Dat heeft hij zelf gezeid, en Bill heeft het gehoord.

Kees bromde geen spier, neen, hij was niet jaloersch; die Santje kwoad dee, die zou ie te lief, moar, die 'r kuste, die beet ie niet. Voader Mulder zei "joa." Moeder Meyer zei geen "neen", want ze was ien 't leste van Louwmoand gesturven. Santje had al lang: "Joa Dorus" gezeid, "a'j moar trouw bint as Kees. Kees, mien beste Kees! woar bi'j dan, woar is de hond dan!"

Dat brieschend gelach, dat satanisch geschater neen! noem 't gerust gebrul, van alle rangen. Bravo, bis, kranig! Mooi gezeid! riepen ze van alle kanten maar op een toon, dat ik ze wel in d'r gezicht had willen vliegen. 't Werd een ontzettende chaos! Zakken!

Zachtjes, voetje voor voetje, liep zij de trappen op en neêr van den morgen tot den avond. Op verzachten toon werden Jans allerlei dingen gezeid en allerlei zaken opgedragen, die zij grommend over de drukte, opvolgde en uitvoerde. Er was den god-ganschelijken dag een gefluister en glippen van japontippen over de trap en een doodelijk stille bedrijvigheid door het huis.

Ja, sprak Lamme stille tot Uilenspiegel, de zoon van den bloedigen hertog heeft gezeid, dat wij, uitgehongerd zijnde, gedwee naar de strafplaats zullen tiegen. Ik heb zoo'n honger! sprak Nele. 's Avonds kwamen soldaten, en zij deelden een brood voor zes man uit. Driehonderd soldaten werden gehangen op de Markt, zeiden zij. Weldra is 't uwe beurt. Geuzen en galgen hooren immer bijeen.

"Mis, maat!" had Krelis gezeid: "omdat ie een dubbelde kerel is."

Maar ik blijf hier, in weerwil dat ik weet, dat het gevaar nog veel grooter is, dan gij denkt." "Grooter? Hoe dat?" "Gij denkt, dat die kerels eerst in den namiddag zullen opbreken, is het niet?" "Ja." "En ik verzeker u, dat zij den rit reeds in den vroegen ochtend zullen beginnen." "Maar de kornel heeft toch zelf gezeid: in den namiddag."

De dokter en de baker kwamen er bij. De dokter had het gordijn wechgeschoven, hij trok Jozef bij zijn arm bedaard van het bed te-rug. Maar Jozef rukte zich los en riep, huilend: Maar, ze sterft! waarom heeft u me dat niet gezeid? O, God, o, God, wat moet ik doen? Ze is koud, dokter, zoo koud als ijs, zeg ik u, en kijkt u d'r oogen eens!

Maar Willem voerde Anna naar den anderen kant. "Anna," zei hij, "ben je boos op mij?" "Ik? Waarom? Zeker omdat ik met je loop?" "Nee, maar ik dacht soms.... ik was bang dat je niet meer van me houden zou." "Daar heb ik nooit wat van gezeid tegen je. Maak nu geen onzin!" "Ik wilde dat je 't me zei. Het is geen onzin." "Ben je al niet nuchter meer meer?"

Mijnheer Schoutens had gezeid dat ze wel van zelf zou wakker worden, dat men ze niet storen moest onderwijl. En men wachtte. Francine was heel braaf en stil. De morgen begon de lichte venstergordijnen met een vale blauwigheid te verven. Ko stond in een hoek bij den schoorsteen op zijn eentje te dubben en te huiveren.