United States or Tonga ? Vote for the TOP Country of the Week !
Είναι αλήθεια πως τις πιώτερες τις φορές ιστορούμε την αμαρτία με τις ασκημιές της, την τιμωρία με τις τρομάρες της. Μικρό πράμα δεν είναι, να στέκεσαι απάνω στον άμπωνα και να φοβερίζης τον κόσμο. Καθώς σου είπα όμως, μιλούμε κάποτες και για τον Παράδεισο. Μα φίλε μου, είναι Παράδεισος που πρέπει τα ποδήματά σου να βγάλης και να μπης, και να είσαι και καλά καλά βασανισμένος στον κάτω τον κόσμο.
Γιατί από σένα λέω εγώ κορμί πιο σιχαμένο εδώ κανένα με τους γιους δεν άραξε τ' Ατρέα, και δε σου πάει τους αρχηγούς νάχεις εσύ στο στόμα, 250 κι' όλο για κείνους μ' άτσαλα να ρητορέβεις λόγια, και στα πανιά να στέκεσαι μη βρεις καιρό να φύγεις.
ΟΡΑΤΙΟΣ Ουδέ ένα ιώτα περισσότερο, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Η περγαμηνή δεν γίνεται από τραγοτόμαρο; ΟΡΑΤΙΟΣ Μάλιστα, Κύριέ μου, και από βωδοτόμαρο ακόμη. ΑΜΛΕΤΟΣ Ειπέ ότι είναι τράγοι και βώδια όσοι νομίζουν πως με αυτήν ασφαλίζονται. — Θα ομιλήσω αυτού του ανθρώ- που. — Τίνος είναι ο τάφος, άνθρωπε; ΑΜΛΕΤΟΣ Πραγματικώς δικός σου είναι, όσο στέκεσαι αυτού μέσα.
Έλα, αμέσως τώρα πάρε τον και πήγαινε 'ς το Δούβρον . Θα εύρης και υποδοχήν εκεί και προστασίαν. Σου λέγω, πάρε τον ευθύς! Μη στέκεσαι, διότι και η ζωή του θα χαθή 'ς ολίγον, κ' η ζωή σου, μαζί με όσους ευρεθούν να τον διαφεντεύσουν. Ω! σήκωσέ τον, πάρε τον και ακολούθησέ με σας έχω έτοιμα εδώ τα μέσα της φυγής σας. ΚΕΝΤ Ιδέ. Απεκοιμήθηκε η κουρασμένη φύσις.
Αν ήτο κανείς έφηβος δεν θ' απορούσα, διότι συχνότατα σου συμβαίνει να μένης εκστατικός ενώπιον των ωραίων νέων και είνε ευκολώτερον να μετακινήση κανείς ολόκληρον το Σίπυλον παρά να σε αποσπάση από τους ωραίους, όταν στέκεσαι ενώπιόν των με το στόμα ανοικτόν και τα μάτια βουρκωμένα πολλάκις, όπως η κόρη του Ταντάλου.
Τι στέκεσαι τώρ' αυτού; Τελείωσες; έλα μέσα! — Μη φωνάζης! υπέλαβε σιγά σιγά και πάλιν ο κυρ Δημήτρης, ιστάμενος πάντοτε επί της φλιάς της θύρας. Κοιμήθηκαν τα παιδιά; — Σε καλό σου! κοιμήθηκαν βέβαια. Τι θα πη αυτό; Τι ρωτάς; Τι σου ήλθε; — Μεγάλα πράγματα, Μαριώ μου! απήντησεν εκείνος εισερχόμενος.
Κι’ ουδέ κανένας βρίσκεται στον κόσμο, σαν εμένα.... — Πίστεψε, Γιάννο, πίστεψε, δεν αγαπώ κανένα! Κι’ ως τώρα δεν την έννοιωσα τη γλύκα της αγάπης, Γιατ’ έχω πέτρα την καρδιά και σίδερο τα στήθια... Φύγε από μένανε μακρυά, μη στέκεσαι μπροστά μου. Γιατί μου φέρουν συχασιά τα ερωτικά σου λόγια!
ΤΥΒΑΛΤΗΣ Εσύ παληόπαιδον, εσύ θα τον ακολουθήσης, εσύ, που είχε συντροφιάν εκείνος κ' εδώ κάτω! ΡΩΜΑΙΟΣ Το ποιος θα 'πάγη, το σπαθί θα το αποφασίση. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Ρωμαίε, φύγε· πήγαινε! Νεκρός είν' ο Τυβάλτης, κι ο κόσμος εσηκώθηκε. Τι στέκεσαι και βλέπεις; Ο πρίγκηψ σ' εθανάτωσε αν σε συλλάβη... Φύγε! ΡΩΜΑΙΟΣ Ω! Είμαι τ' αναγέλασμα της Μοίρας! ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Τι προσμένεις;
Από την παραγγελία μου δεν άφησες το παραμικρό, εις ό,τι είχες να ειπής· και ιδού με καλή ζωή, και με θαυμάσια προσοχή, οι πλέον κατώτεροι υπηρέταις μου ενέργησαν καθένας εις το είδος τους. Ο ΠΡΟΣΠΕΡΟΣ αποπάνω φεύγει. ΓΟΝΖ. Εις τόνομα του Υψίστου, Κύριε, τι στέκεσαι μ' αυτό τακίνητο βλέμμα;
Ιωάννου του Προδρόμου, όπου θα υπήρχε μόνον ύπαιθρον ή ανεπαρκές υπόστεγον και παραπολλή δρόσος πρωιμωτέρα ή ώστε να είνε επιθυμητή. — Μη στέκεσαι καθόλου, επανέλαβεν ο Αϊχαραλαμπίτης· τράβα, γιατί θα νυχτώσης, και θ' αργήση το φεγγάρι να βγη. — Τώρα νύχτωσε που νύχτωσε, είπεν αποφασιστικώς ο μπάρμπα- Κωνσταντός· καλλίτερα είνε να καθίσω προς ώρα να ξεκουραστώ, ως που να βγη το φεγγάρι...
Λέξη Της Ημέρας