United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ja, dat is heel wat anders!" bromde Flipsen, uit zijn bed stappende. Hij trok de kousen van den vorigen dag weer aan, stapte met zijn rechterbeen in zijn linker-broekspijp, wat hem slecht beviel, want zoo kon hij zijne broek niet anders dan achterste-voor aankrijgen, en dat was zijne bedoeling niet, wiesch en kleedde zich, en zette zich aan tafel, om te ontbijten.

Hij had een kinderlijken eerbied voor de kunst; wanneer hij zijn werk gedaan had, dan wiesch hij zich de handen, kleedde zich in, een beter kleed dan zijn werkbuis, en in feestelijke stemming begeleidde hij met zuivere bas den zang en het spel zijner kinderen. Neem een handwerk, Carl, zeide hij, en blijf kunstenaar in uw hart; zie naar het lot van dien man daar boven ons.

"Men bracht ons expres naar haar toe om er bij te zijn als zij zich wiesch. "De tweede herinnering is deze: Grootmoeder zit in de groene cabriolet op veeren, waarin wij dikwijls met onzen goeverneur Feodor Iwanowitsch uit rijden gaan. Zij wordt getrokken niet door paarden maar door de knechts van mijn vader. Wij gaan uit om noten te schudden, die er dit jaar zeer overvloedig zijn.

»Ja, ga dan maarzei de kok, »maar binnen een half uur moet je terug zijn, om de asch op te vegenZij nam haar olielampje en ging naar haar hokje, en zij trok den pelsmantel uit, en zij wiesch zich het roet van haar gezicht en handen, dat haar schoonheid te voorschijn kwam, niet anders dan de helle zon uit de zwarte wolken verschijnt.

Onrustig, was hij dadelijk op de been hij rilde nog van slaap en morgen-kilte, maar 't was een goed uur loopen naar de stoomtram; hij moest weg.... Hij wiesch zich in de keuken, stak de broodjes in z'n zak die de juffrouw voor ontbijt had klaar gezet, en op het punt de voordeurklink van 't slot te lichten stond hij nog even stil en luisterde, met ingehouden adem.... Hij hoorde niets dan 't snurken van den veearts, dof en zwaar.... Maar toen, in haastig handelen op een inval, trok hij staande zijn laarzen uit, sloop langs den muur naar achter-in de gang, en bij de deur van zijn kamer gekomen, luisterde hij, ademstil, opnieuw..., maar hoorde niets.... Een soort van angst beklemde hem de borst, met lichten bons, en groot verlangen haar nog even weer-te-zien vóór hij ging.... De deur stond aan..., hij duwde er tegen, zachtjes, ging naar binnen, sloop naar 't bed.... Daar lag ze, achterover, slapend, 't losse haar in golven om het hoofd, de mond wat open.... Nu wou hij weggaan, maar zijn voeten wilden 't niet.

"Je ken 'm zoo bèst vrete", zei Jan, maar Saartje, 't hoofd met de zwarte krulletjes gebogen, spoegde witte schuim-propjes op 't rood van den appel, wiesch 'm na met 'r hand dat 't kringelend slijkte, droogde sekuur met 't grijs van 'r rokje, tot de appel rooderig-glom.

Toen zij gegeten en gedronken hadden, en Oerman hun nog veel goeden raad gegeven had, stond hij op om te gaan slapen. Hij legde zich midden in het groote bed, en naast hem legden zich Oud en Oude neer. Drie nachten bleven zij daar bij elkander. Toen ging Oerman weer heen, en vervolgde zijn reis. Na negen maanden echter kreeg Oude een koolzwart kind. Men wiesch het met water, en noemde het Knecht.

Terwijl zij hem, in tegenwoordigheid harer dienaressen, de voeten wiesch, sprak hij met gedempte stem: «Jonkvrouw, ik wensch met u een onderhoud te hebben

Uilenspiegel zette den hond op de tafel. Klaas, Soetkin en hij zagen toen, bij het licht van de lamp, dat het diertje eene wond op de rug had. Soetkin wiesch ze, lei er balsem op en bond er een doek om. Uilenspiegel nam den hond in zijn bed, hoewel Soetkin hem in 't hare wou hebben, bevreesd dat Uilenspiegel, die woelde als een duivel in een wijwatervat, in zijn slaap het diertje zou bezeeren.

Het is mij eene vreeselijke gedachte, dat ik de laatste tijden het egoïstische verlangen had: hoe eerder het afloopt hoe beter. Om mij maar geen last te veroorzaken, deed hij, ijverig en sterk van karakter als hij was, nog alles zelf. Den dag vóor zijn dood kleedde en wiesch hij zich nog zonder hulp, en toen ik 's morgens bij hem kwam zat hij reeds geheel gekleed in een' leuningstoel.