United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Is meer als leed genoeg, en droefheid in mij, zonder uw droef afwezig zijn, o 't weergalooste wonder van al dat wonder is in 's werelds heerlijkheid! o Zonne, en zij mij nooit te lange uw licht ontzeid. 't Is helderblauw, vandage, en warmer als twee dagen of drie geleên, de locht die 'k aseme is voortaan zoo licht en onbelaân, dat door mijn longen ik hem lustig late jagen.

Nergens treft men zoovele rijkaards aan, die nu in mooie, smaakvolle paleizen wonen en in de mooiste automobielen door Johannesburg's straten tuffen, wie het zoo onweerspreekbaar is aan te zien, dat zij niet op zijden kussens in de wieg hebben gelegen en dat de weg tusschen zwoeger en genieter van 's werelds goede gaven, niet zoo'n heele lange is geweest.

Ga van hier en zeg thuis dan Dat nooit een wezen komen kan Dat m' uit zijn ijz'ren sluim'ring beurt, Tot Lok zijn sterke keten scheurt; Nimmer tot de diepe nacht Weer herwon zijn oude kracht, Tot in vlammen, woest van haat, 's Werelds schepping ondergaat.

Van de bolwerken heeft men op vele punten prachtige uitzichten over het Walcherensche landschap, met zijn Arcadia-achtig karakter. Wij verlaten thans Middelburg onder den indruk, dat het een zeer interessante stad is, veel te weinig bekend in ons vaderland. Uw burg van goud en keel; Uw naam worde, als op aadlaars vlerk, Gedragen door het luchtig zwerk, Naar 's werelds verste deel.

Met zoo'n zwaard hoeft Men in 't gedrang des levens niets te vreezen. Nooit heb ik zoo'n fijn lemmet aangeraakt. Ook ik bezit een zwaard. 't Is nu wat roestig. Ons, vredemannen, leert men needrigheid En vele lasten op ons schouders dragen En niet te morren tegen werelds onrecht En onrechtmaatge krenkingen verduren.

Dan, 't barstte los, de koekoek zong, De kieviet aan het tuiten, En door de lage nevelen drong Het niet te stillen fluiten, Dat allerzoetste lied omhoog, Dat aarde en hemel ooit bewoog. En deinzen ging nu ster na ster, Toen 's werelds hoogste bode Al luider zong: "ik zie van ver "Den vroegen morgen rooden, "En straks, voor dat ik nederdaal "Drinkt de aarde, als ik zijn eersten straal!"

Karel de Stoute spreidde bij zijn aanstaande kroning te Trier een groote ten toon. Het was duidelijk te zien, dat hij ziek van aard was. De van een ware heldendaad gaat nooit verloren. Dit dienstmeisje is blijkbaar zeer op gesteld. Hang uw hart niet aan 's werelds , maar streef naar ernstiger dingen.

Lust en smart in uwe banden Werd hetzelfde hemelsch brood: Eindloos zoet uit uwe handen Laav' de laatste teug, de dood. Wat is u of mij een naam, Werelds prijs of werelds blaam, Als de ziel de dingen weet en mint Dieper dan hun naam, mijn kind? Elk ding krijgt zijn gouden naam Eens in schoonheids vol verzaam Als al schoone dingen zijn Zonneklaar en zonder schijn.

Nauwlijks heeft twee lentezonnen 's werelds blijde onthaal begroet, of... wie zal 't getellen konnen, 't leger dat gij porren doet? Werkzaam, onder 't machtig streelen van des morgens windgeweld, op de berken, op de abeelen zie 'k u, in 't gelid gesteld. 't Ruischt alom vol zware talen, 't ruischt alom; en 't krijgsgebaar, stortende in de diepe dalen, dooft alle andere stemmen daar.

Wat baat mij nu op 't hoofd de kroone van Afrijken? Of dat ik 't derde deel van al des werelds rijken Op mijne globe zie? Wat baat dat ik alleen Maak een triumfe van hoovaardige trofeên? Of dat ik op den boord van mijnen vloed doe zwieren Dees vendelen gekruist, dees bloedige banieren? Of dat de Arabier of Moore martiaal Ontzie de punten scherp en sneden van mijn staal?