Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Nog treurt het hopeloos Vlaanderen over de vroege opvaart zijner edelste zonen, nog zwoegt het weenend om den gedenksteen op het graf van den Gentschen zwaan te rollen, nog bloedt het uit zijne dubbele wonde ... en reeds bonst een nieuwe noodkreet uit zijne scheurende ingewanden over het neerslachtig vaderland!
Wilt gij nochtans uw wraakzuchtig voornemen ten uitvoer brengen, zoo ben ik bereid te sterven. Mocht ge ooit wroeging over deze daad gevoelen, zoo zult gij in de armen van Agavin al ras het onrecht vergeten, dat gij uw gast hebt aangedaan!" Deze laatste woorden misten hun doel niet! Weenend sloeg de jonge prinses de handen voor het gelaat en verliet haastig het vertrek.
"In 't Heiligdom der klanken "Zijn vele Priesters. Op dan! Op! Weent bij hun assche niet; "Onsterflijk is de harp, onsterflijk is het lied!" Een priester vol reinheid, hém geldt onze rouw: Een priester rechtschapen, in 't minste getrouw. Den kunstnaar zoo needrig en klein bij zijn kracht, Dien priester, dien mensch geldt ons weenend: slaap zacht! Slaap zacht, Op den krans dien we u vlochten!
Zijn trouwe kapelaan Spalatin en zijn dienaren stonden weenend om zijn bed. Vriendelijk vroeg de goede vorst zijn »kindertjes« vergeving, zoo hij mogelijk iemand van hen verdriet gedaan had. »Wij, vorsten, kunnen het den menschen dikwijls lastig maken, en dat is niet goed,« zei hij.
Vervloekt, wat had die dokter een bekende oogen, waar had hij zulke oogen meer gezien.... zulk ver blauw.... dat grotje in de pupil zoo angstig zwart.... nevel-oogen.... oogen nat van een weenend licht.... Johan, voelend dat de man geen praatje begeerde, draaide weêr om en keek de deur voor zich uit.
De lieden, wien zij geld schuldig was, maakten haar "standjes" en lieten haar geen rust. Zij ontmoette ze op de straat, zij vond ze weder op haar trap. De nachten bracht zij weenend en in sombere gedachten door. Haar oogen schitterden buitengewoon en zij voelde voortdurend pijn aan het linker schouderblad. Zij moest veel hoesten. Zij haatte vader Madeleine diep, maar zij klaagde niet.
Van lieverlede werden de kreten zachter, vernam men nog slechts een smartelijk gemurmel, als de stem van een kind, dat weenend inslaapt. Daarop volgde een diepe stilte. Het duurde niet lang of dat zwijgen joeg mij een onbeschrijfelijke ontzetting aan. De woning scheen mij uitgestorven, nadat Babet niet meer snikte.
Zij stonden voor de deur van den salon. Ga meê, Mathilde! smeekte Freddy bijna weenend. Mathilde kuste haar, steeds glimlachend, het voorhoofd, en opende de deur, Freddy moest binnentreden en Mathilde sloot de deur achter haar. Dralend ging Mathilde in den kleinen salon, naast het vertrek, waar Freddy met de twee oude dames was.
De donna hoorde wie hij was en luid weenend wierp ze zich met haar armen om zijn hals en vroeg na eenigen tijd aan hem, die zich zeer verbaasde, of hij haar nooit in Alexandrië gezien had. Zoodra Antigono de vraag vernam, herkende hij haar dadelijk als Alathiel, de dochter van den Sultan, die men in zee verdronken waande en wilde haar de verschuldigde eerbied betuigen.
Izanagi knielde op den grond, bitter weenend en vreeselijk klagend. Haar echtgenoot kon echter zonder haar niet leven, en ging ook naar het Land van Yomi. Toen hij haar ontdekte, zeide zij met diep leedwezen: "Mijn heer en echtgenoot, waarom komt gij zoo laat? Ik heb reeds gegeten van het kookfornuis van Yomi. Maar ik ben nu op het punt mij neder te leggen om te rusten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek