Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
'k Wil dadelijk ruilen, ja zelfs al moest ik aan 't lijntje. Zie zoo," vervolgt de spreker, terwijl hij smakkend den laatsten brok van 't roggebrood, waarvan Hans weder verreweg het grootste deel had bekomen, vermaalt: "nou kun je tot morgen den mond afvegen. Kon jij me maar helpen! Ik wed, je dee 't. Och, wat kijk je weer goejig; omdat ik zoo dikwijls je rauwe borst met olie heb ingesmeerd, hé?
Het klokje van een eenzame geit doet zich hooren, maar ik kan het dier niet te zien krijgen, zoo weinig steekt het af tegen den bruinen grond. Daar zijn we eindelijk op de hoogte, de machine zwijgt, de optocht gaat wat sneller, we beginnen te dalen naar de kloof van Longopotamos.
"Mijnheer," zei ik, "laat mij begaan, vertoon u niet aan den eersten minister, voor ik iets anders omtrent die zaak heb vernomen. Het kwaad is misschien nog wel te verhelpen. Hoe het zij, u begrijpt, dat ik alles doen zal wat de vriendschap en dankbaarheid van mij eischen." Ik bracht hem naar zijn hotel, met de belofte, dat hij zeer spoedig van mij zou hooren.
Een paal, manshoog; en daar op een houten hokje of nisje, zoo ruim als twee handen saamgebogen; en daar in een madonna-beeldje, zoo groot als een pink een tinnen popje zoowaar, geen zier kunstiger of kostbaarder dan de soldaatjes, waarvan er een heel bataljon zich kazerneeren laat in eene spanen doos. 't Was het kinderachtigste wat ik ooit ontmoet heb van dien aard.
In zijne ooren bromde de schaamtelooze taal van Disdir Vos, daar hij Dakerlia bedreigde en haar zijne liefde aanbood! Voor zijne oogen spookte het tooneel van den smaad en de mishandelingen waarmede hij de arme Witta bejegende! Dakerlia, de moedige, fiere Dakerlia zou hem verstooten en verachten, en hij, de booze, wat zou hij doen?
»Intusschen," zeide de bouwmeester, die nogmaals aan de kleindochter van den grijsaard zijn bijstand had beloofd, »zullen uwe vrienden toch beproeven den Regent tot een andere keus te overreden." »Dat staat hen vrij," merkte de intendant op. »Wat later gebeuren zal moge de tijd leeren.
Ook vreest Engeland voor eene fransche kolonie op de landengte, voor welke vrees alleszins grond bestaat. Doch wij willen ons voor het oogenblik niet op de glibberige baan der politiek begeven, en liever eens nagaan wat er uit een handelsoogpunt over de doorgraving der landengte is gezegd geworden.
Wat de teekening betreft, die de roodharige kornel bezeten had, die was verdwenen; die zou trouwens nu ook tot niets nut geweest zijn. Het viel den blanken zeer moeilijk, den Grooten Wolf nu vriendelijk te behandelen. Hij was de man, die het meest tegen hen misdaan had; hij was de oorzaak van alles, wat er gebeurd was; doch ook hem werd alles vergeven.
Daar zij met een snelle vaart naderde wist het smaldeel haast niet wat het beginnen zou; aanvallen zou maar tijdverlies zijn, waarbij het fregat gelegenheid zou krijgen om ze in te halen en zij zelf gevaar liepen genomen te worden; zij vergenoegden zich dus met op de Rebiera te vuren, terwijl deze voortging zich tusschen haar en het land in te dringen.
Zij hadden haar te bed gelegd en verzorgd. Weg, weg van mij, riep de arme vrouw, toen zij de oogen weer opende, zie de drie maagden uit de catacomben, zij zijn heilig, wat doen zij bij mij, wat willen zij mij doen? Mona, kom tot uzelve, wij zijn het, kent gij Gretchen niet meer, en Lise, maar de arme verstaat onze taal niet, zei deze laatste.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek