United States or Central African Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
En dat ze voor hem geleefd had, dat ze voor hem gedacht en bemind had, dat ze voor hem moeder was geworden, het drong alles innig en diepe door dat éene woord, honderdmaal herhaald. En moeder!.... Hij snikte: Moederken!.... Moederken!.... Dan beefden hare handen. Een wonder leven voer er door en spande op de tippen van de vingeren.
Was het een zacht windje of misschien slechts een bloot toeval, 't welk den fijnen linnen zakdoek niet Brusselsche kanten omzet, aan haar kleine vingeren deed ontglippen? Wij weten het niet; doch langzaam dwarrelende, kwam de witte doek naar beneden, die door den jongen ruiter in het voorbijtrekken zeer behendig werd opgevangen.
Geerten bleef weg ... Ze besloot ten langen leste hem te schrijven, wel-bewust dat hij gaarne genoeg terugkomen zou, maar niet durfde ... 't Kostte haar oneindig groote moeite om met de zwaar geringde vingeren der stramme ongeoefende hand, zoo delikaat mogelijk, zonder vooral haar eigen waardigheid en fierheid eraan te wagen, de niet gewillig-opwellende denkbeelden op papier te brengen ... Käthe moest helpen ...
Hij beet zachtjes, al lippelend, op eene sigaar die hij pas had aangestoken en die seffens was uitgedoofd, een klein dampkrulletje opjagend in de ruimte. Nu overbeet hij ze zachtjes, zoog soms werktuigelijk, schudde ze met een tikje van zijne levende vingeren over den aschbak. Hij bezag de roerende kleuren op de paneelen van de donkere schapraai. Hij bezag de delikate potjes.
Hij stond voor haar, eer zij zich herwinnen kon en daar zij wat beefde, rees zij niet op en reikte zij, zittende, hem hare hand, met eene onzichtbare trilling der vingeren. Ik ben uit de stad geweest, begon hij. Dat hoorde ik ... Heeft u het goed gemaakt, al dien tijd? Dank u, heel goed. Hij vond haar wat bleek, met een zweem van lichtblauw onder hare oogen en eene matheid in hare bewegingen.
Vervolgens sprak hij tot den schipper, die niet ophield met balken en spottend met de vingeren naar hem te wijzen: Waarom blijft gij daar op uwe boot, nietdeug? Durft gij aan wal komen om met ons en onze ezels te spotten? Ja, durft gij? vroeg Lamme. Hi han! hi han! hi han! ging de schipper maar voort. Heeren langooren, ik noodig u op mijne boot.
Hij hield nog altijd het stuk wortel van zijne Striata Formosissima in de hand, en wrong het stuiptrekkend tusschen zijne gespannen vingeren. Zijn hoofd hing krachteloos op zijnen schouder; zware zuchten ontsnapten zijner borst.
79 als daar ieder de beet der nagels heen en weder repte over zich zelven door de groote woede van den krabber, die geen andere verlichting heeft. 85 "O gij, die u met de vingeren ontmaliet," begon de Gids mijn tot, één van hen; "en die van uwe vingeren zóó vele malen tangen maakt,
Dit bloed dat aan zijn vingeren kleefde, deed hen bovenal sidderen; een schriklijke gissing liet hen raden waar hij het gehaald had. Gewis had hij de wonde zijner moeder geraakt, misschien had hij dit hart dat hem zozeer beminde gevoeld, en uit die ijselijke aanrakingen de razernij geput die hem meer kracht en dorst tot de wraak moest geven!
What a pity! jammerde halfluid de stem van de Engelsche. Fonske stond daar, roerloos, met zijn bekladde handjes, tusschen welks vingeren den opgeraapten borstel beefde. Hij had wel kunnen schreien, zonder te weten waarom. Hij keek nog eens bedeesd de jonkvrouw aan en vond haar zóó veranderd, dat hij haar haast niet herkende. 't Was of daar iemand anders vóór hem stond.
Woord Van De Dag