Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
»Dat de wensch om aan u en de uwen een waardig lot te bereiden, Octavianus des te oprechter bezielen zal, naarmate gij met vaster vertrouwen verwachten zult dat hij zijne grootmoedigheid in al hare volheid aan u zal bewijzen." »En als ik dezen wensch vervul, en alles van u verwacht wat groot en edel is, en dat valt mij niet moeilijk welke bewijzen van uwe gunst geeft gij ons dan?"
En gaarne spreekt de rechtschapen Nederlander den dichter na, die den Vorst uit de warmte zijns harten toebidt: Een derde Willem stichtte 't Loo. Wordt ook Uw naam niet dus gelezen? O Derde Willem! moge ook zoo De naam Uws Vaders op U wezen! Hy was het borstschild van Euroop Wees gy Oud-Nederlands beschermer! En Gy, Oud-Nederlands Ontfermer! Vervul door Willem Neêrlands hoop!
Ge zult er u van overtuigen. Gij waart op het punt, een groote dwaling te begaan; laat dezen man vrij, ik vervul een plicht: ik ben die ongelukkige veroordeelde. Ik ben de eenige, die de zaak duidelijk ken en ik zeg u de waarheid. God, die hier boven is, ziet wat ik op dit oogenblik doe, en dat is voldoende. Ge kunt mij laten vatten, want hier ben ik. Ik had echter gedaan wat ik kon.
Bezield schalt mijn roep, het luchtruim is mijn, Ik zie om mij heen vrijelijk, neem wat ik zie in mij op, Snel voorwaarts, maar nu een wijl afgestegen, Vreemd klinkend nieuws breng ik, Gloeiende vonken, hemelsche zaden werp ik neer in den droesem, Ik zelf, onkundig, vervul mijn opdracht, en verlies nooit den moed van het Waarom?
Zoo brengt uw arbeid menigmaal zegen, zonder dat u 't zelve merkt." Het spreekt vanzelf, dat mijn vrouw en ik dadelijk dikke vrienden met haar werden. Ik vervul thans mijn belofte, en vertaal ten slotte 't kleinste stukje, opdat mijn brief niet te groot worde. »Hoe verhoort God onze gebeden?"
Denk nu aan de belofte, mij gedaan toen ik nog een kind was, en vervul haar, opdat mijn hart zich niet van u moge afwenden zonder lafenis, zooals een dorstige zich afkeert van een verdroogde bron, waar hij vergeefs het water zocht waarnaar hij angstig smachtte....
Maar dat ben ik wel; en dat hoopt ik te blijven zoo lang ik mijn betrekking vervul. NORA. O, niemand weet wat slechte menschen kunnen bedenken. Nu zouden wij het zoo goed, zoo rustig en gelukkig kunnen hebben hier, in ons vredig huis, zonder zorgen ... jij en ik en de kinderen, Torwald! Daarom smeek ik je.... HELMER. En juist door je voorspraak maak je het mij onmogelijk hem te houden.
Dit is het gezicht van een volbloeide lelie, Zij spreekt tot den hinkenden man dicht aan het tuinhek, Kom hier, roept zij blozend, kom heel dicht bij me, hinkende man, Blijf naast mij staan tot ik zoo hoog ik maar kan tegen U kan aanleunen, Vervul mij met witten honig, buig U over mij heen, Beroer mij met Uw baard, beroer mij aan borst en schouders.
Hoe het weze, in deze erge tijden, moet elk onzer zijne rust en zijne pogingen ten offer brengen voor de vrijheid. Aarzelen is eene lafheid, weigeren, zelfs door eenen geheimen wensch des harten, is eene misdaad. Ik mag dus met recht verwachten dat noch mijne verloofde, noch mijne zuster het zullen afkeuren dat ik, als trouw lid van het Gilde, mijnen plicht vervul.
"Omdat ik hier de functies van rapporteur vervul," zeide Colline opstaande, "zal ik de conclusies van mijn rapport verdedigen. De jalousie, welke onzen vriend Marcel verteert, heeft zijn verstand verstoord, de groote kunstenaar is krankzinnig ...." "Tot de orde!" brulde Marcel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek