Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
"Ik ga naar baas Kniesj toe." "Wie is Kniesj?" "Dat is een vriend van vader. Hij heeft dit hooi van ons gekocht, en ik breng den wagen naar hem toe." "Wat heb ik je gezegd, beste vriend?" zei een andere officier. "Het is een boerenwagen, en anders niet. Maar jij ziet overal verraders en ontsnapte gevangenen."
Geeft niemand lijfsgenade; moordt al de Fransen, die u onder de hand vallen, en laat geen wortel van dit vreemd onkruid. Wij of zij moeten sterven! Is er iemand onder u die nog enig medelijden gevoelt voor degenen die onze broeders zo onbarmhartig hebben gehangen en verpletterd, voor die verraders, welke onze Graaf gevangen en zijn kind vergeven hebben?"
Zij paart aan haar heldenmoed een hevigheid, waarvoor zij terecht verantwoordelijk is; een gelegenheids-hevigheid, een hulpmiddel, dat in strijd is met de beginselen, en waarvoor zij vreeselijk gestraft wordt. De utopie-opstand strijdt met het oude militaire wetboek in de hand; zij schiet de spionnen en verraders dood; zij vernietigt levende wezens en werpt ze in de onbekende duisternissen.
De goede Vicaris gaat nog verder dan Filippus van Macedonië: hij bemint noch het verraad, noch de verraders." "Hoe!" riep Mom, opvliegende: "wat bedoelt gij? Zoo het niet uit eerbied voor uw stand ware, Pater! ik wierp u het venster uit."
De verraders zegepraalden; Mahu won de gunst van den graaf, maar die gunst was tijdelijk, terwijl, zes eeuwen na zijnen dood, Jan Yoens immer voort leeft in de harten van het dankbare nageslacht. Philips Van Artevelde. Het was in het jaar 1382. In de benedenkamer zijner woning, eenzaam, bij het vallen van den avond, zat een rijzig man in diepe gedachten verzonken.
Ze rijden met een troep Hoekschen over Overschie naar Schiedam. Daar vertoont zich in de verte een troep krijgsvolk uit Delft. Nu begint de komedie. Onder veel geschreeuw en getier worden de drie verraders aangevallen, overmeesterd en gebonden. Daar verschijnen de ijlings toegeschoten Delvenaars ten tooneele. Ze trekken hun zwaarden en komen de aangevallenen te hulp.
"Door welk middel?" vroeg de koning. "Het is door de goddelijke en menschelijke wetten toegelaten verraders te verraden. Men aanvaarde hunne voorstellen ... en zoohaast ze beneden komen, vatte men de schelmen aan en brenge ze ter dood!"
Uilenspiegel liet den provoost niet spreken, die, hoestend, zich gereedmaakte om hem te beschuldigen, en zegde: Heer, in stee van raven, heb ik twee edele verraders van uw gevolg gedood. Vervolgens vertelde hij wat hij gezien, gehoord en gedaan had. De Zwijger sprak geen woord.
Intussen was Jan Breydel met enige zijner mannen dieper in de vijand gedrongen, en had zo lang gevochten dat hij de Standaard van Brabant gewonnen had; met dezelve al strijdende bij de slagorde gekomen zijnde, scheurde hij het doek aan stukken, en wierp de schaft weg, roepende: "Schande, schande aan die verraders!"
Want volgens mijn gevoelen zou ik niet wijselijk handelen met mij in de handen der verraders van uw land te gaan werpen, wel wetende dat er nog velen zijn die het lot der belegerde moordenaars betreuren, hunne misdaden verdedigen en op alle wijze werkzaam zijn tot hunne verlossing. Uw ongelukkig land is in verwarring.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek