Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Zonder zich te bedenken, doch ook zonder zijn tred te verhaasten, stapte hij naar de geleiders van Feiko toe, die alle moeite deden om den knaap met zich te sleuren: en zonder een woord te spreken sneed hij met zijn dolk de touwen los, waarmede de gevangene gebonden was en rukte hem uit de macht der knevelaars.
Het gezicht van des bedriegers handlanger deed de gramschap van Reinout des te feller gloeien. Met fonkelende oogen en verhaasten stap trad hij op hem toe en brak den loop zijner potsen af met de barsche vraag: "Wacht gij hier op uw verdoemden meester, schurk?" "Ja Heer!" antwoordde de nar, hem met groote oogen aanziende: "en mijn meester wacht binnen op uwe Edelheid."
Men behoeft dit niet te dwingen of te verhaasten, doch zoodra er steeds voedsel in voorraad bestaat, dat gemakkelijk binnen ieders bereik is, behoeft de maag niet langer verplicht te worden als familieband dienst te doen. Men heeft beweerd dat de lagere dieren in hunne redeloosheid alleen eten en dat menschen het eten tot een gezamenlijke functie gemaakt en het daardoor verheven hebben.
"Neen!" antwoordde Arkel droogjes weg; "die is mij somtijds voorgegaan; maar ik had verzocht, dat daarover niet gesproken zou worden. Gij weet nu al wat gij verlangt te weten. Wij zouden onzen tred wat kunnen verhaasten." Onder het uiten dezer woorden, gaf hij zijn paard de sporen: en de trein reed op een vluggen draf naar Utrecht voort.
Terwijl hij den laatsten adem uitblies, verscheen de dokter, die, niettegenstaande zijn gewoonte het einde van de zieken te verhaasten, nu toch gek stond te kijken. Maar verre van den dood des kanunniks toe te schrijven aan het drinken en aderlaten, ging hij weg, en zei op koelen toon, dat men hem niet genoeg bloed had afgetapt en niet genoeg warm water had laten drinken.
Ik heb in 't verste Griekenland vijf zomers Gezworven en heel Azië doorkruist, En kwam naar Ephesus op mijn terugweg, Wel zonder hoop, maar hier als overal, Waar menschen zijn, in 't zoeken onverdroten. Doch hier is 't einde van mijn leed en leven, En zeeg'nen zou ik mijn verhaasten dood, Wist ik door al mijn zwerven slechts: zij leven.
Spaar geen geld, gebruik de kostelijkste kruiden, de edelste gesteenten opdat ik uit het bed komen moge; want nu is er geen rust meer voor mij!" "Maar Mijnheer Van Nieuwland," antwoordde Rogaert, "het is niet mogelijk de heling uwer wonde te verhaasten: de natuur moet immers tijd hebben om de gekwetste delen weder te verenigen. Geduld en rust zullen u beter helpen dan kruiden en gesteenten.
Intusschen heeft de djighite inlichtingen ingewonnen bij de herders, en hij heeft vernomen, dat er een weg bestaat, waarlangs wij den berg kunnen bereiken. 't Is de pas van Tuz. Wij verhaasten onze schreden, en komen tegen den avond aan den ingang van het dal van dien naam. In den pas van Tuz. Ontmoeting met antilopen. Het dal van Inghiltsjik. De tchiou-mouz. Nog een Kirghizenhoofdman.
"'t Is mogelijk dat ik veel zou kosten," antwoordde Hercules lachende, "maar de koopers zouden hard moeten loopen, als ze me vangen wilden!" Alles was nu afgesproken en om het vertrek te verhaasten, zette ieder zich aan 't werk. Men had slechts zooveel voorraad voor den kleinen troep mede te nemen als noodig was voor de reis van de kust naar de hacienda, namelijk slechts voor een tiental dagen.
Wanneer Texar en zijne aanhangers een aanslag in den zin hebben, die hen het gezag over de stad in handen moet spelen en die hen veroorloven zal aan hunne persoonlijke wraakzuchtige gevoelens bot te vieren, dan moeten zij zich inderdaad haasten." Zoo was de stand van zaken te Jacksonville, en ... wie weet of het voorval met James Burbank de ontknooping niet ging verhaasten?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek