Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
"Om Gods wil, laat mij bidden," morde de vrouw. "Het is niet meer om uit te staan!" riep de man. "Ik verga van angst en schrik, en kan nog geen enkel woordje tot troost of versterking bekomen. Peternelle, Peternelle, gij zult zeker in eenen visch veranderen, als gij dood zijt.
De benedictijner-bernardijner nonnen van Martinus Verga, die vijftig jaren geleden het klooster van Klein Picpus betrokken, zingen haar getijden naar een ernstige melodie, een zuivere kerkmelodie en steeds met volle stem, zoolang de dienst duurt. Overal waar een sterretje in 't missaal staat, pauseeren zij en zeggen zacht: "Jezus, Maria, Jozef!"
Gij laat mij aan de vlammen ter prooi O God! ik brand! Ik verga! Water, water!" Met onleschbaren dorst dronk de gravin een haar toegereikte kom met water ledig. Voor een oogenblik scheen haar dit eenige rust te verschaffen, doch zoodra zij den graaf weder ontwaarde, ving zij opnieuw met woorden zonder samenhang aan. "Ik versta uw blik, Van Bergen! Ja, ik weet wat gij van mij verlangt.
En zoo dit alles nog niet genoeg is, om dezulken te weêrleggen, die aan die aangeboren liefde twijfelen, of die andere landen boven het hunne verkiezen, zij worden krachtig, gemoedelijk en met zachtzinnigheid overtuigd door de schoone regelen van een later dichter: "Dat hij verga, die, diep verbasterd, Den vaderlandschen grond miskent."
"Is er vuur aan?" vroeg Tante, met vaardigheid opstaande: "dan ga ik er stellig heen, want ik verga hier van de koude." "Ja!" zeide Weinstübe: "dan ka ich er auch heen: denn ich pin sehr kaut." "Met verlof," zeide ik tegen Tante: "dan moeten wij zien, dat wij u tegen den regen beveiligen. De overtocht is wel kort; maar toch lang genoeg om nat te worden."
En de vrouw lachte met een woesten, akeligen lach, die vreemd en bovennatuurlijk door het vervallen gebouw klonk. Tom vouwde zijne handen; alles was duisternis en afgrijzen. "O, Jezus, Heere Jezus, hebt Gij ons arme schepselen geheel vergeten?" barstte hij eindelijk uit. "Help Heere, ik verga!"
De noordelijke grens van de fransche kolonie begint aan Kaap Blanc, de zuidelijke reikt tot Sierra-Leone. Een der belangrijkste rivieren van deze landstreek is de Rio-Nuñez; zij stort zich met een zeer wijden mond in zee, een weinig ten noorden van Kaap Verga, op 10° 35' noorderbreedte en 17° 5' westerlengte.
Maar breng mij maar gauw binnen en geef me wat te eten, want ik heb nog niets gehad vandaag en ik verga van den honger." "Wat? Ach, arm kind!" Anna was een en al medelijden. Zij trok Hedwig mee naar het achterkamertje, waar een rij maandroosjes voor het raam stond te bloeien en de koffiegeur van het ontbijt nog flauw in het vertrek hing.
"Aangenomen!" riep de cipier. "Zoek het maar gauw op, want ik verga van de pijn." "Bravo!" riepen de anderen. "Ga zitten koopman, en laat zien, wat je hebt." "Veel meer dan je koopen zult!" riep Fulco. "Maar kijken kost geen geld, niet waar? Doch laat ik eerst den armen zieke helpen. Ziedaar, hier is het. 't Is het heerlijke middel van Hippocrates, een beroemd kruidkundige uit de oudheid.
"Hoe vaart gij, mijnheer Bingham?" sprak de oude man, terwijl hij zenuwachtig op een stoel plaats nam, en met bevende hand zijn hoed op den vloer naast zich zette. "Ja, dank u, ik ben redelijk wel, niet al te best ik verga van zorg en kommer." "Ik hoop toch dat Miss Elisabeth en Be dat uw dochters ook wèl zijn?" zeide Geoffrey, niet in staat zijn ongerustheid te bedwingen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek