Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Wel zeker en ik zal hem wat papier daarbij geven; en gij moogt dit beeldje van uwe dochter behouden. Nu dank ik u, moeder, voor uw frisschen dronk, de lage zon waarschuwt mij terug te keeren. Vaartwel en leeft samen gelukkig. Toen ik een eind verder eens omkeek, zag ik het meisje, de hand boven de oogen houdend, mij staan nastaren.
HELENA. Ja goed, houd vol, bewaar uw huichel-ernst, En barst dan uit, als ik den rug u keer; Ja, wenkt elkander, zet deez' fijne scherts Toch netjes voort, men zingt ze ras op straat! Wist gij wat goed, wat zacht is, wat betaamt, Dan hadt ge zulk een schande mij bespaard. Vaartwel! Gedeelt'lijk is 't mijn eigen schuld, Die 'k weldra boet door ballingschap of dood.
"Vaartwel dan!" riep hij uit en hij ontvluchtte als een razende. Nab, Pencroff en Harbert snelden oogenblikkelijk naar den zoom van het bosch.... maar zij kwamen alleen terug. "Men moet hem laten begaan!" zeide Cyrus Smith. "Hij zal nooit terugkomen!...." riep Pencroff uit. "Hij zal terugkomen," antwoordde de ingenieur.
Vaarwel Moscou, gij schoone blanke stad met de gouden koepels uwer duizend kerken, vaarwel Kreml met uw fantastisch-italiaansche pracht. En gij dappere russische genooten, groot van moed, onbuigzaam van wil en teeder van hart, vaartwel en moge de toekomst u lichter zijn dan het heden is. Of ik tot u weer zal komen weet ik niet, maar wel, dat ik altijd naar weer te komen zal verlangen.
Gij vlek en vijandin van ons geslacht! Moge u 't verderf CHIRON. Thans stop ik u den mond. Neem gij haar man; In dien kuil zeide ons Aaron hem te bergen. TAMORA. Vaartwel, mijn zoons; weest zeker, dat zij zwijgt. Geen echte vroolijkheid verheugt mijn hart, Eer al die Andronici zijn verdelgd. Thans, lieve Moor, kan ik tot u mij wenden, En laat mijn zoons die deerne lustig schenden.
Aangezien er nog geen Elektriesieteit genoeg door de ondernemers wordt geleverd en nog geen gasverlichting aanstekelijk is op 't terrein kunnen de koffiehuizen enz. s'avonds, niemand ontvangen en moet het publiek een goed heenkomen zoeken. Diensvervolgens gingen wij naar huis waar ik nu dezen zit te schrijven terwijl de jongelui mij herinneren wat ik vergeet. Vaartwel! morgen verder.
Vaartwel mijne Landgenooten! en weest verzekerd, dat het mij altoos een gevoelig genoegen zal zijn, iets tot nut of vermaak van u of uwe kinderen te kunnen toebrengen. Ik moet hier nog bijvoegen, dat er redenen zijn, die mij noodzaken, om geene exemplaren voor egt te erkennen, dan die door de drukkers dezes eigenhandig dus onderteekend zijn,
Vaartwel en leeft gelukkig. Dorus." "Heb je nu ooit zoo iets beleefd?" "Wil ik je eens wat zeggen, Tournel, hij schaamt zich." "Hij zich schamen! Waarom?" "Omdat hij gisterenavond, of liever van nacht, dronken, thuis is gekomen." "Wat zeg je daar, Barbara, hij, Dorus, dronken?" "Hij kon niet eens goed loopen, zeg ik je."
Wat dunkt u, kan de Kunst hier het gevoel onderdrukken? kan de acteur doen lachen als de tranen hem in de oogen springen? En gij kunt gij hem bijval schenken, hem toejuichen die de natuurstem in zijn binnenste smoort? Onmogelijk, hij kan het niet gij zoudt het evenmin kunnen. Zoo God wil zien wij elkaar hier weder. Vaartwel mijnheeren! Vaartwel mijne dames!"
Nu breidde hij de armen uit en omhelsde hen allen. Mogen de goden u vergezellen, Quintus! riepen zij. Vaartwel, zeide hij, groette de slaven, die met de fakkels zwaaiden, met de hand en keerde zich toen naar het schip. Zoodra hij de plank betreden had werden de trompetten geblazen, en boven het windhuisje ontplooide zich de purperen vlag ten teeken dat de vlootvoogd aan boord was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek