Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
De vergadering juichte het voorstel van Biggar toe. Immers zij waren reeds besloten de Zulu-Koning voor het gepleegd verraad te straffen. Men wees er echter op dat het onmogelik was, nu reeds de tijd voor de aanval te bepalen. Men moest wachten tot de gewonden zouden zijn hersteld, en in ieder geval tot de wagens van Uijs zouden zijn aangekomen.
Tot weerziens!" En gloeiende van verontwaardiging sprong hij te paard en wendde de teugel. Schaamte had Strijdom en de hem omringende mannen bevangen, en belet aan Uijs enig antwoord te geven. Toen hij echter vertrokken was, liet een stem zich horen. Het was Andries Viljoen, die zei: »Uijs heeft recht; ik heb me laten overhalen om te vluchten, maar nu ga ik met hem terug." »En ik!
Nauweliks had hij zijn taak afgedaan, of Liebenberg en van Vuren meldden zich aan. Zij waren geheel reisvaardig, ontvingen hun brieven aan de lager-Kommandanten met de mondelinge instrukties van Uijs, drukten hem ten afscheid de hand, sprongen in de zadel en spoedden zich voort, door hun achterruiters gevolgd.
De Engelsen spoedden zich terug naar de Baai, en de Boeren begonnen onmiddellik de laatste toebereidselen voor de veldtocht te maken. 't Is de avond vóór de uittocht van het kommando. Piet Uijs is teruggetrokken in de huiselike kring, door allen die hem na aan het hart liggen omringd, in zijn tent bij de veldtafel gezeten.
Oom Sarel heeft zich altijd buiten en boven alle partijen gehouden, dus kwam het plan van mijn lippen als een der ondersteuners van Uijs, beter dan uit de mond van oom Sarel." »Dan blijft nu nog slechts over dat je Potgieter gaat zien," hernam Maritz, »want ik zou me sterk in Uijs vergissen, als hij een struikelblok in de weg zou zijn."
Slechts Uijs en zijn weinig dapperen, bij wie Karel Landman zich gevoegd had, trokken, gestadig vurende en de vluchtelingen beschermende, zich langzaam terug, door de vijand op de voet gevolgd. Opeens bemerkte Landman, dat Uijs ineenkromp, en voorover boog op de hals van zijn paard.
Die mannen, die zoveel van de ernstige zijde des levens gezien hadden; zij, mannen in de ruimste zin des woords, doch kinderen in het geloof, wierpen zich steeds met kinderlik vertrouwen in de armen van der vaderen God. Met bewogen stem stortte Uijs zijn hart uit: »Onze Vader, ofschoon Gij in de Hemelen troont, gevoelen wij Uw tegenwoordigheid in ons midden.
Of dit je maag goed zal doen, weet ik niet, maar je hoofd zal daar voordeel uit trekken, want ik draag die hoed al lang, en langs de rand vooral moet reeds veel verstand zitten." Ja! Het was Uijs, die met zijn kommando het voorlopig doel van zijn tocht, het lager zijner landgenoten, bereikt had. Geen biezonder voorval had die tocht gekenmerkt.
Wij moeten retireren, of allen hier sterven. Ter linkerzijde is de berg door de vijand verlaten, in die richting moeten wij ons een doortocht maken." Tijd voor lang overleggen was er niet. »Broeders," antwoordde Uijs, »neem het op je, de manschappen te doen verstaan wat zij doen moeten. Laten zij zich door de vijand slaan. Ik en zij die mij omringen, zullen de aftocht dekken."
Zodra had Dirk zich niet verwijderd, of Uijs wendde zich tot Galant met de woorden: »Wel outa, deze keer zal ik jou moeten achterlaten. Kiewiet zal mijn achterruiter wezen, en jij moet hem helpen om alles behoorlik in orde te maken, zodat er aan mijn uitrusting niets mankeert."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek