Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Hoe kan men verwachten dat Dingaan hun ooit het leven gelaten zal hebben, waar zijn krijgslieden zelfs niet het kind aan de borst hebben gespaard? En bovendien, op de lijken der verslagen Zulu's vonden wij verschillende voorwerpen, die aan Retief en zijn tochtgenoten hadden behoord." Uijs richtte zich op en riep met fonkelende ogen: »Broeders! Lang beraad is overbodig.
Verder deelde de Kommandant in korte woorden aan Greyling mede, hoe de zaken stonden, met betrekking tot het kiezen van een hoofdaanvoerder, en besloot hij met te zeggen, dat hij de volgende morgen een vergadering van de voormannen van zijn trek zou beleggen, om met hen te beraadslagen. Die avond vinden wij Uijs, met zijn gezin verenigd, in zijn tent terug.
De vrouw van Viljoen, die met haar kinderen van de wagen was geklommen, wilde weer daarin beschutting zoeken tegen het onweer, maar Galant hield haar tegen, en op zijn aandringen spoedde zij zich met de kleinen terug naar de wagen van Uijs, die betrekkelik veiliger was geplaatst.
Kom, laat ons opstaan. In het lager wacht het ontbijt ons reeds." Zij stonden op, en wandelden onder een gesprek dat zich tot algemene onderwerpen bepaalde, Maritz zijn paard leidende, naar het lager terug. Na het ontbijt bracht Uijs het overige gedeelte van de morgen door met het lager rond te gaan en zijn oude kennissen op te zoeken.
Met het antwoord van Uijs bracht zijn bode hem tevens het noodlottig bericht, dat hij bemerkt had, dat de Zulu's die van de bergzijden waren afgestormd, de eenheid van het kommando hadden verbroken, en de voorste van de achterste afdeling hadden gescheiden.
Terwijl Cilliers en van Staden hun komplot, indien wij het zo noemen mogen, om de eendracht in de trek te herstellen, uitwerkten, bracht Uijs de morgen in ernstige overpeinzing door. Hij vroeg zich af, of hij recht zou handelen, indien hij zich zou terugtrekken en zijn stem zou geven voor Hendrik Potgieter als Kommandant-Generaal.
Het zijn geen Zulu's die naderen, maar Piet Uijs met zijn kommando die ons te hulp snelt." »Neef Karel," zei van Staden, »daar is mijn hoed. Ik behoef die volgens belofte niet meer te eten, en zal jou dus in de gelegenheid stellen dit wonderwerk te doen.
Je zal je slaapstede in mijn wagen gereed vinden." Met een hartelike handdruk scheidden de twee vrienden voor de nacht. Vergadering van de Krijgsraad om een Kommandant-Generaal te kiezen. De volgende morgen zag Uijs reeds vroeg ter been.
Hendrik Potgieter, houd ik mij verzekerd, zal stijf en sterk op zijn punt blijven staan, en ik wil voor een ogenblik aannemen, dat Piet Uijs hetzelfde doen zal. Welnu, in dat geval heb ik een ander plan uitgedacht. Wij zijn allen voornemens om ons in dit land te vestigen.
Oom Stoffel kan ter nauwernood nu zijn afdeling hebben bereikt." »Neef Karel, je droomt. Het schijnt me, dat je Stoffel van Staden en Piet Uijs geen van beiden kent. Stoffel heeft dag en nacht doorgereden, en aan Piet rapport gedaan; en Piet heeft zijn lager achtergelaten, en is dadelik met een paardekommando gekomen om ons te helpen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek