Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Zeer sterk is dit uitgedrukt in het gezegde: "Een vrouw moet maar driemaal haar huis verlaten: als zij gedoopt wordt, als zij trouwt en als zij begraven wordt." Of dit: "De vrouw, de kat, het fornuis, Verlaten nimmer het huis."
De jonge handelsman die de kronkelwegen in de geslachts-verhouding bewandelt, vindt in het dure onderhoud van zijne schoone afhankelijke een aanhoudende bedreiging voor zijn eerlijkheid en zijne verwachtingen in zaken. Wanneer diezelfde man trouwt, werken de behoeften van zijne vrouw dikwijls op dezelfde wijze.
"Leentje trouwt 't eerst, pa!" "Heerlijk, heerlijk, ik trouw 't eerst, jullie blijven ouwe vrijsters!" "Daar heb je 't nou.... Kun je dan niet zien wat je doet?" "Nou 't was maar een ongelukje." "'t Heele tafelkleed bedorven!" "'t Gaat 'r toch uit met zout." "Dolf geef 't zout eens aan." "Veel op doen, nog meer. Zoo. Laat nou maar stil drogen."
't Mooi-slanke, blonde Fientje, kloeg dat hij zoo weinig geld afgaf, laat thuis kwam, soms 's nachts in 't geheel niet omzag ... Waarom trouwt ge niet? vroeg Geert ... 't Meisje gibberde luid-op ... "Zijt ge zot?... Dan heb ik in 't geheel niets meer aan hem ... nu is hij nog bang, dat ik hem zal laten stikken, maar dan ben ik gebonden ... 'k zou u bedanken, zulle ... zoolang er geen kinderen komen, kamer ik liever."
"De gramschap vervoert u, Mevrouw!" antwoordde de Koning. "Bedenk met bedaardheid, en zeg mij, is het niet billijk dat Philippa aan haar vader wedergegeven worde?" Nu werd de woede van Johanna nog heviger. "Philippa wedergeven?" viel zij uit. "Maar, Sire, gij denkt er niet aan. Dan trouwt zij Edward van Engelands zoon, dan is uw eigen kind van die hoop verstoken.
"Trouwt ge dat kind op den koop mede?" vraagt mijn oom. "Hoe komt gij daar bij?" voer ik driftig uit. "Dat is haar zusters kind." "Heere, bewaar ons!" zegt mijn oom. "Maak u maar niet zoo boos! Wat weet ik daarvan? Voor mijn part kon zij immers eene weduwe zijn. Maar, ik wil toch eens een kijkje gaan nemen!" En daarmede ging hij heen.
"Niets", zoo sprak Matsu, "zal uw dochter haar gezondheid teruggeven, als zij niet met dien schoonen geneesheer trouwt." Zoowel Zembei als zijn vrouw waren door die woorden terneergeslagen, want Zembei was een aanzienlijke daimio, en kon zelfs geen oogenblik het denkbeeld verdragen, dat zijn dochter iemand van de Eta-kaste zou huwen.
Of gij het al dan niet gelooft, is mij hetzelfde. De hoofdzaak is, dat gij het neemt en terstond trouwt. Janik had er zoo'n haast mee, waarom talmt hij nu zoo? Toch moet ik het eerst van den Effendi hooren! Het is zoo'n groote som! Wij hebben zooveel niet noodig, want wij hebben ons gespaarde geld nog. Als gij een heel vermogen geeft, wat blijft er dan voor u over?
Zoo niet, dan moet u hem niet toestaan dat hij met uw dochter trouwt, dat moet u dan niet doen! Als hij geen moed heeft, verdient hij Clarita niet." "Dus je trouwt met dien meneer?" vroeg Sinang, wier vroolijke oogen zich met tranen vulden. "Ik wist dat je verstandig was, maar niet veranderlijk."
Nu was het, wij stippen deze bijzonderheid aan ten bewijze onzer nauwkeurigheid, op den 16den Vastenavond. Hier door ontstond een aarzeling, gemoedsbezwaren, vooral bij tante Gillenormand. "Vastenavond!" riep de grootvader, "des te beter. Er is een spreuk die zegt: Hij, die op Vastenavond trouwt. Is wis dat hem zijn keus niet rouwt. "Dus bepaald! 't Zal den 16den zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek