Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Hij was jong en sterk, vol zelfvertrouwen hij voelde zich =man= worden, en zag de wereld voor zich opengaan, veel wijder nog dan het land der sprookjes, veel rijker nog dan al de tooverpaleizen van Sheherezade. Wie treurt er lang, om wat ook, wanneer hem het eerste dons begint te krullen om de lippen? Doch met Marieken was het anders.
Maar onze Barden zijn verdwenen; onze daden worden vergeten bij die van een anderen stam; onze taal, zelfs onze naam snelt ten ondergang, en niemand treurt er om behalve een eenzame grijsaard.
Ze was van den kant van Gothland teruggekomen, en had over het geheele eiland moeten reizen, eer ze van een paar kraaien had gehoord, dat haar reiskameraden op Klein Karelseiland waren. Toen Kaksi hoorde, wat Duimelot scheelde, zei ze op eens: "Als Duimelot treurt over een stad, zullen we hem wel gauw troosten. Kom maar meê, dan zal ik jelui naar een plaats brengen, die ik gisteren zag.
"Hoe, gij zijt Adolf van Nieuwland, dan is Machteld van Bethune in uw woning?" "Die eer is mijn Huis ten lot gevallen," antwoordde Adolf, "Uw komst, Vader, zal haar grotelijks verblijden: de troost die gij haar brengt, komt spade, want zij treurt en kwijnt alsof zij sterven wilde."
Hij was op dien grens der jaren gekomen niet voor elk mensch dezelfde dat het hart zich keert naar 't verleden en met pijn en bitterheid afscheid neemt van wat nimmer terugkeert: jeugd; gouden, heerlijke jeugd. Het is op die grens dat elk veel-begeerend hart, voelend hoe de gave der jeugd het gaat ontvallen, treurt dat het deze niet beter heeft gebruikt.
Wanneer ik met mijn dochter in Frankrijk gegaan ben om de Koning hulde te bewijzen, heeft hij ons allen gevangen genomen, mijn ongelukkig kind treurt nog in de kerkers van het Louvre. Dit alles weet gij, want gij waart de trouwe gezellen van uw Vorst.
Zij treurde over hem, zooals men over een bedorven leven treurt. En die arme verzen, die een tijd lang zooveel gelezen werden, zijn lang vergeten. Toch zijn ze wonderlijk zooals ze nu voor me liggen, geschreven op geel geworden papier met verbleekten inkt en in dicht zorgvuldig schrift.
Maar Dakerlia, door haar ongeduld aangejaagd, onderbrak zijne vriendelijke rede: "Dank, dank; God zegene u, Reinbert, voor uwe goedhartigheid! Hebt gij heden reeds mher Sneloghe gezien?" "Ik heb hem gezien, jonkvrouw." "En hoe vaart hij?" "Wel, tamelijk wel." "Gij zegt het zoo twijfelachtig! Treurt hij?" "Ja en neen, jonkvrouw.
„Gij zaagt hen gaan, en duizenden niet keeren: Waar bleven zij, wien ’t vallen is gebeurd? Laat, grijze, dit me uw wijze lippen leeren!” Hij schudde ’t hoofd, als een, wiens ziele treurt, Dat ze op haar vragen antwoord moet ontberen.... En ’k heb een traan in ’t peinzend oog bespeurd.
Geen vlinder treurt er in den hof, Al zijgt een andre neêr in 't stof; Vergeeflijk klopt het vrouwenhart Alleenlijk niet voor vrouwenzonden; Het heeft een traan voor ieders wonden Slechts voor geen zusters schande en smart! Niet hun-alleen die juichen mogen, Heeft God Zijn zegen weggeleid: Zijn troostende barmhartigheid Verschijnt ook slaaploos-schreiende' oogen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek