Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
"Het is niet aan den afgevaardigde van Friesland," zeide hij, "het is aan Jonker Seerp Van Adeelen, dat Willem van Henegouwen de hand biedt." "Seerp Van Adeelen heeft vrijwillig de hand aan den heer van Treslong gegeven," zeide de weerbarstige Fries: "den Grave komt òf de hulde òf den handschoen van Frieslands afgevaardigde toe."
"De Friesche edelman heeft gelijk," zeide Treslong: "ik ben onwillekeurig een stap vooruitgegaan: ik zou echter de verschooning kunnen bijbrengen, dat hij zijn aanmerking had behooren te doen vóór, of op het oogenblik dat ik mijn pijl afschoot; maar daarvan wil ik geen gebruik maken. Ik sta hem den prijs af."
Hoe meer kruit en kogels ik hun geef, des te harder zal uw vriend Alva het te verantwoorden hebben." "Nu, het zal u vergeven zijn," antwoordt Hare Majesteit, "indien gij die arme, hongerige officieren van de Geuzen, Treslong en Van der Mark, tenminste goed van spijs en drank hebt voorzien." "Ook daarin heb ik aan Uwer Majesteits orders voldaan," antwoordt Burleigh.
"Bah!" antwoordt Van Treslong, "gij zijt de rechterhand en de vertrouweling van Alva, onzen beul. Daarom begeeren wij uw leven. En ook, omdat gij voor hem zijn geduchte sterkte, de Citadel van Antwerpen, hebt gebouwd." "Als ik daarom den dood heb verdiend, executeer mij dan," mompelt de Italiaan met heesche stem. "Maar ik smeek u, laat mij dan sterven door het zwaard."
Uilenspiegel was wel te moede; hij floot als de leeuwerik; allerwegen antwoordde het strijdzuchtig gekraai van den haan. De booten vaarden of vischten, verkochten hare vangst en landden de eene na de andere te Emden. Daar huisde Willem van Blois, heer van Treslong, die, op last van den prins van Oranje, een schip uitrustte.
De schenker, tot wien dit bevel gericht was, had bij zich op een houten stelling een fiksch vaatje staan met net geschuurde zilveren randen en een kraan van 't zelfde metaal. Drinkschalen van onderscheiden vorm en soort waren daarnevens: en die gevuld hebbende, bood hij ze Treslong en den Friezen aan.
"Men moet ze echter eerst hooren om ze te kunnen beoordeelen," zeide de Heer van Teylingen: "welke zijn uw voorwaarden?" "De eerste is, dat het de uitdrukkelijke begeerte van Mevrouw de Gravin is, dat mijn meester zijn verborgene kennis ten toon spreide." "Mevrouw de Gravin hoort wat die nar verlangt," zeide Treslong lachende: "zal zij zoo goed zijn, een bevel dienovereenkomstig te geven?"
Treslong zeide tot Lumey: Heer, schenk hem genade; hij is geen verrader, en nimmer zag men een man hangen omdat hij openhertig en meewarig was. Toen de mannen en vrouwlieden uit 't volk de woorden van Treslong hoorden, riepen zij: Genade heer, genade, heb medelijden met Uilenspiegel. Die ijzeren kop heeft mij getrotseerd, sprak Lumey: dat hij berouw hebbe en zegge, dat ik wel gedaan heb.
De Ridder zag hem glimlachende aan, en naar Barbanera gaande, nam hij den tooverstaf uit diens handen. Maar nauwelijks had hij dien in het vocht gestoken, en de vraag gedaan of hij slagen zou in de onderneming, welke hij in den zin had, of de waarzegger zag hem met smeekende oogen aan, wrong de handen en viel op de knieën neder. "Hoe nu, schurk! wat heeft dat te beduiden?" vroeg Treslong.
Het voorhoofd van den Heer van Treslong fronselde zich en hij zag de Gravin vragende aan. "Deze bede is hoogst billijk," zeide de Gravin: "en ik verwacht, dat niemand der aanwezigen zich tegen hare vervulling verzetten zal."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek