Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Piet van zijn kant bleef zwijgend dringen om mee te kijken en sloeg er zelfs de hand aan, om ze mij te ontrukken; toen was het tusschen ons tweeën: »Laat los!" en »ik wil niet loslaten!" zooals het dan gaat, weet u, dominé. Daar werd Frits ongeduldig en gaf Piet een tik; Piet werd nu ook boos, en schold Frits uit voor.... u weet wel, dominé! die bijnaam waar hij niet tegen kan."
Maar het duurde heel wat langer, eer Hilda klaar was met het kiezen van een' armband. Wat een armbanden moest de goudsmid voor haar uitstallen! Wat een gezoek en gepas en gevraag. Daar midden in het drukke gesprek met den goudsmid wees de klok in den winkel elf uur aan. En op 't zelfde oogenblik, daar had je 't weer: "Tik, tik, tik, tik!" "Wat blieft u, Juffrouw?" vroeg de goudsmid.
"O, niets," zei Hilda, "'t is mijn horloge maar. En hoeveel kost die armband, zei U?" "Tik, tik, tik, tik!".... klonk het weer. "Ja, ja, weet 'k er alles van," bromde Hilda ongeduldig in zichzelf, "'t is elf uur, en de naaister wacht me. Nu, laat ze maar een poosje wachten, ik kan niet dadelijk weg." Toen weer tegen den goudsmid: "Dat is toch wel wat duur. Zou...."
Zorgt men dat genoemde planten niet in het voeder voorkomen, dan zal men van dit gebrek geen last hebben. Een ander gevreesd gebrek zijn de knijpers. Verkeert men op de kaasmarkt, dan zal men zien dat de ervaren koopman achtereenvolgens onderscheidene kazen van den stapel in de eene hand houdt, en met de andere tegen de kaas een tik of slag geeft.
En als er dan iemand de stoep opgaat, dan tik je-n-aan 't venster, zieje? En je ziet... wie 't is? En je vraagt wat ze willen, zieje? En als 't dan iemand voor de keuken is, dan sluit je de deur, en je gaat zeggen in de keuken, dat er... iemand voor de keuken is, weetje? En als 't voor "huis" is, dan sluit je de deur, en je komt hier zeggen aan m'nheer Eugène... niet waar, Eugène? Hm!
Daar op eens, toen 't vers juist op zijn allermooist was, klonk er heel duidelijk door de stilte van den avond: "Tik, tik, tik, tik!" "Wat is dat?" riep de man met het vers. "Tik, tik, tik, tik!" "Wat is dat?" riepen allen. Hilda was verschrikt opgesprongen. Zij behoefde niets te vragen, zij had dadelijk wel begrepen, wie daar met zijn helder stemmetje tik, tik gezegd had.
Ongelukkig voor hem had de werkmeid de vergissing bespeurd, die zijne verstrooidheid hem had doen begaan; hem het geheimzinnige meubel met de linkerhand driftig ontrukkende, verborg zij dit onder haar schort en gaf den stakkerd met de rechterhand zoo'n flinken tik op zijne wang, dat ik dadelijk om de walvischboot bij de Bermudas dacht, welke die liefkoozing van den grooten visch ontving. »O, ezelskop!" zeide zij, »wie heeft dat ding nu noodig?"
Hij liep heen en weer, nam zijn hoofd tusschen de beide handen, verzette de stoelen, stapelde zijne boeken op elkander, goochelde, het is haast niet te gelooven, met zijne kostbare adelaarsteenen, gaf hier een slag met de vuist, daar een tik met de hand.
»Een twee dgie!» riep mijnheer Denappel, en daar gingen ze. O, o wat liepen die twee. 't Scheen bijna, of zij geen stelten onder de voeten hadden, en langen tijd bleven zij precies gelijk. 't Was prachtig, om te zien. Tik, daar sloegen opeens de stelten van Bob tegen elkander, Bob maakte eene buiteling, en kreeg een streepje.
En binnen in het kleine hartje alles nog in orde? fluisterde hij schalks. Nog niemand, voor wien het gauwer: tik, tik! zegt? Freddy schaterde het uit met een helderen, gezonden lach. O neen, tot nog toe voor niemand! Wees maar niet bang, dat zal zoo gauw niet gebeuren. Schrik je dan al de courmakers af? Ik laat me geen cour maken! Hou je ze dan zoo op een afstand? O ja, heel ver op een afstand!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek