Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
En Teunis kwam 's anderen doags 't oavend weerum; en Deine had 'en pampier liggen, woar Teunis zien noam onder most teikenen; teikenen, dat ie zien zeun Paul oan Deine Woesting veur 'en vette koei afstong; dat ie 't jungske nooit zou reklemieren, en dat Deine veur 't kiend as 't hoare zurgen zou.
Te weten van Johan, Johannes en van Teun, Teunis, Antonius. Van Johannes zijn ook nog de patronymika Jannink, Jansingh en Janninga ontleend, met den samengestelden naam Johanningmeyer, die allen in Nederland als geslachtsnamen voorkomen; zie ook § 58.
De koning was een afstammeling van Teunis, gelijk wij later hoorden. Toen zij nu Thyrus achter den rug hadden, kwamen de Thyriers een schip uit de achterhoede rooven. Dewijl dat schip te ver achteruit was, konden wij het niet terug winnen. Maar Jon zwoer wraak daarover. Toen de nacht kwam, wende Jon zich naar de verre Krekalanden.
Teunis Dissel was gestorven, en Paul! o! hoe bonsde het hem van binnen, hoezeer verlangde hij aan Deine-Meu die laatste woorden van haar beleediger over te brengen; hoezeer wenschte hij nog eenmaal dat woord vergeving te doen hooren, en hoezeer wenschte hij.... haar:.... ja Anneke nog eens te zien, Anneke, die hij nu in drie dagen niet zag.
'k Goeng er noar toe; 'k dee 't gruune kleid 'r af, en zie, doar lag 'en jong bluutje in, met 'en kupke net krek of 't van 'en engeltje was. Ge kunt begriepen," had Cloas al verder gezeid: "ge kunt begriepen Teunis, da'k 'en gezicht zette toen'k dat kienje doar zag liggen; 't begon te schraauwen en 'k wist niet wa 'k doen most.
Thyr noemden zij een hunner afgoden, en op diens verjaardag waren zij daar geland; tot eene vergelding wilden zij Teunis eeuwig als hun koning erkennen. Teunis liet hem belezen, en de anderen wilden daarover geen oorlog hebben. Toen zij nu goed zaten zonden zij sommige oude zeelieden en Magyaren aan den wal en verder naar de burgt Sydon, maar in het eerst wilden de Kadhemers niets van hen weten.
Teunis wilde door de straat van de Middellandsche zee, om te varen voor den rijken koning van Egyptenland, gelijk hij wel eer gedaan had. Maar Inka zeide dat hij zijn bekomst had van al dat Findas volk. Inka meende dat er misschien wel een hooggelegen deel van Atland, bij wijze van eiland, zoude overgebleven wezen, waar hij met zijne manschappen vredig leven mocht.
"Zie zoo," zei Paul; en Anneke lachte nog eens, en riep in verrukking; "Zóó op 't peerd, wi'k wel altied noar school en weerum!" De eigenares van 't Uiversnest reed naar D. Daar aangekomen liet ze haar kerreke, door Willem den errebeier bestuurd, op den grooten weg wachten, en sloeg te voet een zijweg in, die naar de hut van Teunis Dissel voerde. Zij klopte aan.... Geen antwoord.
Telkens om redenen, die voor Teunis niet vleiend waren, kon hij weer elders zijn diensten aanbieden, totdat hij ten laatste, na als vaste arbeider op 't huis van C. te zijn aangenomen, eene vrouw nam, die er gelukkig in slaagde, den man in 't rechte spoor te houden.
'k Het niet zooveul um van te lêven...." Teunis toonde zijn vlakke hand: "A'j gevuul in 't lief hebt, dan zu'j Pauls voader, die de jong in 'en soes oan oe afsting, niet op dreug loaten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek