Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
"Van huus," antwoordde het kind. "Van huus? Woar is oe huus, menneke?" "Bij voader." "Hoe heit oe voader, kerlje?" "Teunis heit ie; moar hie kiekt altied zoo vuul, krek as Tax." "Wie is Tax?" "Tax? Wel Tax van noast ons, die ielkeen in de been' biet." "Moar oe voader zal toch niet bieten, jungske?" "Neen, bieten dat duut ie ook niet, moar sloan kan ie, dát kan ie!
Teunis had naderhand begrepen, dat die voerman maar iets gepraat had om hem op een dwaalspoor te brengen, daar de kar den volgenden dag door een dorp in de tegenovergestelde richting was gereden. Hoe 't zij, Marie was door den braven Claas en zijn vrouw als kind aangenomen en opgevoed, en algemeen was zij, sedert haar komst in het dorp, onder den naam van Wiege-Mie bekend.
't Gemuud was heur vol geschoten, toen de knappe huisvrouw, die den boel zoo krek bij mekoar had gehouwen en Teunis tot 'en werkzoam mins had gemoakt, was gesturven.
Nu was het ijs gebroken. "Daar zou dan ook heel wat moeten gebeuren eer wij Klaas en Griet met den nek zouden aankijken," zei Teunis. "Toen daar zoo vergangenen Zondag vóór acht dagen twee lansiers bij onze oude buren in huis gezet werden, zei ik toch: "Gijs, zei ik, ze mogen wezen wat ze willen, maar dat hebben ze aan niemand verdiend.""
"Neen!" antwoordde Klaas, die met opzet niet begreep dat zijn vriend met "van binnen" het hart bedoelde; "als je door Gods goedheid nog een flink vuur in de schouw mag hebben en er hangen nog hammen en worsten in den rook, dan moet je zeggen: Wat onderscheidt mij!" Teunis was tot zijn genoegen door hetgeen Klaas gezegd had op een nieuw kronkelpaadje gebracht.
Loater, toen ze heurde dat ze met Teunis getrouwd was, toen had ze de dern bekloagd, umdat Teunis de rechte niet was. Ze had verwonderd gestoan dat alles zoo goed gong, moar, meêlijen gehad, toen ze loater heurde dat 't ielkreis met de kienders mis was.
Toen Teunis met zijne schepen naar huis wilde keeren, ging hij het eerst op de Dennemarken af, maar hij mocht daar niet landen, dat had de Moeder besteld. Ook te Flyland mocht hij niet landen en voorts nergens. Hij zoude alzoo met zijne manschappen van kommer en gebrek omgekomen zijn; daarom gingen zij des nachts aan land om te rooven, en voeren bij dag verder.
"Grauwen zou....!" riep Teunis in woede, en hij keek zóó lillik, dat Deine-Meu noar den vuurlêpel zag..... Maar eensklaps nam zijn gelaat een andere plooi aan en, dichter op Deine toetredende, sprak hij zacht: "Deine, heur is, loa'k zin wa'k wil, wat kan 't schêlen! moar gij bint de mins die me helpen kunt.
Men wete, dat gemelde Teunis Plat, zeer kort geleden, een paar dagen achter de tralies had gezeten; vandaar het luide gelach, dat op deze aardigheid volgde.
Hij sprak die uit tegenover Kees en Teunis, zeggende: »Mannen, in 't naburige dorp weet ik een piano te huur, wilt ge die voor mij halen?« »Och, jawel!« zei Kees. »Vrij rooken onderweg?« vroeg Teunis. Met deze, en nog andere beloften, ongerekend nog veel overredingskunst, gelukte het hem een zestal mannen voor het karweitje bereid te maken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek