United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !
Den volgenden dag ontmoet ik hem in zijn oude kleeren; ik stuur hem weg, om zich aan te kleeden; hij verdwijnt en wij krijgen hem den heelen dag niet weer te zien. Den dag daarop en de volgende dagen dezelfde historie. Hij wil zich niet in de nieuwe kleeren steken, en wij worden maar steeds vernederd in onzen bediende.
Nu! gij kunt denken, wat er gebeurde: ik dadelijk naar stal, stuur den witvoet bij Jaspersz, ga zelf den man spreken en zeg hem zijn les voor. Den volgenden morgen kom ik met opzet wat later: daar stond onze maat al sedert een kwartier bij het beest, met Jaspersz, die hem er al de fraaie hoedanigheden van aanprees, alsof er nooit een beter een zadel op den rug had gedragen.
De donna antwoordde hierop: Messer, stuur niemand bij mij, want als mijn man het te weten komt, is hij zoo vreeselijk jaloersch, dat niemand hem uit het hoofd kan praten, dat men voor iets anders dan kwaad komt, en ik zou het geheele jaar geen goed bij hem kunnen doen.
Zelfs de drukste jongen was nu onder een pijpedopje te vangen. Want iedereen dacht: »Hoe zal dat afloopen?« »Juffrouw, nu gaat u met deze kinderen naar huis,« zei meester. »Ik ga de stad in om Kee en Nel te zoeken. Als ik ze gevonden heb, stuur ik dadelijk een telegram. En dan komen we met den laatsten trein terug.« »Klets, klets,« deden de portieren. »Past er op; klets, klets!«
Stuur haar het een of ander." "Wil ik haar een gebraden kuiken zenden?" vroeg mevrouw Kegge goedhartig. "Allemaal gekheid!" riep de heer Kegge uit. "Ze heeft immers geen honger. Stuur haar een paar bankjes, dat zal beter welkom zijn; een dooie is een duur ding voor zulke menschen." Henriette had zich afgewend en stond kwansuis naar haar kaketoe te kijken. Ook zij had vochtige oogen.
"Ik ben zoo bang, ik word zoo bang voor al dat vreemde overal, waar ik wel 's van gehoord heb, maar nooit over gedacht.... En vóór je 't ziet, heb je 't niet begrepen. Ik voel me hoe langer hoe onrustiger, nu ik weet, dat zoo iets met een van onze vrienden gebeuren kan." Ze streek nerveus haar haar weg; 't stuur wankelde, en hij legde z'n smalle hand naast de hare.
Een matroos, die wegens wangedrag en dronkenschap in de wacht was gezet, stampte op den grond en schreeuwde de soldaten bij elkaar. »Laat mij er uit, of voor den d..... ik stoot een gat in den bodem, laat je eiland zinken en stuur jelui allemaal de hel in." Overal tusschen de eilanden vindt men klippen en riffen, doch het menigvuldigst komen zij voor aan de Noord- en Westzijde.
Ik heb er ook geen oogenblik aan gedacht, je toestemming te vragen, omdat je me altijd gezegd hebt, dat ik doen kon, zooals ik wou. Ik heb het nog nooit geprobeerd, maar dit is voor 't eerst en voor 't laatst," antwoordde John op een beleedigden toon. "Dat hoop ik! Stuur hem dadelijk weg. Ik kan hem niet ontvangen, en er is niets meer te eten." "Onzin!
»Stuur die weg,« zei de stervende, mat, »gauw! gauw!« Als uit één mond begonnen de twee bestjes in allerlei droeve klaagtonen te betuigen, dat 't arme, goede menschje te ver heen was om zelfs haar beste vriendinnen te kennen; zij stribbelden tegen en beweerden, dat ze haar nooit verlaten zouden, maar de Moeder duwde haar de kamer uit, sloot de deur en keerde naar het bed terug.
»Wacht! wacht!« zei de oude vrouw, scherp fluisterend. »Wordt ze morgen begraven of overmorgen of vanavond? Ik heb haar afgelegd en ik wil meeloopen, zie je. Stuur me een wijden mantel een goede warme, want 't is leelijk koud. En vóór we gaan, moeten we koeken hebben en wijn! Of dat hoeft niet; stuur maar wat brood één broodje maar en een kopje water.
Woord Van De Dag