Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
't Gaat, Janus, met het mooi vinden als met het lekker vinden. Toon volstrekt door geen handgeklap, in 't geheel niet door bravogeroep, dat de muziek of zang je gehoorzenuwen streelt. 't Gebeurt somwijlen dat de Favorite werkelijk een Favorite is, dan, ja, dan maakt het een onderscheid, je kunt je dan spoedig overtuigen of het handgeklap fatsoenlijk wordt. Wanneer het parterre in een uitbundig gejuich losbarst over het "O! mon Fernand" etc. der Favorite, glimlach dan meelijdend, en debiteer aan een heer, die met een rood lint in zijn knoopsgat naast je zit, dat je te Milaan heel wat anders hebt gehoord; en, wanneer Fernand zijn: "Cette épée avilie, je la brise
"Vaderlief! wij hebben mony," Zeit ze dan, "in overvloed. Zoudt ge zuur zien, zag ik zoet?" En zij streelt zijn bolle trony; "Roeltjens liefste, stem het toe, Wordt de waard der Bonte Koe."
Zij zit in een armstoel onder de beschaduwde deur van de boerderij, De zon streelt haar oude witte hoofd, Haar ruim gewaad is van roomkleurig linnen, Haar kleinzonen teelden het vlas en haar kleindochters sponnen 't met het rokken en het wiel. Het melodieuze karakter der aarde, Het einde waar voorbij het denken niet kan gaan, en ook niet wenscht te gaan, De gerechtvaardigde moeder der menschen.
Nu streelt gij 't juichend hart door hemelzoete ontroering, Dan heft gij 't naar omhoog in stoute geestvervoering, Of slaat het met den schrik des Heeren! Gij betreedt De frissche dalen, en het groene moschtapeet Ontluikt; de vruchtbre dauw drupt uit uw mantelzoomen; Uw vinger strooit alom de kleuren: 't groen der boomen, 't Sneeuwwit der lelie, 't blauw des hemels!
Lezer, leer hier uit, dat onze zorgvuldiglijk gecultiveerde zeden ons op het land zedeloos doen schijnen, en dat het een ondankbaar, zoo niet gevaarlijk werk is, om dertigjarige en geheel zwarte boerinnen de schaatsen onder den voet te willen binden. Gaat niet een poes blazen wanneer men haar streelt, en een kanarie fladderen wanneer men haar grijpen wil? Van een luitenant en een piano.
De Luikenaar is een hartstochtelijk liefhebber van genot en uitspanning en vermaak: hij is een pretmaker, eene, zoo men wil, zinnelijke natuur; maar hij amuseert zich met gratie en kruidt zijn pret met de bloem der poëzie: hij heeft behoefte aan vroolijken kout, aan muziek, aan sierlijke vertooningen, aan al wat het oog bekoort en de zinnen streelt.
Ik trok het hoofdje van de kleine patiënte naar mij toe en legde den binnenkant van mijn hand tegen de bewuste wang, en wreef die zachtkens. Van magnetisme heb ik weliswaar in het geheel geen verstand, maar ik vertrouwde op de verbeelding van het kind en op het weldadige gevoel, wanneer een vriendelijke warme hand een pijnlijke plaats zachtkens streelt.
"Hoe gaat het met den arm van mijnheer?" antwoordde Basque. "Beter. Is uw meester bij de hand?" "Welke? de oude of de nieuwe?" "Mijnheer Pontmercy." "Mijnheer de baron?" verbeterde Basque het hoofd oprichtende. Men is vooral voor zijn dienstboden baron. Daar komt hun iets van toe; zij bezitten hetgeen een philosoof de bespotting van den titel zou noemen, en dat streelt hen.
Zijn verwondering en vreugd over al dat nergens nog geziene, maakt alles weer voor je nieuw, doet je goed en streelt, als vleitaal de jonge moeder over haar kind.
De gedachte aan hem en zijn werk is ons een troost, als wij hier zooveel liefdeloosheid en egoïsme zien, of er van hooren. 't Meeste pijn doet ons de zelfzucht der menschen, die dikwijls grenzeloos is. O! hoe zoet streelt 't ons, om te midden van koude, lauwe, onverschillige menschen, vélen zonder hart en hoofd, nu en dan eens een wezen te ontmoeten, één liefde en geestdrift en heldengeest!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek