Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 november 2025
Nauwelijks had ik eenige minuten aldaar doorgebracht, of een rijtuig hield voor de deur stil, waarvan ik de kleur en livrei spoedig genoeg herkende. Ik zag, nadat er gebeld en opengedaan was, den Heer Jacobus Blaek uit het portier stijgen en een oogenblik later het vertrek binnentreden.
Ik meende op te merken, dat wij niet denzelfden weg volgden als straks om de Nautilus weder te bereiken; deze nieuwe weg, die vrij steil, en daardoor zeer moeielijk was, bracht ons spoediger naar de oppervlakte der zee; evenwel was dit stijgen niet zoo snel, dat de druk van het water daardoor plotseling verminderde, waaruit anders nadeelen voor ons lichaam konden ontstaan, zooals maar al te dikwijls bij duikers het geval is.
Het was snerpend koud; de wind woei hevig. Ik was uitgeput. De professor zag wel, dat de beenen mij allen dienst weigerden en ondanks zijn ongeduld besloot hij stil te houden. Hij wenkte dus den jager, die het hoofd schudde en zeide: "Ofvanför". "Het schijnt dat wij hooger moeten stijgen," zeide mijn oom. Daarop onderzocht hij bij Hans naar de reden van zijn antwoord.
Eindelijk echter deden wij, wat dadelijk toen wij begonnen af te stijgen had moeten geschieden: wij bonden touwen aan de stevigste rotsen, om ons bij onzen gevaarlijken tocht behulpzaam te zijn. Sommige van die touwen werden doorgesneden en bleven aan de rotsen hangen. Ook bleven wij nu aan elkander vastgebonden.
»Het moeielijkste?.... Gij schertst?...." vroeg de vreemdeling met een ongeloovigen glimlach om de lippen. »Ja, mijnheer," antwoordde Joël, »het moeielijkste was bij u te komen. Niet waar, Hulda?" Het jonge meisje zei geen woord, maar knikte toestemmend. »Wij hebben thans niets anders te doen," ging Joël voort, »dan die helling op te stijgen, die veel minder steil is, dan die ik opgeklommen ben.
Allen stonden op om uit te zien, en begaven zich naar buiten, waar zij een beter uitzicht hadden. »Zou er nog niet genoeg gebrand en geroofd zijn?" vroeg een hunner, terwijl zijne oogen van verontwaardiging fonkelden. »Kijk, dáár stijgen ook rookwolken op, iets noordelijker," sprak een tweede, terwijl hij de plaats aanwees, waar weldra een roode gloed zichtbaar werd.
"Volle kracht!.... Wij moeten zoo spoedig mogelijk boven de onweerswolk stijgen!" "Onmogelijk, master!" zeide deze. "Wat onmogelijk?" "Ja, onmogelijk!" "Wat is er dan?" "De stroomingen zijn verstoord!...." "Mijn God!" "En er doen zich daarin tusschenpoozen voor!" En inderdaad, de Albatros daalde merkbaar.
Schuin uit de hoogte schoot een groote arend forsch en zeker in het struikgewas voor mij neer, om een oogenblik later weer op te stijgen, een en al teleurstelling klaarblijkelijk, naar de uitdrukking van zijn wezen te oordeelen.
"Hier niet meer van!" hervatte de Jood, verbleekende; en schielijk zijn schrijfgereedschap voor den dag halende, alsof hij het gesprek wilde afbreken, begon hij iets op een stukje papier te schrijven, dat hij op zijn gele muts legde, zonder van den muilezel af te stijgen.
En dan zou hij nooit, nooit kunnen stijgen tot hen in 't licht, in 't pure licht, maar hij zou daar blijven liggen, rottend in 't zwarte slijk, als een verdoemeling. Hij liep terug, sneller, angstig-gehaast. Voor hij 't wist was hij weer op zijn kamer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek