Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
"Wat zeg je daar, vrouw?" riep Pols verbleekende, daar het epitheton dol, op een hond toegepast, die hem zoo even eene bloedige wond had gebeten, hem niet geruststellend in de ooren klonk. "Waarlijk, Mijnheer! ik kan het niet helpen; anders is de hond zoo goed als een lam, maar sedert een paar dagen heb ik niets meer over hem te zeggen.
"Dat is juist, wat ik vernemen kwam," was het antwoord, dat met een gebroken stem gegeven werd. "Juist zoo!.... dus zijt gij door Pater Eugenio gezonden?".... "Door Pater Eugenio!" herhaalde Joan, verbleekende. "En was de man, die zich Van Dyk noemde, werkelijk Pater Eugenio?"....
"Deodaat!" herhaalde de Olderman, verbleekende: "neen! 't Is waar ook! hij was hier in 't klooster! Dat ik hem een oogenblik vergeten kon!" "Hij zal toch, hoop ik, den brand bemerkt en zich naar beneden begeven hebben."
"Zuster!" zeide hij tegen Tante Letje: "ik stel u de Freule Van Lintz voor, de dochter van Keetje Reefzeil, die gij u herinneren zult." "Mijnheer!" riep Amelia uit, verbleekende en mijn vader vol angst aanziende. "Verschoon mij," vervolgde mijn vader: ik had wellicht moeten zeggen: Donna Amelia de Talavera.
"Om uwentwille?" herhaalde Ulrica, verbleekende: zij zag rond, en nu eerst ontdekte zij Joan, die, van de menigte afgezonderd, met het hoofd in de hand, tegen een staldeur leunde, de oogen nedergeslagen houdende, en bleek als een doode. "Joan!" riep zij, angstig naar hem toesnellende: "Joan! wat hebt gij gedaan? wat verhaalt men van u? Is het waar, dat....?"
Hij stond op de monsterrol ingeschreven als Jonker Joan van Craeihorst." "Jonker Joan van Craeihorst!" herhaalde Ulrica, verbleekende. "Is hij UEd. bekend?" vroeg Botbergen haastig, "dan spijt het mij iets te zijnen nadeele gezegd te hebben." "Onvoorzichtige!" riep Mom, een ontevreden houding aannemende: "die heer van wien gij spreekt, is de voedsterbroeder van onze waardige Freule!"
Hij stelde daarna een ander in zijn plaats, keek de verbleekende matrozen somber aan, hief dreigend het eind hout in de hoogte en keerde, zonder zich verder om hen te bekommeren, naar zijn post aan het roer terug om daar, evenals vroeger, de dubbele betrekking van scheepskapitein en stuurman waar te nemen.
"Hoogwaardigste!" zeide Velasco, verbleekende: "gij bedoelt toch de Jezuïeten niet!" "Zie," hernam de Vicaris: "den indruk, dien het noemen alleen van hun naam bij u teweegbrengt, bewerken zij overal; met banden van vrees kluisteren zij de wereld, die hen verfoeit: hun macht, bij alle volkeren, aan alle hoven verspreid, is even geducht als ontzettend.
De oude Eduard heeft mij ook verteld, dat hij uw zuster langs de rots heeft zien loopen, bijna op gelijke hoogte met u, waaruit hij opmaakte dat gij er over hadt geredetwist wat de kortste weg naar de Roode Rotsen was, en er de proef van naamt." "Elisabeth," zeide Beatrice, min of meer verbleekende; "waarom zou zij dat gedaan hebben?" "Ik denk om lichaamsbeweging te nemen, evenals gij.
"Met den nacht reeds!" zeide Madzy, verbleekende. "Gewis; maar niet in den staat, waarin zij de reede verliet. Geloof mij, daar zal menige mast en menige kiel ontredderd raken, en menig vaartuig aan den grond komen, eer zij de kust in 't oog; krijgen. Er is zwaar weer op zee: zwaarder dan gij hier zelfs vermoeden kunt: merkt gij die donderbui op, die daar vlak tegen den wind intrekt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek