Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 oktober 2025
"Hier niet meer van!" hervatte de Jood, verbleekende; en schielijk zijn schrijfgereedschap voor den dag halende, alsof hij het gesprek wilde afbreken, begon hij iets op een stukje papier te schrijven, dat hij op zijn gele muts legde, zonder van den muilezel af te stijgen.
De reizigers zagen elkander verbleekende aan. "Laat ons niet dalen," zeide Kennedy, "maar dit afgrijsselijke schouwspel ontvlieden! Daar is geen druppel water." "Neen, Dick, wij moeten ons geweten geruststellen. Het is even goed hier den nacht door te brengen als elders. Wij zullen dezen put tot op den bodem onderzoeken; er is eene bron geweest, misschien is er iets van overgebleven."
Het voornaamste produkt van de inlandsche nijverheid zijn de tapijten, waarvan het fijne weefsel, de sierlijke patronen en de nooit verbleekende kleuren algemeen beroemd zijn. Deze tapijten, die sedert de komst der Russen zeldzaam zijn geworden, worden door de vrouwen, en wel vooral door de oude vrouwen, vervaardigd.
Dat hij zoo de stemming voelde van het oogenblik! dat hij, terwijl de kleuren van den avond mijne zinnen omstrikten met rust en glans, niet terstond mij overstelpte met eene wilde toccata, maar sussend ook het oor mij streelde als met een avondrood van tonen. Het orgel zweeg, als om mij tijd te gunnen nog eenen afscheidsblik te doen dwalen over de ras verbleekende kleurvisioenen.
"Verona!" herhaalde Aylva, verbleekende en Deodaat met ingespannen verwachting aanstarende: "Zijt gij van Verona geboortig?" "Wij zijn te Bononië opgevoed bij den edelen Carlo della Scala," viel Reinout haastig in, een hem altijd onaangenaam onderzoek naar zijn geboorte willende vermijden. Aylva zweeg, en een sombere droefgeestigheid verspreidde zich over zijn wezen.
En de jager veegde spoedig de glazen van den verrekijker af en begon weder te kijken. "Welnu?" zeide de doctor. "Hij is het, Samuel!" "Hij!" zeide deze laatste. "Dit woord 'hij' zeide alles, het was niet noodig hem te noemen." "Hij is het, te paard! nauwelijks 100 schreden van zijne vijanden! Hij vlucht!" "Het is wel Joe!" zeide de doctor verbleekende. "Hij kan ons in zijne vlucht niet zien."
Hij is mijne armen en beenen voorafgegaan door de keel van dit helsch gespuis. Hij was vet genoeg." "Hoe, zij hebben den armen bakker Mathijs verslonden?" "En er zelfs geen het minste graatje van overgelaten. De zak, waarop ik te zelfder tijd sta en zit, is zijne huid; de snaren, daar aan dit slag van harp, zijn zijne darmen." "Welke gruwelijke dingen!" gilde ik verbleekende.
"De Bisschop!" herhaalde Madzy, verbleekende: "de Bisschop van Utrecht!"
Voor hem gekomen, bleef de Heer Bos even staan, hield het oog op hem gevestigd, deed een stap achteruit en zeide toen met een duidelijke, doch zachte stem: "Jacobus Blaek!" "Frederik Van Lintz!" riep deze, verbleekende, terwijl hij opsprong en zijn bekende van vroegere jaren met een blik van verbazing en schrik aanstaarde.
Was de hut gereed, dan wierpen we een laatsten blik op de wijde stilte rondom in de verbleekende groenachtige schemering en de reeds fonkelende sterren, en na ons de sneeuw van de kleederen te hebben geklopt, kropen wij in de hut.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek