Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Daaruit volgde, dat die eerlijke lieden door de volksmenners in het graafschap, door de half-blanken en vooral door de heffe des volks, die tot alle buitensporigheden en uitspattingen in staat was, met vertoornden blik nagekeken werden. Walter Stannard was een Amerikaan, van Nieuw Orleans geboortig.
De een was zijn zwager, de heer Edward Carrol, de andere was een Floridiaan, die te Jacksonville woonde en master Walter Stannard heette. Ook zij spraken met eene zekere opgewondenheid over den bloedigen strijd, waarvan de uitslag eene quaestie van leven of dood voor de Vereenigde Staten van Noord-Amerika was.
»Mij dunkt, dat zoo iets moet geschieden," beaamde master Walter Stannard. »Vooral zouden wij hem moeten aanbevelen, dat iedere onvoorzichtige daad zijnerzijds de meest noodlottige gevolgen voor zijne familie-betrekkingen en ook voor hem zelven zoude hebben." »Maar hoe in verbinding met hem te komen?" vroeg James Burbank bezorgd. »Ja, hoe? Die vraag heb ik mij al gedaan," zei Edward Carrol.
Miss Alice Stannard beveelde haar uitdrukkelijk aan, de zieke geen oogenblik alleen te laten, en zich tot master Edward Carrol te wenden, wanneer de arme moeder vragen tot haar richtte, die zij niet kon beantwoorden. Daarna bukte zij zich over het voorhoofd van mevrouw Burbank, beroerde dat even met hare lippen en verliet vervolgens het vertrek, om zich bij haren vader te vervoegen.
Haar echtgenoot, haar zoon, miss Alice Stannard, die op het punt stond haar dochter te worden, Dy, Zermah en Mars omringden haar en gevoelden zich tevreden en gelukkig.
En bij het uitspreken van die woorden zeeg het jonge meisje naast mevrouw Burbank op den grond neder. Wat was er met de drie vluchtende vrouwen gebeurd? Ziehier: Toen mevrouw Burbank en miss Alice Stannard de tunnel intraden, die van het heerenhuis naar de kleine Marino-kreek op den linkeroever der Sint John-rivier voerde, stapte Zermah vooruit. Zij hield het kleine meisje bij de hand.
»Ik wensch daar haast mede te maken," zei hij tot zijne huisgenooten en vrienden. »Wij zullen bij u zijn, James," antwoordde mevrouw Burbank, »wanneer gij hun zult mededeelen, dat zij vrij zijn." »Ja, dat zullen wij!" zei Edward Carrol. »Ja, dat zullen wij allen!" voegde Walter Stannard er aan toe. »Niet waar, Alice?" »Voorzeker papa!" antwoordde de jeugdige miss geestdriftvol.
Toen de mestische begon te schreeuwen en te gillen, vreesde de Spanjaard, dat men haar te hulp zoude komen. Hij greep haar en leverde haar aan Squambo over. Toen mevrouw Burbank en miss Alice Stannard een oogenblik later verschenen, bevond Zermah zich reeds in het vaartuig van den Indiaan op het midden der rivier. De lezer weet het overige.
Ieder man, dien wij met eene mondelinge boodschap tot hem zouden zenden, loopt gevaar onderweg aangehouden te worden." »Dat is waar," beaamde master Walter Stannard met een hoofdknik. »Neen, vriend," vervolgde de eigenaar van Camdless-Bay, »laten wij niets beproeven of ondernemen, hetgeen den toestand zou kunnen verergeren."
»Die misdaad kan door zijne lieden bedreven zijn," antwoordde master Walter Stannard, »zonder dat hij er bij tegenwoordig geweest is." »Dit is de eenige aanneembare uitleg, die te geven is," hernam Edward Carrol. »Neen, vader, neen mijnheer Carrol," betuigde miss Alice Stannard, »Texar bevond zich in het vaartuig dat onze arme kleine Dy ontvoerde!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek