Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Maroessia heeft het begrepen; een kreet is ontsnapt, vervolgens een snik; zij huilt van geluk, maar door haar tranen heen schittert een glimlach, een glimlach, zoo vol dankbaarheid ten opzichte van haar beide vrienden, dat ook hun oogen vochtig worden. "O! Kerstmis, Kerstmis! in de hut van vader! Kerstmis bij moeder en mijn broertjes!
Het schoonste wat het leven heeft, was hij aan hare liefde verschuldigd, doch ook was hij de eerste en machtigste man der wereld geweest. Nu stierf hij in de armen der liefde een eervollen dood, als een Romein, die voor een Romein bezweek. In dit bewustzijn had hij, na een korten strijd, den laatsten snik gegeven.
Dat was lafhartig van mij, maar mijn vader zou mijn leven ondragelijk gemaakt hebben " en weder kwam er een gesmoorde snik. Veel is er gezegd en geschreven over de uitwerking, die het op de mannen heeft als zij een vrouw in tranen zien, of op de grens van tranen, en het lijdt geen twijfel of die uitwerking is sterk.
Jozef dacht juist aan niets anders dan aan de geur van zijn cigaar en aan het ongelijk dat hij gehad had met een vrouw als Mathilde, die zoo lang bedroefd bleef, te trouwen, toen hij een snik hoorde en het lichtje onder de theepot hevig zag waggelen en deinen.
Bossuet werd gedood; Feuilly werd gedood; Courfeyrac werd gedood; Joly werd gedood; Combeferre, die drie bajonetsteken ontving, toen hij een gekwetst soldaat oprichtte, had slechts den tijd hemelwaarts te zien, en gaf den laatsten snik.
Thans echter ben ik weer gelukkig, en hij, dien ik naast God den meesten dank ben verschuldigd, hij kan tot mijn laatsten snik op die dankbaarheid staat maken; hem zij de zegen van God en de eere der menschen, terwijl ik voor altijd zijn schuldenaar zal blijven." Het hart van den vurigen minnaar klopte hevig in zijne borst, Hij wilde spreken, doch aarzelde weder.
Bedroef u maar zoo niet, snik maar zoo niet. Ik zal gelaten zijn; ik zal berusten. Ik beken mijne schuld met zoo te spreken." Eva lag weldra afgemat maar rustig in de armen van haren vader, die haar troostte met alle teedere woordjes, welke hij maar bedenken kon. Marie stond op en snelde naar hare eigene kamer, waar zij het hevig op de zenuwen kreeg.
Nu was zij alleen, zij kon zich vrij door dien storm van smart laten meêslieren, zij behoefde niet al haar geestkracht bijeen te zamelen om zich glimlachend en vriendelijk te houden tegenover de wereld, en zij viel ook met een snik van wanhoop op haar knieën neêr voor de Perzische sofa en begroef haar kloppend hoofdje in het goudborduursel der weeke kussens.
Ik denk dat ik het dragen kan zoo goed als iemand anders," vervolgde hij, terwijl iets tusschen een zucht en een snik zijne breede borst stuipachtig deed zwoegen. "Meester heeft mij altijd gereed gevonden en dat zal hij altijd. Ik heb nooit vertrouwen geschonden of mijn vrijpas tegen mijn woord gebruikt, en dat zal ik nimmer.
En als het boek, dat ik je bracht, uit is, zal ik je er weer een brengen, zoolang ik kan ... zoolang ik kan.... Maar nu moet ik gaan. Dag prinsesje! Dag prins! zei 't kind, en weer nokte 't in haar keel. Toen, met een snik, sprong ze weg in 't duister.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek